Çok Güzel Gülen Insanlar Var, Içleri Paramparça.

"Bıraktığın yerdeyim ama bıraktığın gibi değilim Çok değiştim Ve öğrendim; İnsanın toplanması için dağılması gerekiyormuş. Dağıttığın için teşekkür ederim."

“Ben kendime bile iyi gelemediğim zamanlar, sana iyi gelmek istemiştim.”

Çocukluğumun en güzel yanı minik kırmızı böceklerin uğur getireceğine inanmaktı.

Siyahtan daha koyu bir renk olsun isterdim .. Siyahlar da yetmiyor artık .

"Hiçbir şey planladığın, sevdiğin, hissettiğin gibi kalmıyor.Küçüklü büyüklü o kadar çok parçan kopup gidiyor,o kadar çok hayal kırıklığı yaşıyorsun ki bir süre sonra ben bundan daha fazla eksilemem deyip hissiz ve tepkisiz bir halde,olanlara şaşırmadan devam ediyorsun her şeye."

Üzülmüştüm, üzmüştüm biraz üşümüştüm de
Kendime bile uzaktaydım, düştüm epeyce
Belki öptüm, belki sevdim, belki senden bahsettim
Ne fark eder?

“Ne sesimden anladın , ne de sessizliğimden .

Yanımda olman gereken zamanlarda hep Yalnızdım.”

Kelimelerime anlam katan kadın. “Seni Seviyorum “ dediğin her an kelimeler de seni buluyorum .

"Özlüyorsun ama gelsin istemiyorsun. Mesaj atsın istiyorsun ama konuşmak istemiyorsun. Deliler gibi sesini duymak istiyorsun ama aramak istemiyorsun. Umrunda değil ama aklına geldiği zaman kalbindeki o sızıyı yok edemiyorsun. Sevmek mi? Yoksa unutmak mı yavaş yavaş? Bilmiyorsun."

Konuşmamız gereken şeyler var, susmamız gereken yerler ve yerinin gelmesine rağmen ağızdan çıkmayı reddeden kelimeler. Edilen yeminler var, tutulmayan sözler ve ardında bir ceset bırakıp gidenler var. Nedenler var, “nedenler”, Neden sevmedinler, neden gelmedinler, neden gittinler.. Hayatımızın içine edenler var. Bunu yaparken bize “seviyorum” diyenler.