Where your favorite blogs come alive
Istanbul, Ankara, la Cappadoce… Que de chemin parcouru depuis que j’ai posé le pied pour la première fois dans le quartier stambouliote de Galata! Sais-tu que malgré ces 10 premières journées d’une intensité rare, nous n’en sommes qu’à la moitié de ce périple hors normes? Parfaitement! Je vais donc quitter la Cappadoce pour me diriger vers la côte ouest de la Turquie. Pas d’une traite, bien sûr,…
''düşünsene, seni büyüten insanların; yaşlandığını, hastalandığını ve öldüklerini görüyorsun. hiçbirine müdahale şansın yok. ne yorucu değil mi? bütün derdimizi sevmek olarak görüyoruz. oysa ki her dakika, başka bir sevdiğimizden eksiliyor. hiç farkında değiliz.''
“rakı doldur!” dedim, “eksilmesin!” ben bazen eksilirim biraz aslında hepimiz eksilirmişiz biraz bunu sonradan öğrendim
Hayat bir rakı sofrası.. Ben boş bir kadeh, sense bir Neşet Ertaş Türküsüsün ve ben ne yaparsam yapayım “Ağla Sazım Ağlanacak Zamandır” diyorum .
Bir daha affedenin İFLAHINI SİKEYİM !
“Bilirsin beceremem yaşamayı. Bir damla su olsam, gider rakıya damlarım.”
i just want these two to be happy dammit