Mathilda : Leon, Sanırım Bir şekilde Sana Aşık Oluyorum. Bu Başıma Ilk Gez Geliyor, Biliyor Musun

"Biliyorsun her şey geçecek.. Bu nefes alırken göğsüne batan iğneler, bu yutkunurken boğazına düğümlenen lokmalar. Bu dünyanın kıyısına gelip de aşağı düşüyormuşsun hissi. Hepsi hepsi geçecek.. Minicik bir sızı kalacak yüreğinde sadece. O kadar."

"sana özlem duymak dünyanın en mükemmel hissi ve aynı anda en hüzünlü hissi nasıl olabiliyor bilmiyorum."

Gece yağan yağmurun sesiyle bile kıyaslanamayacak kadar güzel bir ses tonu vardı gece uzundu. . Ve ben seni çok özledim .

Hayatımın kimin nerede olması gerektiğini en iyi bildiğim dönemdeyim. Kafamın ve kararlarımın en net olduğu , kalbinden ve sevgisinden emin olduğum insanlarla beraber olduğum bir döneminde. Herşey en kötü haliyle bile çok güzel geliyor böyle olunca. Sıfır şüphe ve belirsizlik ~

Gülümsemek; adaleti bozuk düzene, sessiz bir küfürdür. Gülümseyin

Koltes bir oyununda, “Hayır diyen insan hala biraz mutludur” diyordu. Ne demek istediğini yeni anlıyorum. Mutluluk bir vazgeçiştir..

"Gülüşlerim sana,

sarılışlarım sana,

bakışlarım sana,

her şey sana,

her şehir sana,

her şiir sana,

ağlayışlarım sana,

ölüşlerim sana,

dokunamayışım sana,

sarılamayışım sana,

koklayamayışım sana,

bütün sokaklar sana,

hayatım sana,

ben sana,

aşığım.."

Sayfan tüm gerçekleri yansıtmasına rağmen içime ışık tutuyor... 👌🏻🎇

Sevginin büyüklüğü nerelerden neler çıkarıyor .

"Neyi neden yaptığımı, doğruluğunu ve nasıl hissettirdiğini tüm kalbimle biliyorsam eğer asla geri adım atmam. İnandığım şeyin peşinden ne pahasına olursa olsun gider ve arkasında dururum. Böyle biri olduğum için kendimle gurur duyuyorum. Yarı yolda bırakılmak hiç önemli değil."

Günün güzel olsun çok ama çok teşekkür ederim ☀️

"Bıraktığın yerdeyim ama bıraktığın gibi değilim Çok değiştim Ve öğrendim; İnsanın toplanması için dağılması gerekiyormuş. Dağıttığın için teşekkür ederim."

Ne denmeli bilemiyorum ama hiç daha önceden bu kadar uzun süre sessiz kaldığımı ve sustuğumu hatırlamıyorum. Halimi açıklayabileceğim tek bir kelime bile yok. Birazcık olsun anlaşılmak için bunca üzüntüye, yıpranmaya, hırpalanmaya gerek var mıydı sahiden?