“Yıllar sonra da birleşemeyeceğiz çünkü bu bir film değil ve sen berbat bir şekilde gerçeksin.”
"Zamanında yenilgi diye nitelendirdiğim bütün savaşları, aslında kazandığımı çok sonra fark ettim. Zaman en çok da gerçekleri görmeye yarıyor .İnsanı büyüten şeylerin yıllar olmaması ne hüzünlü şeymiş. Bazen bazı şeyleri o kadar özlersin ki, o özlediğin şeylere bir kez rastlamak için en umulmadık sokaktan bile geçersin ve ben hala baştan başlamaya inanıyorum. Ve gerektiği kadar baştan başlayacağım.Bak bir kitapta diyor "İnsan, unuttuğuyla tekrar tanışabilir" bu cümle bir gün lazım olursa umudumuz olsun.”
Gülünce kısılan gözlerine aşık oluyorsun. Sinirlenince dudağının sertçe kıvrılmasına, şaşırınca bir kaç saniye donup kalmasına, üzülünce düşen suratına ya da. Sarılınca seni tüm kötülüklerden koruyacağına inandırdığı kollarına belki. Özleyince sana koşup gelen bacaklarına, dokununca ruhuna baharı getiren parmak uçlarına aşık oluyorsun. Çünkü, nesine aşık olayım demiyorsun; sadece izliyorsun, daha nesine aşık olabilirim diye.
"Mesafeler ilişkiyi bitirir düşüncesi, insanın kendi sevgisine güven duymayışındanmış. İnsan sevgisinin uzanabildiği yere kadar sever."
Hikayelerim var, iç içe geçmiş duygulardan besleniyorum. Zaman zaman karanlık tarafa gider gelirim. İşte bu yolculuklarda hikayelerimi biriktiririm. Hayat sürekli akış halinde bu yüzden kendim dahil hiç kimseyi tam anlamıyla tanıdığımı düşünmüyorum. Herkes değişir, zaman değişir ama yolculuk baki kalır. Masal kahramanları gerçektir. Ve paralel evren vardır. Hatta paralel evren dövmesi yaptırmak isterim, kendi üzerimden oraya kapı açmış gibi olurum hem. Hobilerim arasında kedileri bezdirene kadar sevmek vardır. Ve dünyanın yegane ilacı sevgidir.