Kimse Seni Benim Gibi Sevmedi Iddiasında Bulunmuyorum Ama Kimse Seni Böyle Ses çıkarmadan, Her şeye

Neden yeryüzünde ilgini çeken bir şey olmadığını düşünüyorsun? Çevrene bir bak. Paramparça olmuş hayal kırıklarının arasından umut ışıkları fışkırıyor.

Aslında blogda belirttim bazı yazılarda şöyle söylesem " sevmek güzel şey ama acısı kötü" Birde " hiç papatya koklamamış kadar hissizsiniz " diye bir paylaşım vardı bu 2 cümle aslında benim durumumu anlatıyor 😊Sen ne düşünüyorsun bu konu hakkında ? Işığı nasıl görebilirim ki fikirlerini merak ettim şimdi

Aşkın adını kirletmemeli insan ,
Aşığım değil SEVİYORUM demeli ..

Askerlik de bitti kısa bir aradan sonra geldim geceniz güzel olsun

Yeniden güzel satırlarda buluşmaya hazırız 😊

En güzel günlerimiz: 
Henüz yaşamadıklarımız kadın

Yaşayacaklarımız. 🌼

Hikayelerim var, iç içe geçmiş duygulardan besleniyorum. Zaman zaman karanlık tarafa gider gelirim. İşte bu yolculuklarda hikayelerimi biriktiririm. Hayat sürekli akış halinde bu yüzden kendim dahil hiç kimseyi tam anlamıyla tanıdığımı düşünmüyorum. Herkes değişir, zaman değişir ama yolculuk baki kalır. Masal kahramanları gerçektir. Ve paralel evren vardır. Hatta paralel evren dövmesi yaptırmak isterim, kendi üzerimden oraya kapı açmış gibi olurum hem. Hobilerim arasında kedileri bezdirene kadar sevmek vardır. Ve dünyanın yegane ilacı sevgidir.

"Bugüne kadar inandığım her şeyin peşinden gittim. Düştüysem savaşarak düştüm. Güçlendiysem de yenilerek güçlendim ama ayağa kalkması nasıl güzel bir bilseniz."

bu duygusallığın çok kırılmandan mı kaynaklanıyo acaba(merak ettim)

Öyle miyim bilmiyorum ki ama öyle gördüysen ne mutlu bana .

Aslında kırılmak değil kendimi benliğimi bulmamakta çalışmamla alakalı . Her yaşadığım deneyim nasıl güzel sevebilirime çıksın diye uğraş vermem. Bir şeyler yolunda gitmiyorsa iki tarafında eksikliği vardır ve ben kendi eksikliklerimi görmeye çalışıyorum çok değil güzel sevmek ve sevilmek benim hayat prensibim 😊

“O kadar içten gülüyordun ki
İçini kıskandım. 
İçin olmak istedim!
Gülüşünden öpüyorum…”

“Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?”

“Mutlu olmakla, mutsuz olmanın arasında bir yerde kaybolup gitmekten korkuyorum.”