“Nasıl özlediğimi hiç tarif edemiyorum. Yüzünü, gözlerini, ellerini gözümün önüne gelince değişen nefes alışverişimi tarif edemediğim gibi.”
Neden yeryüzünde ilgini çeken bir şey olmadığını düşünüyorsun? Çevrene bir bak. Paramparça olmuş hayal kırıklarının arasından umut ışıkları fışkırıyor.
Aslında blogda belirttim bazı yazılarda şöyle söylesem " sevmek güzel şey ama acısı kötü" Birde " hiç papatya koklamamış kadar hissizsiniz " diye bir paylaşım vardı bu 2 cümle aslında benim durumumu anlatıyor 😊Sen ne düşünüyorsun bu konu hakkında ? Işığı nasıl görebilirim ki fikirlerini merak ettim şimdi
Bir kaç mumu üflemek yeterlidir
Düşmeleri unutup yeni düşler kurmak için.
Ve biraz da bu yüzdendir
Doğduğuna pişman insanlar
Doğum günlerini kutlarlar.
Konuşmamız gereken şeyler var, susmamız gereken yerler ve yerinin gelmesine rağmen ağızdan çıkmayı reddeden kelimeler. Edilen yeminler var, tutulmayan sözler ve ardında bir ceset bırakıp gidenler var. Nedenler var, “nedenler”, Neden sevmedinler, neden gelmedinler, neden gittinler.. Hayatımızın içine edenler var. Bunu yaparken bize “seviyorum” diyenler.
"Hiçbir şey planladığın, sevdiğin, hissettiğin gibi kalmıyor.Küçüklü büyüklü o kadar çok parçan kopup gidiyor,o kadar çok hayal kırıklığı yaşıyorsun ki bir süre sonra ben bundan daha fazla eksilemem deyip hissiz ve tepkisiz bir halde,olanlara şaşırmadan devam ediyorsun her şeye."
Belki her zaman iyi biri olamadım ya da doğru olanı yapamadım ama ben var ya kendimle gurur duyuyorum düştüğüm onca durumdan daha sağlam ve erdemli kalkmayı başardığım için. Hatalarım için üzgünüm ama gerçekten düzelmeye ve düzeltmeye çabalayan yanıma teşekkür ediyorum.
Bende gülemedim yalan dünya da Neşet baba..