S-afshar - Afshar's Itineraries
More Posts from S-afshar and Others
Μπαμπούρ (1483-1530): Στρατηλάτης, Φιλόσοφος, Ποιητής, Ιστορικός, Αυτοκράτορας, Απόγονος του Ταμερλάνου, Θεμελιωτής της Δυναστείας των Γκορκανιάν από την Κεντρική Ασία στην Ινδία
Babur (1483-1530): Military Genius, Philosopher, Poet, Historian, Emperor, Descendant of Tamerlane, Founder of the Gorkanian Dynasty from Central Asia to Hindustan, Bengal and the Dekkan
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 18η Σεπτεμβρίου 2019.
Ο κ. Μπαϋρακτάρης χρησιμοποιεί τμήμα ομιλίας μου, την οποία έδωσα στο Πεκίνο τον Ιανουάριο του 2019 με θέμα τους παράλληλους βίους μεγάλων στρατηλατών και αυτοκρατόρων των Ακκάδων, των Χιττιτών, των Ασσυρίων, των Ιρανών, των Ρωμαίων, των Τουρανών-Μογγόλων, και των Κινέζων.
-------------------
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2019/09/18/μπαμπούρ-1483-1530-στρατηλάτης-φιλόσοφος-πο/ =================
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Αρκετοί φίλοι με ρώτησαν τελευταία για το Τατζ Μαχάλ, για την Ισλαμική Αυτοκρατορία των Μεγάλων Μογγόλων (Γκορκανιάν / Μουγάλ-Mughal) της Ινδίας, και τις σχέσεις των Σουνιτών Γκορκανιάν με τους Σιίτες Σαφεβίδες του Ιράν και τους Σουνίτες Οθωμανούς. Με δεδομένη την ιρανο-οθωμανική αντιπαλότητα (στην οποία αναφέρθηκα στα κείμενά μου σχετικά με την Μάχη του Τσαλντιράν το 1514), ένας φίλος με ρώτησε πως και δεν συμφώνησαν Οθωμανοί και Γκορκανιάν να μοιράσουν το Ιράν ανάμεσα στην Σταμπούλ και την Άγκρα.
Η απάντηση είναι απλή: σε μια εποχή που δεν υπήρχαν εθνικισμοί και που η Πίστη αποτελούσε τον βασικό (αλλά όχι τον μόνο) δείκτη ταυτότητας, οι φυλετικές διαφορές βάραιναν σημαντικά. Αν ανάμεσα σε δυο κλάδους της ίδιας φυλής είχε χυθεί αίμα, αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο να ξεχαστεί ακόμη και εκατό χρόνια αργότερα.
Οθωμανοί, Σαφεβίδες του Ιράν, και Γκορκανιάν της Νότιας Ασίας (όχι μόνον ‘Ινδίας’) ήταν όλοι τουρκομογγολικής καταγωγής.
Οθωμανοί και Γκορκανιάν ήταν Σουνίτες, ενώ οι Σαφεβίδες ήταν Σιίτες.
Αλλά ο Ταμερλάνος, πρόγονος των Γκορκανιάν, είχε χύσει οθωμανικό αίμα το 1402 στην Μάχη της Άγκυρας. Αυτό ξεπεράστηκε σε κάποιο βαθμό αλλά δεν ξεχάστηκε ποτέ.
Η Ιστορία της Μογγολικής Αυτοκρατορίας της Νότιας Ασίας είναι γεμάτη από πλούτο, τέχνες, γράμματα, εντυπωσιακά μνημεία και μυστικισμό. Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να την προσεγγίσει κάποιος είναι να μάθει μερικά βασικά στοιχεία για τον εντελώς ξεχωριστό άνθρωπο που ήταν ο ιδρυτής αυτής της δυναστείας. Παρά την μεταγενέστερη επέκταση των Γκορκανιάν, κανένας απόγονος του Μπαμπούρ δεν τον ξεπέρασε στην στρατιωτική τέχνη.
Έφηβος οδηγούσε εμπειροπόλεμα στρατεύματα στις μάχες. Για σχεδόν τρεις δεκαετίες διέσχισε όλα τα κακοτράχαλα βουνά ανάμεσα στο ιρανικό οροπέδιο, τις στέππες της Σιβηρίας, την Τάκλα Μακάν και τις κοιλάδες του Ινδού και του Γάγγη. Πριν κατακτήσει το Χιντουστάν (: σημερινή βόρεια Ινδία), άλλαζε βασίλεια σχεδόν σαν τα πουκάμισα. Παράλληλα, συνέγραφε ιστορικά κείμενα και ποιήματα, έπινε, χαιρόταν την ζωή, και διερχόταν περιόδους ασκητισμού.
Παρά το ότι ο μεγάλος θρίαμβος ήλθε στο τέλος, ο Μπαμπούρ δεν ξέχασε ποτέ την γη που του συμπαραστάθηκε στα χρόνια των δοκιμασιών: την Καμπούλ του σημερινού Αφγανιστάν. Έτσι, αν και πέθανε στην Άγκρα της Ινδίας, θέλησε να ταφεί στην Καμπούλ. Ένας τεράστιος κήπος περιβάλλει το μαυσωλείο του Μπαμπούρ και μπορείτε να το δείτε σε δυο βίντεο, στις εισαγωγές των οποίων δίνω ένα γενικό σχεδιάγραμμα της ζωής και των ενδιαφερόντων, των κατορθωμάτων και των μαχών του Τίγρη (Μπαμπούρ σημαίνει Τίγρης στα τσαγατάι τουρκικά που ήταν η μητρική του γλώσσα κι αυτή των στρατιωτών του).
Κήποι και Μαυσωλείο του Μπαμπούρ στην Καμπούλ του Αφγανιστάν
Στο θέμα θα επανέλθω για να επεκταθώ στο Μπαμπούρ Ναμέ, το ‘Βιβλίο του Μπαμπούρ’ το οποίο συνέγραψε ο ίδιος ο στρατηλάτης και αυτοκράτορας. Το αντίστοιχο θα υπήρχε, αν συγχωνεύονταν σε ένα πρόσωπο ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Αρριανός, ή ο Ιουστινιανός και ο Προκόπιος.
Μπορείτε να δείτε και αλλοιώς: το Μπαμπούρ Ναμέ είναι το ανατολικό, ασιατικό De Bello Civili και De Bello Gallico. Ή, πιο απλά, ο Μπαμπούρ είναι ο Μογγόλος Καίσαρ. Αλλά ο Καίσαρ είχε μόνιμο σημείο αναφοράς την Ρώμη. Ο Μπαμπούρ μετεκινείτο ως βασιλιάς από την Φεργάνα στην Σαμαρκάνδη, από κει στην Καμπούλ και τελικά στην Άγκρα. Δεν όριζε το στέμμα του το σπαθί του, αλλά το σπαθί του το στέμμα του.
Νόμισμα που έκοψε ο Μπαμπούρ το 1507-1508
Δείτε το βίντεο:
Кабул: Сады и Мавзолей Бабура, Могольского Императора (Горкани) Индии
https://www.ok.ru/video/1509854481005
Περισσότερα:
Баги Бабур (пушту باغ بابر, перс. باغ بابر; также встречаются названия сад Бабура и сады Бабура) — парковый комплекс в Афганистане, расположен неподалеку от города Кабула. Назван в честь своего владельца Бабура, основателя империи Великих Моголов. Бабур, помимо этого, увлекался разведением садов. Баги Бабур является одной из достопримечательностей страны. Отличается тщательной продуманностью посадок; в прошлом в нём выращивались многие уникальные растения. Среди них были различные сорта фруктов, бахчевых и многое другое, что ранее вовсе не встречалось на данной территории.
https://ru.wikipedia.org/wiki/Баги_Бабур
The Garden of Babur (locally called Bagh-e Babur, Persian: باغ بابر/ bāġ-e bābur) is a historic park in Kabul, Afghanistan, and also the last resting-place of the first Mughal emperor Babur. The garden are thought to have been developed around 1528 AD (935 AH) when Babur gave orders for the construction of an “avenue garden” in Kabul, described in some detail in his memoirs, the Baburnama.
The original construction date of the gardens (Persian: باغ – bāġ) is unknown. When Babur captured Kabul in 1504 from the Arguns he re-developed the site and used it as a guest house for special occasions, especially during the summer seasons. Since Babur had such a high rank, he would have been buried in a site that befitted him. The garden where it is believed Babur requested to be buried in is known as Bagh-e Babur. Mughul rulers saw this site as significant and aided in further development of the site and other tombs in Kabul. In an article written by the Aga Khan Historic Cities Programme, describes the marble screen built around tombs by Mughal Emperor Shah Jahan in 1638 with the following inscription:
“only this mosque of beauty, this temple of nobility, constructed for the prayer of saints and the epiphany of cherubs, was fit to stand in so venerable a sanctuary as this highway of archangels, this theatre of heaven, the light garden of the god forgiven angel king whose rest is in the garden of heaven, Zahiruddin Muhammad Babur the Conqueror.”
https://en.wikipedia.org/wiki/Gardens_of_Babur
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μνημεία της Καμπούλ είναι οι τεράστιοι κήποι και το μαυσωλείο του απογόνου του Ταμερλάνου βασιλιά της Φεργκάνα (σήμερα στο Ουζμπεκιστάν), ο οποίος αφού κατέκτησε την Σαμαρκάνδη, το σημερινό ανατολικό Ιράν και την Καμπούλ, κατέλαβε την Κοιλάδα του Ινδού και όλη την Ινδία (Χιντουστάν: σημερινή βόρεια Ινδία).
Εκεί κατέλυσε το ισλαμικό Σουλτανάτο του Δελχίου, θεμελίωσε την Αυτοκρατορία των Μεγάλων Μογγόλων (Μουγάλ – Mughal, όπως είναι γνωστοί στις δυτικές γλώσσες) την οποία οι ίδιοι αποκαλούσαν Γκορκανιάν.
Η λέξη αυτή (گورکانیان, Gūrkāniyān) είναι περσική και σημαίνει ‘Γαμπροί’. Έτσι ονόμαζαν τους Μεγάλους Μογγόλους της Νότιας Ασίας οι Ιρανοί στα φαρσί (περσικά) επειδή οι Μεγάλοι Μογγόλοι διατήρησαν την μογγολική παράδοση να ανεβαίνει στον θρόνο και γενικώτερα στην ιεραρχία της αυτοκρατορίας ένας ταπεινής καταγωγής αλλά γενναίος στρατιωτικός μετά από τον γάμο του με μια από τις κόρες ενός ευγενή ή ενός αυτοκράτορα.
Ο Μπαμπούρ ήταν μια στρατιωτική μεγαλοφυία, ένας πολυμαθής φιλόσοφος, ένας ποιητής και ιστορικός που άφησε ένα τεράστιο βιογραφικό ιστορικό έργο γραμμένο σε τσαγατάι τουρκικά με αρκετούς περσισμούς που λέγεται Μπαμπούρ Ναμέ (το Βιβλίο του Μπαμπούρ).
Η Ισλαμική (Σουνιτική) Αυτοκρατορία των Μεγάλων Μογγόλων ήταν συχνά ισχυρώτερη και πλουσιώτερη από την Σαφεβιδική (Σιιτική) Αυτοκρατορία του Ιράν και την Οθωμανική Αυτοκρατορία, συνένωσε εκτάσεις από την Κεντρική Ασία μέχρι την Ινδονησία, προξένησε μια μεγάλη μετανάστευση τουρκομογγολικών πληθυσμών στην Ινδία και στο Ντεκάν, κι αποτελεί την περίοδο της μεγαλύτερης ανάπτυξης Γραμμάτων, Τεχνών και Πολιτισμού στην Ινδία, το Ντεκάν, και γενικώτερα στην Νότια Ασία.
Ωστόσο, οι Γκορκανιάν είχαν έντονα επηρεαστεί από τον ιρανικό πολιτισμό.
Στην αυτοκρατορία τους, τα περσικά ήταν η γλώσσα της τέχνης και της λογοτεχνίας, τα αραβικά η γλώσσα των επιστημών, και τα ουρντού η γλώσσα του στρατού.
Τα ουρντού είναι στη βάση τους μια τουρκική γλώσσα (σήμερα στα τουρκικά της Τουρκίας ordu σημαίνει ‘στρατός’) μεικτή με ινδοευρωπαϊκό λεξιλόγιο.
Αν και πέθανε και τάφηκε στην βόρεια Ινδία ο Μπαμπούρ (στα τουρκικά το όνομά του σημαίνει ‘Τίγρης’), ζήτησε να ταφεί σε μια πόλη που του χρησίμευσε ως βάση για την κατάκτηση της βόρειας Ινδίας.
Γενικό σχεδιάγραμμα της πορείας του Μπαμπούρ από την Κεντρική Ασία προς την Ινδία
Δείτε το βίντεο:
Kabul: Gardens and Mausoleum of Babur, Mughal Emperor (Gorkani) of India
https://vk.com/video434648441_456240305
Δείτε το βίντεο:
Καμπούλ: Κήποι και Μαυσωλείο του Μπαμπούρ, Μεγάλου Μογγόλου (Γκορκανιάν) Αυτοκράτορα της Ινδίας
Δείτε το βίντεο:
Бабур (1483-1530): военный гений, поэт, историк и император, основатель Горканской династии (Великих Моголов) Индии
https://www.ok.ru/video/1510072388205
Περισσότερα:
Захир-ад-дин Мухаммад Бабу́р (узб. Zahiriddin Muhammad Bobur; араб. ﻇَﻬﻴﺮْ ﺍَﻟَﺪّﻳﻦ مُحَمَّدْ بَابُرْ, «Бабур» означает «лев, полководец, барс» и происходит от персидского слова ْبَبْر (babr) — «тигр», 14 февраля 1483 — 26 декабря 1530) — среднеазиатский и тимуридский правитель Индии и Афганистана, полководец, основатель династии и империи Бабуридов, в некоторых источниках — как империи Великих Моголов (1526). Известен также как узбекский поэт и писатель.
Полная тронная титулатура: ас-Султан аль-Азам ва-л-Хакан аль-Мукаррам Захир ад-дин Мухаммад Джалал ад-дин Бабур, Падшах-и-Гази.
Бабур — основатель династии, выходец из города Андижан. Родным языком Бабура был турки (староузбекский). Писал в своих мемуарах: “Жители Андижана — все тюрки; в городе и на базаре нет человека, который бы не знал по-тюркски. Говор народа сходен с литературным”. “Мемуары Бабура написаны на той разновидности тюркского языка, которая известна под названием турки, являющегося родным языком Бабура”, — писал английский востоковед Е. Дениссон Росс.
За свою 47-летнюю жизнь Захириддин Мухаммад Бабур оставил богатое литературное и научное наследие. Его перу принадлежит знаменитое «Бабур-наме», снискавшая мировое признание, оригинальные и прекрасные лирические произведения (газели, рубаи), трактаты по мусульманскому законоведению («Мубайин»), поэтике («Аруз рисоласи»), музыке, военному делу, а также специальный алфавит «Хатт-и Бабури».
Бабур переписывался с Алишером Навои. Стихи Бабура, написанные на тюркском, отличаются чеканностью образов и афористичностью. Главный труд Бабура — автобиография «Бабур-наме», первый образец этого жанра в исторической литературе, излагает события с 1493 по 1529 годы, живо воссоздаёт детали быта знати, нравы и обычаи эпохи. Французский востоковед Луи Базан в своём введении к французскому переводу (1980 г.) писал, что «автобиография (Бабура) представляет собой чрезвычайно редкий жанр в исламской литературе».
В последние годы жизни тема потери Родины стала одной из центральных тем лирики Бабура. Заслуга Бабура как историка, географа, этнографа, прозаика и поэта в настоящее время признана мировой востоковедческой наукой. Его наследие изучается почти во всех крупных востоковедческих центрах мира.
Можно сказать, что стихи Бабура — автобиография поэта, в которых поэтическим языком, трогательно излагаются глубокие чувства, мастерски рассказывается о переживаниях, порожденных в результате столкновения с жизненными обстоятельствами, о чём красноречиво говорит сам поэт:
Каких страданий не терпел и тяжких бед, Бабур?
Каких не знал измен, обид, каких клевет, Бабур?
Но кто прочтет «Бабур-наме», увидит, сколько мук
И сколько горя перенес царь и поэт Бабур.
https://ru.wikipedia.org/wiki/Бабур
Δείτε το βίντεο:
Babur (1483-1530): Military Genius, Poet, Historian and Emperor, the Founder of the Gorkanian Dynasty (Great Mughal) of India
https://vk.com/video434648441_456240306
Περισσότερα:
Babur (Persian: بابر, romanized: Bābur, lit. ‘tiger’] 14 February 1483 – 26 December 1530), born Zahīr ud-Dīn Muhammad, was the founder and first Emperor of the Mughal dynasty in South Asia. He was a direct descendant of Emperor Timur (Tamerlane) from what is now Uzbekistan.
The difficulty of pronouncing the name for his Central Asian Turco-Mongol army may have been responsible for the greater popularity of his nickname Babur, also variously spelled Baber, Babar, and Bābor The name is generally taken in reference to the Persian babr, meaning “tiger”. The word repeatedly appears in Ferdowsi’s Shahnameh and was borrowed into the Turkic languages of Central Asia.
https://en.wikipedia.org/wiki/Babur#Ruler_of_Central_Asia
Захир-ад-дин Мухаммад Бабу́р (узб. Zahiriddin Muhammad Bobur; араб. ﻇَﻬﻴﺮْ ﺍَﻟَﺪّﻳﻦ مُحَمَّدْ بَابُرْ, «Бабур» означает «лев, полководец, барс» и происходит от персидского слова ْبَبْر (babr) — «тигр», 14 февраля 1483 — 26 декабря 1530) — среднеазиатский и тимуридский правитель Индии и Афганистана, полководец, основатель династии и империи Бабуридов, в некоторых источниках — как империи Великих Моголов (1526). Известен также как узбекский поэт и писатель. Полная тронная титулатура: ас-Султан аль-Азам ва-л-Хакан аль-Мукаррам Захир ад-дин Мухаммад Джалал ад-дин Бабур, Падшах-и-Гази.
https://ru.wikipedia.org/wiki/Бабур
Δείτε το βίντεο:
Μπαμπούρ (1483-1530): Στρατηλάτης, Ποιητής, Ιστορικός, Πρώτος Αυτοκράτορας των Γκορκανιάν της Ινδίας
Περισσότερα:
Ένας από τους μεγαλύτερους στρατηλάτες όλων των εποχών, ένας από τους ελάχιστους ηγεμόνες που δεν έχασαν ποτέ μάχη, ένας στρατιωτικός με μεγάλη μάθηση, γνώση και σοφία, συγγραφέας ενός μεγαλειώδους ιστορικού έργου (Μπαμπούρ Ναμέ: ‘το Βιβλίο του Μπαμπούρ’), ποιητής και μυστικιστής, με ενδιαφέρον για την καλοζωΐα σε σύντομα όμως χρονικά διαστήματα αλλά και με ασκητικές τάσεις, ήταν ο θεμελιωτής της μεγάλης μογγολικής δυναστείας της Νότιας Ασίας που οι δυτικοί αποκαλούν Μουγάλ (Μεγάλους Μογγόλους).
Όταν ο Μπαμπούρ γεννήθηκε στο Αντιτζάν της Κοιλάδας Φεργάνα της Κεντρικής Ασίας (σήμερα στο Ουζμπεκιστάν), τίποτα δεν έδειχνε ότι θα γινόταν ό ίδιος ο ιδρυτής μιας τεράστιας αυτοκρατορίας.
Απόγονος του Ταμερλάνου, ήταν γιος του ηγεμόνα ενός μικρού από τα πολλά τιμουριδικά βασίλεια των χρόνων του.
Έμεινε ορφανός και συνεπώς ηγεμόνας ενός μικρού βασιλείου στα 11 του χρόνια. Ακολούθησαν τρεις τρομερές δεκαετίες στην διάρκεια των οποίων ο Μπαμπούρ άλλαξε τον χάρτη της Κεντρικής και της Νότιας Ασίας.
Ήταν μια σειρά πολέμων, κατακτήσεων και διαδοχικών βασιλείων από τα οποία ο ίδιος με τους στρατιώτες του μετεκινούνταν, συχνά εν μέσω φονικών μαχών, τρομερών κακουχιών και φυσικών αντιξοοτήτων.
Μόνον στα 43 του, το 1526, κατάφερε ο Μπαμπούρ επιτέλους να επιβληθεί στην βόρεια Ινδία και να θεμελιώσει την δυναστεία – θρύλο της Νότιας Ασίας.
Έτσι, ο Μπαμπούρ διαδοχικά χρημάτισε:
1494-1497: βασιλιάς της Φεργάνα
1497-1498: βασιλιάς της Σαμαρκάνδης
1498-1500: βασιλιάς της Φεργάνα
1500-1501: βασιλιάς της Σαμαρκάνδης
1504-1530: βασιλιάς της Καμπούλ
1511-1512: βασιλιάς της Σαμαρκάνδης
1526-1530: αυτοκράτορας του Χιντουστάν (πρωτεύουσα: Άγκρα)
Οι μάχες του Πανιπάτ (1526), της Χάνουα (1527), και του Τσαντερί (1528) στερέωσαν την κυριαρχία του στην βόρεια Ινδία (Χιντουστάν).
Μέχρι τότε, αν και σουνίτης μουσουλμάνος, δεν δίστασε να συνεργαστεί με τους Κιζιλμπάσηδες (όταν ο Οθωμανός Σουλτάνος Σελίμ Α’ προτίμησε να συνεργαστεί με τους Ουζμπέκους εχθρούς του), με τον Σάχη Ισμαήλ Α’ (βασ. 1501-1524), και στην συνέχεια (μετά το 1513) με τον Σελίμ Α’ (βασ. 1512-1520), ο οποίος νωρίς κατάλαβε ότι ο Μπαμπούρ θα μπορούσε να στήσει ό,τι χρειαζόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία: μια μεγάλη σουνιτική ισλαμική αυτοκρατορία από την άλλη, ανατολική, πλευρά των συνόρων της σιιτικής ισλαμικής ιρανικής αυτοκρατορίας των Σαφεβιδών.
Αυτό ήταν μεγάλος ρεαλισμός: το 1402 (ένα αιώνα νωρίτερα) ο Βαγιαζίτ Α’, πρόγονος του Σελίμ Α’, είχε συλληφθεί αιχμάλωτος από τον Ταμερλάνο (πρόγονο του Μπαμπούρ), ο οποίος είχε χύσει άφθονο οθωμανικό αίμα στην Μάχη της Άγκυρας.
Ωστόσο, οι Γκορκανιάν (όπως αποκαλούνταν οι Μεγάλοι Μογγόλοι οι ίδιοι στα περσικά) κράτησαν μια ισορροπία στις σχέσεις τους ανάμεσα σε Σαφεβίδες και Οθωμανούς.
Πριν από 500 χρόνια, ο Σουλτάνος Σελίμ Α’ (1470-1520), ο Σάχης Ισμαήλ Α’ (1487-1524), και ο Μπαμπούρ (1483-1530) ήταν οι τρεις ισχυρώτεροι αυτοκράτορες του κόσμου.
Και ήταν, ασχέτως θρησκευτικών διαφορών, και οι τρεις τουρκομογγολικής καταγωγής.
Με περισσότερη κλίση στην θεολογία και στην στρατιωτική πειθαρχία ο πρώτος, με έντονη τάση στην ποίηση και την συγγραφή οι άλλοι δύο που επίσης διέπρεπαν και στον έκλυτο βίο – ο Ισμαήλ Α’ συνεχώς κι ο Μπαμπούρ περιστασιακά.
Ο Μπαμπούρ θυμίζει τον Μεγάλο Αλέξανδρο: αλλού γεννήθηκε (Φεργάνα), αλλού πέθανε (Χιντουστάν), αλλού τάφηκε (Καμπούλ).
-------------------------------
Διαβάστε:
Bābor, Ẓahīr-al-dīn Moḥammad
(6 Moḥarram 886-6 Jomādā I 937/14 February 1483-26 December 1530) Timurid prince, military genius, and literary craftsman who escaped the bloody political arena of his Central Asian birthplace to found the Mughal Empire in India
His origin, milieu, training, and education were steeped in Persian culture and so Bābor was largely responsible for the fostering of this culture by his descendants, the Mughals of India, and for the expansion of Persian cultural influence in the Indian subcontinent, with brilliant literary, artistic, and historiographical results.
Bābor’s father, ʿOmar Šayḵ Mīrzā (d. 899/1494), ruled the kingdom of Farḡāna along the headwaters of the Syr Darya, but as one of four brothers, direct fifth-generation descendants from the great Tīmūr, he entertained larger ambitions. The lack of a succession law and the presence of many Timurid males perpetuated an atmosphere of constant intrigue, often erupting into open warfare, between the descendants who vied for mastery in Khorasan and Central Asia, but they finally lost their patrimony when they proved incapable of cooperating to defend it against a common enemy.
It was against that same enemy, namely, the Uzbeks under the brilliant Šaybānī Khan (d. 916/1510), that Bābor himself learned his trade as a military leader in a long series of losing encounters. Bābor’s mother, Qotlūk Negār Ḵanūm, was the daughter of Yūnos Khan of Tashkent and a direct descendant of Jengiz Khan. She and her mother, Aysān-Dawlat Bēgam, had great influence on Bābor during his early career. It was his grandmother, for instance, who taught Bābor many of his political and diplomatic skills (Bābor-nāma, tr., p. 43), thus initiating the long series of contributions by strong and intelligent women in the history of the Mughal Empire.
Ο Μπαμπούρ (δεξιά) με τον γιο και διάδοχό του Χουμαγιούν
Bābor presumed that his descent from Tīmūr legitimized his claim to rule anywhere that Tīmūr had conquered, but like his father, the first prize he sought was Samarqand. He was plunged into the maelstrom of Timurid politics by his father’s death in Ramażān, 899/June, 1494, when he was only eleven. Somehow he managed to survive the turbulent years that followed. Wars with his kinsmen, with the Mughals under Tanbal who ousted him from Andijan, the capital city of Farḡāna, and especially with Šaybānī Khan Uzbek mostly went against him, but from the beginning he showed an ability to reach decisions quickly, to act firmly and to remain calm and collected in battle. He also tended to take people at their word and to view most situations optimistically rather than critically.
In Moḥarram, 910/June-July, 1504, at the age of twenty-one, Bābor, alone among the Timurids of his generation, opted to leave the Central Asian arena, in which he had lost everything, to seek a power base elsewhere, perhaps with the intention of returning to his homeland at a later date.
Accompanied by his younger brothers, Jahāngīr and Nāṣer, he set out for Khorasan, but changed his plans and seized the kingdom of Kabul instead.
In this campaign he began to think more seriously of his role as ruler of a state, shocking his troops by ordering plunderers beaten to death (Bābor-nāma, tr., p. 197).
The mountain tribesmen in and around Farḡāna with whom Bābor had frequently found shelter had come to accept him as their legitimate king.
He had no such claims upon the loyalty of the Afghan tribes in Kabul, but he had learned much about human nature and the nomad mentality in his three prolonged periods of wandering among the shepherd tribes of Central Asia (during 903/1497-98, 907/1501-02, and 909/1503-04).
He crushed all military opposition, even reviving the old Mongol shock tactic of putting up towers of the heads of slain foes, but he also made strenuous efforts to be fair and just, admitting, for instance, that his early estimates of food production and hence the levy of tributary taxes were excessive (Bābor-nāma, tr., p. 228).
At this point Bābor still saw Kabul as only a temporary base for re-entry to his ancestral domain, and he made several attempts to return in the period 912-18/1506-12. In 911/1505 his uncle Sultan Ḥosayn Mīrzā of Herat, the only remaining Timurid ruler besides Bābor, requested his aid against the Uzbeks—even though he himself had refused to aid Bābor on several previous occasions.
His uncle died before Bābor arrived in Herat, but Bābor remained there till he became convinced that his cousins were incapable of offering effective resistance to Šaybānī Khan’s Uzbeks.
While in Herat he sampled the sophistication of a brilliant court culture, acquiring a taste for wine, and also developing an appreciation for the refinements of urban culture, especially as exemplified in the literary works of Mīr ʿAlī-Šīr Navāʾī.
During his stay in Herat Bābor occupied Navāʾī’s former residence, prayed at Navāʾī’s tomb, and recorded his admiration for the poet’s vast corpus of Torkī verses, though he found most of the Persian verses to be “flat and poor” (Bābor-nāma, tr., p. 272).
Navāʾī’s pioneering literary work in Torkī, much of it based, of course, on Persian models, must have reinforced Bābor’s own efforts to write in that medium.
In Rajab, 912/December, 1506, Bābor returned to Kabul in a terrible trek over snow-choked passes, during which several of his men lost hands or feet through frostbite. The event has been vividly described in his diary (Bābor-nāma, tr., pp. 307-11). As he had foreseen, the Uzbeks easily took Herat in the following summer’s campaign, and Bābor indulged in one of his rare slips from objectivity when he recorded the campaign in his diary with some unfair vilification of Šaybānī Khan, his long-standing nemesis (Bābor-nāma, tr., pp. 328-29).
Bābor next consolidated his base in Kabul, and added to it Qandahār. He dramatically put down a revolt by defeating, one by one in personal combat, five of the ringleaders—an event which his admiring young cousin Mīrzā Moḥammad Ḥaydar Doḡlat believed to be his greatest feat of arms (Tārīḵ-erašīdī, tr., p. 204).
Here again it seems that Bābor acted impetuously, but saved himself by his courage and strength; and such legend-making deeds solidified his charismatic hold on the men whom he had to lead in battle. Uncharacteristically, Bābor withdrew from Qandahār and Kabul at the rumor that Šaybānī Khan was coming.
It was apparently the only time in his life when he lost confidence in himself. In fact, the Uzbek leader was defeated and killed by Shah Esmāʿīl Ṣafawī in 916/1510, and this opened the way for Bābor’s last bid for a throne in Samarqand.
From Rajab, 917 to Ṣafar, 918/October, 1511 to May, 1512, he held the city for the third time, but as a client of Shah Esmāʿīl, a condition that required him to make an outward profession of the Shiʿite faith and to adopt the Turkman costume of the Safavid troops.
Bābor’s kinsmen and erstwhile subjects did not concur with his doctrinal realignment, however much it had been dictated by political circumstances. Moḥammad-Ḥaydar, a young man indebted to Bābor for both refuge and support, exulted at the Uzbek defeat of Bābor, thus demonstrating how unusual in that time and place were Bābor’s breadth of vision and tolerance, qualities that became crucial to his later success in India. Breaking away from his Safavid allies, Bābor dallied in the Qunduz area, but he must have sensed that his chance to regain Samarqand was irretrievably lost.
It was only at this stage that he began to think of India as a serious goal, though after the conquest he wrote that his desire for Hindustan had been constant from 910/1504 (Bābor-nāma, tr., p. 478). With four raids beginning in 926/1519, he probed the Indian scene and discovered that dissension and mismanagement were rife in the Lodi Sultanate. In the winter of 932/1525-26 he brought all his experience to bear on the great enterprise of the conquest of India. With the proverb “Ten friends are better than nine” in mind, he waited for all his allies before pressing his attack on Lahore (Bābor-nāma, tr., p. 433).
His great skills at organization enabled him to move his 12,000 troops from 16 to 22 miles a day once he had crossed the Indus, and with brilliant leadership he defeated three much larger forces in the breathtaking campaigns that made him master of North India. First he maneuvered Sultan Ebrāhīm Lōdī into attacking his prepared position at the village of Panipat north of Delhi on 8 Rajab 932/20 April 1526. Although the Indian forces (he estimated them at 100,000; Bābor-nāma, tr., p. 480) heavily outnumbered Bābor’s small army, they fought as a relatively inflexible and undisciplined mass and quickly disintegrated.
Bābor considered Ebrāhīm to be an incompetent general, unworthy of comparison with the Uzbek khans, and a petty king, driven only by greed to pile up his treasure while leaving his army untrained and his great nobles disaffected (Bābor-nāma, tr., p. 470). Yet Bābor ordered a tomb to be built for him.
He then swiftly occupied Delhi and Agra, first visiting the tombs of famous Sufi saints and previous Turkish kings, and characteristically laying out a garden.
The garden provided him with such satisfaction that he later wrote: “to have grapes and melons grown in this way in Hindustan filled my measure of content” (Bābor-nāma, tr., p. 686).
His new kingdom was a different story. Bābor first had to solve the problem of disaffection among his troops.
Like Alexander’s army, they felt that they were a long way from home in a strange and unpleasant land.
Bābor had planned the conquest intending to make India the base of his empire since Kabul’s resources proved too limited to support his nobles and troops.
He himself never returned to live in Kabul.
But, since he had permitted his troops to think that this was simply another raid for wealth and booty, he had to persuade them otherwise, which was no easy chore (Bābor-nāma, tr., pp. 522-35).
The infant Mughal state also had to fight for its life against a formidable confederation of the Rajput chiefs led by Mahārānā Sangā of Mewar.
After a dramatic episode in which Bābor publicly foreswore alcohol (Bābor-nāma, tr., pp. 551-56), Bābor defeated the Rajputs at Khanwah on 13 Jomādā I 933/17 March 1527 with virtually the same tactics he had used at Panipat, but in this case the battle was far more closely contested.
Bābor next campaigned down the Ganges River to Bengal against the Afghan lords, many of whom had refused to support Ebrāhīm Lōdī but also had no desire to surrender their autonomy to Bābor.
Even while rival powers threatened him on all sides—Rajputs and Afghans in India, Uzbeks at his rear in Kabul—Bābor’s mind was turned to consolidation and government.
He employed hundreds of stone masons to build up his new capital cities, while winning over much of the Indian nobility with his fair and conciliatory policies.
He was anxiously grooming his sons to succeed him, not without some clashes of personality, when his eldest son Homāyūn (b. 913/1506) fell seriously ill in 937/1530.
Another young son had already died in the unaccustomed Indian climate, and at this family crisis his daughter Golbadan wrote that Bābor offered his own life in place of his son’s, walking seven times around the sickbed to confirm the vow (Bābor-nāma, translator’s note, pp. 701-2).
Bābor did not leave Agra again, and died there later that year on 6 Jomādā I 937/26 December 1530.
Bābor’s diary, which has become one of the classic autobiographies of world literature, would be a major literary achievement even if the life it illuminates were not so remarkable. He wrote not only the Bābor-nāma but works on Sufism, law and prosody as well as a fine collection of poems in Čaḡatay Torkī. In all, he produced the most significant body of literature in that language after Navāʾī, and every piece reveals a clear, cultivated intelligence as well as an enormous breadth of interests.
His Dīvān includes a score or more of poems in Persian, and with the long connection between the Mughals and the Safavid court begun by Bābor himself, the Persian language became not only the language of record but also the literary vehicle for his successors. It was his grandson Akbar who had the Bābor-nāma translated into Persian in order that his nobles and officers could have access to this dramatic account of the dynasty’s founder.
Bābor did not introduce artillery into India—the Portuguese had done that—and he himself noted that the Bengal armies had gunners (Bābor-nāma, tr., pp. 667-74). But his use of new technology was characteristic of his enquiring mind and enthusiasm for improvement. His Ottoman experts had only two cannons at Panipat, and Bābor personally witnessed the casting of another, probably the first to be cast in India, by Ostād ʿAlīqolī on 22 October 1526 (Bābor-nāma, tr., pp. 536-37).
The piece did not become ready for test firing till 10 February 1527 when it shot stones about 1,600 yards, and during the subsequent campaigns against the Afghans down the Ganges, Bābor specifically mentions Ostād ʿAlīqolī getting off eight shots on the first day of the battle and sixteen on the next (Bābor-nāma, tr., p. 599). Quite obviously then it was not some technical superiority in weaponry, but Bābor’s genius in using the discipline and mobility which he had created in his troops that won the crucial battles for him in India.
Bābor, however, was generally interested in improving technology, not only for warfare but also for agriculture. He tried to introduce new crops to the Indian terrain and to spread the use of improved water-lifting devices for irrigation (Bābor-nāma, tr., p. 531). His interest in improvement and change was facilitated by his generous nature. Though he had faults, they were outweighed by his attractive personality, cheerful in the direst adversity, and faithful to his friends.
The loyalties he inspired enabled the Mughal Empire in India to survive his own early death and the fifteen-year exile of his son and successor, Homāyūn. The liberal traditions of the Mughal dynasty were Bābor’s enduring legacy to his country by conquest.
Τις βιβλιογαφικές παραπομπές του κειμένου θα βρείτε εδώ:
http://www.iranicaonline.org/articles/babor-zahir-al-din
==============================
Επιπλέον:
Μπαμπούρ και Γκορκανιάν (Μεγάλοι Μογγόλοι):
https://en.wikipedia.org/wiki/Babur
https://ru.wikipedia.org/wiki/Бабур
https://en.wikipedia.org/wiki/Mughal_Empire
https://ru.wikipedia.org/wiki/Империя_Великих_Моголов
https://en.wikipedia.org/wiki/Gardens_of_Babur
https://ru.wikipedia.org/wiki/Баги_Бабур
Οικογενειακό υπόβαθρο:
https://en.wikipedia.org/wiki/Umar_Shaikh_Mirza_II
https://en.wikipedia.org/wiki/Qutlugh_Nigar_Khanum
https://en.wikipedia.org/wiki/Abu_Sa%27id_Mirza
https://en.wikipedia.org/wiki/Timurid_Empire
https://en.wikipedia.org/wiki/Chagatai_Khanate
Τοπογραφικά για την καταγωγή του Μπαμπούρ:
https://en.wikipedia.org/wiki/Fergana_Valley
https://en.wikipedia.org/wiki/Fergana
https://en.wikipedia.org/wiki/Akhsikath
Ιστορικό υπόβαθρο:
https://en.wikipedia.org/wiki/Kara-Khanid_Khanate
https://en.wikipedia.org/wiki/Khwarazmian_dynasty
https://en.wikipedia.org/wiki/Mongol_conquest_of_Khwarezmia
https://en.wikipedia.org/wiki/Ilkhanate
https://en.wikipedia.org/wiki/Hulagu_Khan
https://en.wikipedia.org/wiki/Timeline_of_the_Ilkhanate
https://en.wikipedia.org/wiki/Jalairid_Sultanate
-----------------
Κατεβάστε την αναδημοσίευση σε Word doc.:
https://www.slideshare.net/MuhammadShamsaddinMe/14831530
https://issuu.com/megalommatis/docs/babur.docx
https://vk.com/doc429864789_622328060
https://www.docdroid.net/JWgxJAd/mpampour-1483-1530-stratilatis-filosofos-poiitis-istorikos-autokratoras-apoghonos-toy-tamerlanoy-docx
Cosmas Megalommatis, Nabu: World Mythology, Greek Pedagogical Encyclopedia, 1989
Κοσμάς Μεγαλομμάτης, Ναμπού: Παγκόσμια Μυθολογία, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια, 1989
Кузьма Мегаломматис, Набу: мировая мифология, Греческая педагогическая энциклопедия, 1989
Kosmas Megalommatis, Nabu: Weltmythologie, Griechische Pädagogische Enzyklopädie, 1989
Kosmas Gözübüyükoğlu, Nabu: Dünya Mitolojisi, Yunan Pedagoji Ansiklopedisi, 1989
قزمان ميغالوماتيس، نبو : اساطیر جهانی، دایره المعارف آموزشی یونانی، 1989
Côme Megalommatis, Nabû: Mythologie mondiale, Encyclopédie pédagogique grecque, 1989
1989 قزمان ميغالوماتيس، نابو : الأساطير العالمية، الموسوعة التربوية اليونانية،
Cosimo Megalommatis, Nabu: mitologia mondiale, Enciclopedia pedagogica greca, 1989
Cosimo Megalommatis, Nabu: mitología mundial, Enciclopedia pedagógica griega, 1989
Cosmas Megalommatis, Nabu: World Mythology, Greek Pedagogical Encyclopedia, 1989
===============
Скачать PDF-файл: / PDF-Datei herunterladen: / Télécharger le fichier PDF : / PDF dosyasını indirin: / :PDF قم بتنزيل ملف / Download PDF file: / : یک فایل دانلود کنید / Κατεβάστε το PDF:
Follow me on Twitter ! 👉 @tamezgha_ 👈
Aw, hell.
Russia, China, the Decayed Muslim World, and the Crumbling, Savage Western World - I
By Prof. Muhammad Shamsaddin Megalommatis
Table of Contents
Introduction
I. Fake states of fake Arabs and fake Muslims
II. Turkey and Iran: the two exceptions
III. Unsophisticated, gullible and ignorant sheikhs and theologians
IV. How Turkey's and Iran's paranoid Islamists are manipulated by Western colonials
V. Russia, China, and the Utilization of the Muslim World by the Western Colonials
VI. What Russia and China must do
Introduction
Fourteen years ago, on 4th December 2007, I published an article under title 'Russia, Islam, and the West', which -within few days- was officially (ИноСМИ / Inosmi) translated into Russian (' Россия, ислам и Запад'). I wanted to briefly elaborate on how things would develop and to also identify possible allies for Russia within the so-called 'Islamic World'.
As the translated version of the article was extensively reproduced, I noticed that it was also well understood. Example: the great portal Centrasia (www.centrasia.org), while republishing the Russian translation, added an over-title for the use of its readers to state the following: "Экспансия западного мира не столько решала проблемы, сколько распространяла их вширь" (The expansion of the Western world did not so much solve problems as spread them in breadth). Indeed, there could not be better summary of my article's contents. The over-title was indeed an excellent reflection of my original perception and ultimate conviction, namely that the West wanted to use the senseless Islamic World against Russia.
Here you have the links:
In that article's last part, I put a title that appeared very odd, even to several Egyptian and other African friends of mine (at the time, I was living in Cairo): "Islam is Turkey and Iran". In that part, I explained why only these two countries could possibly be Russia's allies against the Western colonial contamination that threatens the entire world. The reason for this statement is that only these two countries had maintained until that time a correct sense of historical-cultural identity and an imperial-level establishment and diplomacy. As a matter of fact, the rest of the so-called Islamic world is constituted by fake states-puppets of the colonial powers (from Morocco and Nigeria to Egypt, Pakistan and Indonesia); unfortunately, the uneducated, ignorant, and idiotic elites of these neo-colonial structures never realized what 'national integrity' means.
---------------------
Continue reading and download the article here:
Nilotic mosaic originally found in the Via Nazionale in Rome. Dating to the 1st century BCE and shows crocodiles being crowned with wreaths of flowers.
Τροία, Τουρκία, Ελλάδα, Ψευτοϊστορία, κι η Αποβλάκωση του Μέσου Έλληνα από τα ΜΜΕ που προετοιμάζουν Εθνική Συρρίκνωση
Troy, Turkey, Greece, False History, and the Absurdity of the Average Greeks as due to the State-Controlled Media: leading to National Disaster
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 28η Απριλίου 2018.
Παραπέμποντας σε επιστημονικά άρθρα και ομιλίες μου σχετικά με α) την Χιττιτική Αυτοκρσατορία, β) την σύγκρουσή της με την Αίγυπτο, γ) τις επιπτώσεις του γεγονότος σε περιθωριακούς χώρους, όπως η Δυτική Ανατολία, τα Νότια Βαλκάνια, το Αιγαίο, τα Στενά, και η Μαύρη Θάλασσα, δ) τον συντονισμό των (συγγενών των Χιττιτών) Αχαιών με τα γεωπολιτικά σχέδια της Χαττούσας εναντίον της Αιγύπτου και των (μη ινδο-ευρωπαίων) συμμάχων της σε Δυτική Ανατολία (Αρζάουα, Λούκκα) και Νότια Βαλκάνια (Πελεσέτ / Πελασγοί), ε) τον μυθολογημένο ως 'Τρωϊκό' πόλεμο (αχαϊκή συμπαράσταση στους Χιττίτες), και στ) τις επιδρομές των Λαών της Θάλασσας (αντι-αχαϊκή, αντι-χιττιτική έκρηξη των Πελεσέτ, Λούκκα, διασκορπισμένων Τρωαδιτών, και των λοιπών συμμάχων τους ως εκδίκηση για την αχαϊκή νίκη στην Τροία), ο κ. Μπαϋρακτάρης εξηγεί γιατί η πολιτιστική κληρονομιά της Τροίας σήμερα ανήκει εξ ολοκλήρου στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα.
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/28/τροία-τουρκία-ελλάδα-ψευτοϊστορία-κι/ =======================
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Όταν δεν ασχολείσαι με σημαντικές απειλές εναντίον της ακεραιότητας της χώρας σου και της υπόστασης του έθνους σου, κι ασχολείσαι με ασήμαντα θέματα που σου τα έχουν αφηγηθεί με τρόπο ώστε να σε φανατίσουν, τότε η συμφορά έρχεται γρήγορα, εσύ είσαι απροετοίμαστος, κι η συντριβή είναι ισοπεδωτική.
Ο καλύτερος τρόπος αποβλάκωσης εθνών είναι ο εθνικισμός. Αυτό είναι μια πολύ απλή και σύντομη υπόθεση.
Όταν κάποια κέντρα εξουσίας, κυβερνήσεις και διπλωματίες έχουν σχεδιάσει να επιτελέσουν εναντίον μιας χώρας τα σχέδια α’, β’ και γ’, τότε ένα προετοιμασμένο και διαδεδομένο από καιρό ανάμεσα στο υπό απειλή έθνος εθνικιστικό υπόβαθρο χρησιμεύει στο
1) να αποσπάει την προσοχή των περισσοτέρων από την πραγματικότητα (που περιλαμβάνει και τα σχέδια α’, β’ και γ’),
2) να την στρέφει σε κάποιο fake news, σε κάποια ψεύτικα νέα,
3) να συνεπαίρνεται συγκινησιακά ο περισσότερος κόσμος με το ανύπαρκτο θέμα (που παρουσιάζεται ως ‘απειλή’, ‘παραβίαση δικαιώματος’, ‘πρόκληση’, κοκ) κι έτσι
4) κανένας να μην αντιλαμβάνεται την πραγματική απειλή και – κυριώτερο –
5) κανένας να μην προετοιμάζεται για ν’ αποκρούσει την πραγματική απειλή.
Αυτό συμβαίνει με την Ελλάδα σήμερα. Ποιες είναι οι πραγματικές απειλές έχω περιγράψει εδώ:
Σατανιστές Ψευτομασώνοι & Πάντειο Ψευτο-πανεπιστήμιο ετοίμασαν Κράτος Ισλαμικής Τρομοκρατίας ‘Αλ Γιουνάν’ στην Ελλάδα
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/02/27/σατανιστές-ψευτομασώνοι-πάντειο-ψε/
Σε 4 Στάδια Απρόβλεπτου Πολέμου η Τουρκία θα διαλύσει ολότελα την Ελλάδα που είναι 100% Ανέτοιμη
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/14/σε-4-στάδια-απρόβλεπτου-πολέμου-η-τουρκ/
Ο Μακρόν ετοιμάζει τον Τάφο της Ελλάδας και της Ευρώπης: φέρνει 200 εκ. Αφρικανούς μέσα στα επόμενα 30 χρόνια
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/19/ο-μακρόν-ετοιμάζει-τον-τάφο-της-ελλάδα/
Χάνει η Ελλάδα το Αιγαίο; Γεωστρατηγική Ανικανότητα της Ελλάδας να κρατήσει το Ανατολικό Αιγαίο
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/16/χάνει-η-ελλάδα-το-αιγαίο-γεωστρατηγικ/
Για να σωθεί η Ελλάδα, καταργείστε τον Στρατό! Χρειαζόμαστε Ιδιωτικές Στρατιωτικές Εταιρείες και Μισθοφορικό Στρατό εκπαιδευμένο για Μη Συμβατικό Πόλεμο!
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/22/για-να-σωθεί-η-ελλάδα-καταργείστε-τον-σ/
Οι αυριανοί στρατοί θα είναι είτε σαν την Blackwater, είτε σαν τους Ιρανούς Μπασίτζ
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/26/οι-αυριανοί-στρατοί-θα-είναι-είτε-σαν-τ/
Ελληνικός Στρατός: Ανίκανος για Μη Συμβατικό Πόλεμο με Ισλαμιστές! Χρειαζόμαστε Ιδιωτικές Στρατιωτικές Εταιρείες!
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/27/ελληνικός-στρατός-ανίκανος-για-μη-συμ/
Οπλοφορία: Απαραίτητη Προστασία ενάντια σε Λαθρομετανάστες & Ισλαμιστές, πριν η Ελλάδα αιματοκυλιστεί
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/02/25/οπλοφορία-απαραίτητη-προστασία-ενάν/
Εκπαιδευτείτε όπως απλοί Σύριοι πολίτες, πριν σας σφάξουν οι λαθρομετανάστες ισλαμιστές! Δείτε το βίντεο!
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/06/εκπαιδευτείτε-όπως-απλοί-σύριοι-πολί/
Με εθνοπροδοτικό σκοπό ν’ αποτρέψει την ενασχόληση με τα παραπάνω και την οργάνωση – προετοιμασία της ελληνικής κοινωνίας για τα όσα της ετοιμάζουν, ένα άθλιο τηλεοπτικό κανάλι παρεσκεύασε ένα ακόμη fake news, μια αναφορά σε κάτι που ελάχιστα αφορά τον μέσο Έλληνα ο οποίος έχει να προετοιμαστεί για τα μαχαίρια που θα βγάλουν εναντίον του τουλάχιστον 50000 πεπειραμένοι μαχητές ισλαμιστές που έχουν πολεμήσει σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Υεμένη και Συρία και βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα.
Τι είναι ψεύτικη είδηση;
Αυτό ποικίλει.
Μπορεί να είναι κάτι το ολότελα ψεύτικο, αλλά και μπορεί να είναι μια είδηση που δεν αφορά άμεσα ένα λαό αλλά με την κατάλληλη παραμορφωτική σάλτσα μπορεί να τον φανατίσει και να τον κάνει να ξεχάσει την απειλητική πραγματικότητα.
Τροία: η Πόλη του Πριάμου επιστρατεύεται ως fake news στην Ελλάδα!
Η Τροία ανήκει στην Τουρκία.
Δεν αποτελεί τμήμα της ελληνικής ιστορίας παρά μόνον υπό την έννοια ότι εκεί εξεστράτευσαν Αχαιοί σε ό,τι σώζεται ως έπος (κι όχι ως Ιστορία) χάρη στον Όμηρο.
Αλλά η Τροία ήταν μια εχθρική πόλη ενός άλλου λαού που μιλούσε άλλη γλώσσα και που ελλείψει ιστορικών πηγών (δηλαδή ντόπιων επιγραφών σε ντόπια γραφή) δεν μπορεί να ταυτιστεί.
Αλλά πολύ πριν υπάρξει Όμηρος και ήδη πριν γίνει ο Τρωϊκός Πόλεμος η Χιττιτική Αυτοκρατορία, που καταλάμβανε το μεγαλύτερο τμήμα της σημερινής Τουρκίας, σχεδόν όλη τη Συρία, σχεδόν ολο τον Λίβανο, και φυσικά την Αλάσια (όπως λεγόταν η Κύπρος τότε), είχε ανάπτυξη σε Γράμματα, Επιστήμες και Τέχνες ασύγκριτα μεγαλύτερη του μεγαλύτερου αχαϊκού βασιλείου, δηλαδή των Μυκηνών.
Και στα Αρχεία της Χαττούσας, μεγάλης αυτοκρατορικής πρωτεύουσας, μπροστά στην οποία οι Μυκήνες θυμίζουν χωριό για φτωχαδάκια, έχουν σωθεί πολλά κείμενα αναφορικά με την Ταρουΐγια (ή και Ταρουΐσα), δηλαδή την Τροία των μεταγενεστέρων κατά 700 χρόνια ελληνικών κειμένων.
Εννοείται ότι όλα αυτά αφορούν τις σχέσεις της μεγάλης χιττιτικής αυτοκρατορίας με την μικρή πόλη-κράτος των βορειοδυτικών άκρων της Ανατολίας και καλύπτουν μια περίοδο λίγων εκατονταετιών, χονδρικά από το 1600 μέχρι το 1200.
Χιττιτική Αυτοκρατορία και το μικρό βασίλειο της Τροίας
Αυτά όλα, όπως και τα χιττιτικά κείμενα που αφορούν τους Αχαιούς (Αχιγιάουα στα χιττιτικά), έχουν μελετηθεί, αναλυθεί και δημοσιευθεί εδώ και πάνω από 70-80 χρόνια σε επιστημονικά περιοδικά, τόμους συνεδρίων, βιβλία, εγχειρίδια.
Γιατί δεν έχετε ακούσει τίποτα σχετικά;
Γιατί το υπόδουλο στην Γαλλία, την Αγγλία και την Αμερική νεοελληνικό κράτος είναι μια στυγνή δικτατορία που δεν επιτρέπει
1) σε ειδικευμένους επιστήμονες είτε να παρουσιάσουν στοιχεία που μειώνουν το περί Ελλάδας ιστορικό ψέμμα που έχει μέσα στην αμορφωσιά του επιβάλει, είτε να διδάξουν άλλους, μεγαλύτερους κι αρχαιότερους του αρχαίου ελληνικού πολιτισμούς
2) σε ειδικούς ιστορικούς να δημοσιεύσουν βιβλία που να παρουσιάζουν άλλους λαούς κι άλλους πολιτισμούς όπως δεκάδες χιλιάδων τέτοια βιβλία κυκλοφορούν σε όλες τις επιστημονικά προηγμένες χώρες
3) σε κατάλληλα εκπαιδευμένους δημοσιογράφους να παρουσιάζουν σε σωστά ενημερωτικά ρεπορτάζ στοιχεία για άλλους αρχαιολογικούς χώρους, μνημεία, κείμενα και πολιτισμούς έτσι όπως αυτά γίνονται αφείδωλα γνωστά σε όλες τις μορφωτικά ανεπτυγμένες χώρες
4) σε σωστά προετοιμασμένους συγγραφείς να συμπεριλάβουν στα σχολικά εγχειρίδια της κατώτερης και της μέσης εκπαίδευσης όλους τους άλλους πολιτισμούς στην απαραίτητη έκταση ώστε να μην παραμένει ο Έλληνας μαθητής ένα οικτρό ομφαλοσκοπικό στουρνάρι ή απλώς ένας Νεάντερταλ στον 21ο αιώνα.
Σύγχρονη αναπαράσταση της Τροίας όπως θα ήταν στα τέλη της 2ης προχριστιανικής χιλιετίας
Γιατί γίνονται όλα αυτά;
Για να δημιουργηθεί το ανώμαλο, άρρωστο, διεστραμμένο, σκοταδιστικό, εθνοκεντρικό υπόστρωμα ψευτο-εκπαίδευσης και ψευτοπαιδείας στον μέσο Έλληνα, να τον κάνει να εθιστεί στην άγνοια του άλλου, στην λαθεμένη ταυτότητα που του προσέδωσαν, στην αλαζονεία και στη μισαλλοδοξία που είναι εγγύηση για αυτο-εγκλωβισμό σε αδυναμία και για αυτοκαταστροφή.
Πολιτισμική ιστορική κληρονομιά είναι διεθνώς υπόθεση τόπου κι όχι φυλής
Κάθε χώρα τιμάει τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στο έδαφός της. Δεν χρειάζεται να υπάρχει φυλετική συνέχεια μέσα στην Ιστορία για να τιμάς, να μαθαίνεις και να παρουσιάζεις στο κοινό (ντόπιο και ξένο) τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μνημεία της χώρας σου.
Οι Σουμέριοι είναι φυλετικά άσχετοι με τους Ιρακινούς που είναι στην πλειοψηφία τους Αραβόφωνοι Αραμαίοι αλλά οι Ιρακινοί μελετούν σουμεριακούς αρχαιολογικούς χώρους κι εκθέτουν σε μουσεία σουμεριακά μνημεία.
Οι Ελαμίτες είναι φυλετικά άσχετοι με τους Ιρανούς που απαρτίζονται από πολλά και διαφορετικά έθνη (Αζέρους, Πέρσες, Αραμαίους, Τουρκμένους, Γκοράνι, Λορί, Μπαχτιαρί, Μπαλούτς, κα) αλλά οι Ιρανοί μελετούν ελαμικούς αρχαιολογικούς χώρους κι εκθέτουν σε μουσεία ελαμικά μνημεία.
Οι Ετρούσκοι είναι φυλετικά άσχετοι με τους Ιταλούς που είναι στην πλειοψηφία τους απόγονοι των Ρωμαίων αλλά οι Ιταλοί μελετούν ετρουσκικούς αρχαιολογικούς χώρους κι εκθέτουν σε μουσεία ετρουσκικά μνημεία.
Οι Σκύθες κι οι Έλληνες είναι φυλετικά άσχετοι με τους Ρώσσους που είναι στην πλειοψηφία τους ένα σλαβικό έθνος αλλά οι Ρώσσοι μελετούν σκυθικούς κι ελληνικούς αρχαιολογικούς χώρους κι εκθέτουν σε μουσεία σκυθικά κι ελληνικά μνημεία.
Θα μπορούσα να συνεχίσω φτειάχνοντας ένα μακροσκελέστατο κατάλογο. Η πραγματικότητα είναι μία. Η ιστορική κληρονομιά δεν είναι υπόθεση φυλετική αλλά τοπική.
Από ένα τόπο στις περισσότερες περιπτώσεις πέρασαν πολλά έθνη κι η ιστορία του τόπου περιλαμβάνει όλων αυτών τα μνημεία.
Πολύ περισσότερο, ο λαός ή οι λαοί που ζουν σήμερα σε ένα τόπο έχουν αυτοδίκαια κληρονομήσει την πολιτισμική κληρονομιά που άφησαν στο πέρασμά τους όλα τα έθνη που ανέπτυξαν πολιτισμό στον τόπο εκείνο.
Όπως η Ελλάδα δικαιούται να τιμάει, ερευνά, διατηρεί, αναδεικνύει και παρουσιάζει δημόσια σε μουσεία αιγυπτιακά, μινωϊκά, ρωμαϊκά, οθωμανικά και άλλα μνημεία που ανεσκάφησαν στο έδαφός της, έτσι κι όλες οι χώρες του κόσμου δικαιούνται να πράττουν ανάλογα.
Πως η Τροία μετατράπηκε σε fake news για τους θεατές ελληνικών τηλεοπτικών καναλιών;
Αυτό είναι απλό.
Όπως υπάρχουν στη Ρωσσία μουσεία με σκυθικά και κιμμεριακά μνημεία, έτσι κι η Τουρκία διαθέτει κι ιδρύει μουσεία για χιττιτικές, φρυγικές, ιωνικές-ελληνικές, καρικές, ρωμαϊκές κι άλλες αρχαιότητες.
Σύντομα εγκαινιάζεται ένα μουσείο στον αρχαιολογικό χώρο της Τροίας. Τίποτα πιο φυσιολογικό απ’ αυτό για την Τουρκία. Και τίποτα πιο άσχετο για την Ελλάδα, εφόσον οι αρχαίοι Τρωαδίτες δεν ήταν ελληνικό φύλο. Αλλά και ελληνικό φύλο να ήταν, όπως οι Ίωνες κι οι Αιολοί, ή οι Ατταλίδες της Περγάμου, η Τουρκία ως κράτος κι οι Τούρκοι ως έθνος έχουν σήμερα κάθε δικαίωμα να ερευνούν, ανασκάφουν, δημοσιεύουν κι εκθέτουν τα μνημεία κάθε τόπου της τουρκικής επικράτειας, διότι έχουν ντε φάκτο κληρονομήσει όλη την ιστορική κληρονομιά του συγκεκριμένου χώρου.
Σύγχρονο ομοίωμα του Δούρειου Ίππου βρίσκεται εδώ και πάνω από 60 χρόνια στην είσοδο των Δαρδανελλίων.
Αλλά τα νεοναζί, ρατσιστικά, σκοταδιστικά και σατανιστικά τηλεοπτικά κανάλια της σημερινής χρεωκοπημένης Ελλάδας, δηλαδή της ξεφτιλισμένης χώρας-περίγελου της υφηλίου, έβγαλαν άναρθρες κραυγές μιλώντας για παραχάραξη της Ιστορίας επειδή η Τουρκία ετοιμάζεται να εγκαινιάσει το συγκεκριμένο μουσείο.
Πιο συγκεκριμένα:
1. Κατηγορούν τον Ερντογάν ότι “οικειοποιείται” τον Τρωϊκό Πόλεμο!
Αυτό είναι ηλίθιο, ψεύτικο κι εξυπηρετικό του σιωνιστικού στόχου να παρουσιαστεί ο πολιτικά αδύναμος και καταρρέων Ερντογάν ως παντοδύναμος.
Ο Τρωϊκός Πόλεμος έγινε επί εδάφους που ανήκει στην Τουρκία σήμερα, συνεπώς ως ιστορική κληρονομιά ανήκει στην Τουρκία κι όχι στην Ελλάδα.
Πολύ περισσότερο, εφόσον η Τροία βρίσκεται επί τουρκικού εδάφους.
Ό,τι ανήκει στην Ελλάδα είναι οι αρχαιοελληνικές κειμενικές αναφορές στον πόλεμο που έκαναν οι Αχαιοί εναντίον της Τροίας.
Άλλωστε μόνον διανοητικά ανάπηρα και ρατσιστικά απόβλητα μπορούν να ισχυρισθούν ότι την Τροία δικαιούνται να οικειοποιηθούν οι Έλληνες εφόσον οι πρόγονοί τους πήγαν και κατέστρεψαν εκείνο τον τόπο!
2. Λένε ότι η Τροία κι ο Όμηρος είναι “άρρηκτα συνδεδεμένα” μεταξύ τους ονόματα αλλά αυτό είναι πολύ σχετικό κι αρκετά λάθος.
Ναι, συνδέονται τα δυο ονόματα, αλλά η Τροία συνδέεται πολύ περισσότερο με τους Χιττίτες, την πρωτεύουσα της χιττιτικής αυτοκρατορίας Χαττούσας, και τα χιττιτικά ιστορικά κείμενα που αναφέρονται στην Τροία και στις σχέσεις της με τους Χιττίτες.
Οι αναφορές του Ομήρου στην Τροία, παρά την ιδιαίτερη σημασία που είχαν για τους αρχαίους Έλληνες των χρόνων του, είναι δεύτερης διαλογής, μεταγενέστερες, ατεκμηρίωτες κι επικού χαρακτήρα αφηγήσεις με πολλές μυθολογήσεις, αν συγκριθούν με τα σύγχρονα της Τροίας χιττιτικά κείμενα.
Τα βαρβαρικά λόγια της αμόρφωτης παρουσιάστριας είναι σαν να θέλει να πει κάποιος ότι ένα σημερινό κείμενο για την Άλωση της Πόλης γραμμένο από ένα λογοτέχνη μπορεί να έχει μεγαλύτερη σημασία από το ιστορικό χρονικό του Σφραντζή που ζούσε τότε κι έγραψε τότε.
Αληθινός χάρτης της γεωγραφικής τοποθεσίας της Τροίας
3. Ισχυρίζονται ότι η Τουρκία καπηλεύεται τον Τρωϊκό Πόλεμο κάτι που είναι τόσο τρελό όσο το να κατηγορούσε η Ιταλία την Ελλάδα ότι καπηλεύεται την ναυμαχία στο Άκτιο, αν η Ελλάδα έστηνε εκεί ένα μουσείο με αναφορές στο ιστορικό γεγονός του 31 π.Χ. Σκέτη παράνοια δηλαδή.
Ψεύτικος χάρτης της γεωγραφικής τοποθεσίας της Τροίας: όταν ένας τόπος απομονώνεται από την ευρύτερη περιοχή στην οποία εντάσσεται και διά καταλλήλων αποκοπών εμφανίζεται σε ένα λάθος ξεκομμένο τμήμα της ευρύτερης περιοχής, τότε η αντίληψη του μέσου αναγνώστη / θεατή επηρεάζεται εσφαλμένα και δημιουργούνται σε κείνον ψευδείς εντυπώσεις κι αντιλήψεις.
Παράδειγμα: Αν η Βουλγαρία παρουσιάσει ως ‘χάρτη της Τροίας’ την έκταση που περιλαμβάνει τη Βουλγαρία, τη βορειοδυτική Τουρκία, την ελληνική Θράκη και Μακεδονία και το Βόρειο Αιγαίο μέχρι μόνο τη Μυτιλήνη, ο χάρτης αυτός θα είναι επίσης ψεύτικος.
4. Βλακωδώς διατείνονται ότι οι χολυγουντιανές ταινίες για την Τροία ‘έκαναν γνωστή τη χώρα μας σε κάθε γωνιά του πλανήτη’.
Αυτό το ψέμμα μόνον ένα αυτιστικό μπορεί να το πει γιατί, από όσους είδαν την ταινία, εκείνοι που αγνοούσαν την Τροία πριν δουν την ταινία, αφού την είδαν, αν έψαξαν σε εγκυκλοπαίδειες και βιβλία, βρήκαν μόνον ότι η Τροία ανήκει στην Τουρκία.
Οπότε, οι ταινίες αυτές ‘έκαναν γνωστή σε κάθε γωνιά του πλανήτη’ την Τουρκία, κι όχι την Ελλάδα.
5. Η θρασύτατη πουτάνα ψευτο-δημοσιογράφος του STAR Channel, ενός ανθελληνικού καναλιού που, αν και λειτουργεί στην Ελλάδα έχει ξενικό κι όχι ελληνικό όνομα, αναφέρεται και πάλι στον Ερντογάν (ο οποίος πιθανώτατα δεν έχει ιδέα για το θέμα που είναι υπόθεση χαμηλοτέρων κλιμακίων έως και υπουργού) για να πει ότι “τολμά και ανακηρύσσει το 2018 σε έτος Τροίας” – κάτι το απολύτως φυσιολογικό κι αποδεκτό από την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Η άρρωστη και διεστραμμένη στάση αυτή θα ήταν ανάλογη με ενδεχόμενη (τρελό και το να το υποθέσουμε) αντίδραση της Ιταλίας σε ανακήρυξη ενός έτους εκ μέρους της Ελλάδας ως έτους της Ρωμαϊκής Αγοράς των Αθηνών ή ως έτους της Καμάρας της Θεσσαλονίκης!!!!
Τέτοια αρρώστεια!
6. Αυτή η βρωμιάρα ψεύτρα παρουσιάστρια αποκαλεί την εν λόγω ανακήρυξη ως ‘άνευ προηγουμένου καπηλεία της αρχαιοελληνικής ιστορίας’.
Από που κι ως που, μια μη ελληνική πόλη κράτος, όπως η Τροία, αποτελεί τμήμα της αρχαιοελληνικής ιστορίας, αυτή η αμόρφωτη τσούλα είναι ανίκανη να εξηγήσει.
7. Η διανοητικώς ανάπηρη και ξεμωραμένη αυτή παρουσιάστρια εκπλήσσεται που οι Τούρκοι αποκαλούν την Τουρκία “πατρίδα της Τροίας”!
Τον λόγο, τον εξηγεί μια γρήγορη ματιά στον κάθε χάρτη της Τουρκίας – αλλά πρέπει αυτός που θα δει τον χάρτη να μην είναι καθυστερημένο.
Με τέτοιες άθλιες μεθόδους στραβώνουν τον μέσο Έλληνα, τον αφιονίζουν με την ψευτοϊστορία που παρουσιάζουν, τον μολύνουν με το βρωμερώτερο ρατσιστικό μίσος που υπάρχει στον κόσμο, έτσι τον κάνουν βαθειά αντιχριστιανό, έκθετο σε τιμωρία και παθητικό, μοιρολατρικό αποδέκτη των συμφορών που του έρχονται πολύ σύντομα.
Ο μέσος Έλληνας έχει μία μόνο δυνατότητα αντίδρασης: να κάψει ζωντανούς όλους αυτούς τους κακούργους δημοσιογράφους που μαζί με τους ψευτοκαθηγητές των μπουρδελο-πανεπιστημίων, τους δημόσιους υπαλλήλους (‘γαμώ τα υπουργεία σας’!), τους εγκληματίες – κομματικούς παράγοντες, και τους άθλιους πολιτικούς είναι η αιτία της καταβαράθρωσης της χώρας.
Η εν λόγω ανιστόρητη παρουσίαση – ψευτο-είδηση του τηλεοπτικού δελτίου είχε αρχικά αναρτηθεί εδώ με τον εξής τίτλο:
“Μετά τους Σκοπιανούς & οι Τούρκοι επιχειρούν να παραχαράξουν την ελληνική ιστορία”
https://www.youtube.com/watch?v=IeXAUR9LcL0
Σχολιασμένο κατάλληλα το βίντεο βρίσκεται εδώ:
Τροία: η Πόλη του Πριάμου επιστρατεύεται ως fake news στην Ελλάδα!
https://ok.ru/video/693559822957
https://vk.com/video434648441_456239578
Η πραγματική ιστορία των χιττιτικών – αχαϊκών – τρωαδιτικών σχέσεων και γενικώτερα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου κατά τον 13ο και τον 12ο προχριστιανικό αιώνα έχει παρουσιασθεί στα ελληνικά από τον κορυφαίο ανατολιστή ιστορικό καθ. Μ. Σ. Μεγαλομμάτη εδώ:
https://www.academia.edu/26287366/Η_Ευρύτερη_Περιοχή_της_Ανατολικής_Μεσογείου_κατά_τον_13ο_και_τον_12ο_Αιώνα_και_οι_Λαοί_της_Θάλασσας_κείμενο_και_σημειώσεις_
https://www.academia.edu/25891943/Η_Ευρύτερη_Περιοχή_της_Ανατολικής_Μεσογείου_κατά_τον_13ο_και_τον_12ο_Αιώνα_και_Οι_Λαοί_της_Θάλασσας_κείμενο_μόνον_
https://www.academia.edu/26344357/Les_Peuples_de_la_Mer_et_la_Fin_du_Monde_Mycénien_-_Essai_de_Synthèse_Historique
Η Ευρύτερη Περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου κατά τον 13ο και τον 12ο Αιώνα και οι Λαοί της Θάλασσας – του Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτη
https://oilaoitisthalassas.wordpress.com
http://www.dailymotion.com/video/x4elsox
Κοσμάς / Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης: ένας Ρωμιός ανάμεσα στη Χριστιανωσύνη & το Ισλάμ
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 16η Φεβρουαρίου 2018.
--------------
Κοσμάς / Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης: ένας Ρωμιός ανάμεσα στη Χριστιανωσύνη & το Ισλάμ
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/02/16/κοσμάς-μουχάμαντ-σαμσαντίν-μεγαλομμ/
========================================
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Από τη συζήτηση που έγινε στο μπλογκ του καθ. Δημήτρη Κιτσίκη με βάση την ερώτηση ενός σχολιαστή.
https://endiameseperiochenea.blogspot.com/2018/02/405.html
Ioannnis February 12, 2018 at 5:29 AM
Γνωρίζετε γιατί ο κος Μεγαλομμάτης, άλλαξε πίστη από χριστιανός σε μουσουλμάνος, και από Κοσμάς σε Μουχάμαντ;
Απάντηση
Περίπου. Αν και είναι ένα θέμα για το οποίο ο ίδιος ο κ. Μεγαλομμάτης, μουσουλμάνος από το 1992 και επίσημα από το 1994, δεν έχει ποτέ γράψει το παραμικρό. Επειδή έχω την τύχη να τον έχω γνωρίσει από κοντά, θα σας μεταφέρω τι μου είπε στην ερώτησή μου γιατί έγινε μουσουλμάνος.
Κοσμάς / Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης: ένας Χριστιανός Ορθόδοξος που γίνεται Άθρησκος
Αλλά πριν από αυτό, θα πρέπει να διορθώσω κάπως την ερώτησή σας η οποία είναι σωστή μόνον κατά το ήμισυ. Ναι, ο κ. Μεγαλομμάτης γεννήθηκε στην Αθήνα από δύο χριστιανούς ορθόδοξους γονείς γεννημένους στην Ιωνία και στην Παφλαγονία και βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος με το όνομα του πατέρα του πατέρα του, Κοσμάς. Και ναι, ο κ. Μεγαλομμάτης σήμερα είναι μουσουλμάνος με τα δύο ονόματα Μουχάμαντ Σαμσαντίν (κυρ. ‘ο ήλιος της θρησκείας’). Αλλά, και αυτό είναι ιδιαίτερο, αντίθετα με το τι λέτε στην ερώτησή σας, ο κ. Μεγαλομμάτης δεν “άλλαξε πίστη από χριστιανός σε μουσουλμάνος”.
Το ελληνικό επώνυμό τους επήραν οι πρόγονοί του φθάνοντας στην Ελλάδα στην δεκαετία του 1930. Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στην Τουρκία η οικογένεια ονομαζόταν Gözübüyükoğlu (Γκιοζουμπουγιούκογλου) και το Μεγαλομμάτης είναι η σωστή ελληνική μετάφραση. Ήταν γεννημένοι στην Κασταμονή ο πατέρας του και στην Καισάρεια ο παππούς του μεγαλέμπορος ζάχαρης στην Τουρκία και χρηματιστής στην Ελλάδα. Στην οικογένειά του, όπως σε πολλές οικογένειες των ενδοτέρων της Μικράς Ασίας υπήρχαν και μουσουλμάνοι και χριστιανοί.
Μιλάει γι’ αυτό ο ίδιος σε μια online συνέντευξή του σε ένα πόρταλ ορισμένων Ορόμο επιστημόνων στις ΗΠΑ (οι Ορόμο είναι ένα μεγάλο, 45 εκ. πληθυσμού, υπόδουλο έθνος μοιρασμένο από τους αποικιοκράτες στις ψευτο-χώρες Αβησσυνία και Κένυα): ” I am Greek citizen of Turkish origin; my father, my mother and my grandparents were all born in the Ottoman Empire. During my childhood, I became familiar with a trilingual phenomenon – Turkish at home, Greek in the streets, and French in school. I belong to a family that had Muslim and Christian members who did not have difficulty in changing their faith while preserving their deepest cultural personality intact – an uncle to my father, named Murad, fought against the British at Basra in 1916, but easily became Christian, and was renamed as Evdokimos when the family decided to move to Greece 14 years later! I belong to a family of merchants – my paternal grandfather was a big sugar merchant from Caesarea of Cappadocia, and later owner of a Brokerage and Securities company at the Athens Stock Exchange. I belong to two families, I mean paternal and maternal, whose members were familiar with extensive travels throughout the Middle East, the Balkans, the Caucasus area, and Central Asia at the end of the 19th and in the early 20th centuries. They were the first to describe to me, when a child at Athens – Greece, all the marvels of the Orient, the pyramids of Egypt, the zikkurat of Ur in southern Mesopotamia, the great palaces of Assurbanipal at Nineveh, nearby Mosul, the ruins of Persepolis, the great Phoenician temple of Baalbek, the majestic Islamic sites of Najaf – Iraq, Shiraz, Esfahan, Samarkand, Damascus, Jerusalem, and Cairo, the wilderness of Baluchistan, the magic coasts of the Red Sea, and of course what was home to them, the majestic and bewitching cities of Anatolia, Caesarea, Castamone, Sebastea, Konya, Malatya, Urfa, Erzerum, Diyarbakir, and of course Istanbul. My mother’s family had a maritime vocation, moving from Izmir/Smyrna in the Western coast of Turkey to the Aegean Sea islands of Cassos and Carpathos, before settling at Athens. It was only normal consequence that before 10 I knew in three languages the real meaning of terms such as ‘Hieroglyphic’ and ‘Cuneiform’ scriptures. And it was only normal for me to accept that ‘borders’ mean nothing to anybody – except the rulers, of course – and that the best way for anyone to see things is to go to the other side of the ‘border’, and see things from there as well!”
http://www.voicefinfinne.org/English/Interviews/Interview_Mega1.htm
Προσέξτε ότι θείος του πατέρα του κ. Μεγαλομμάτη ήταν μουσουλμάνος αξιωματικός του οθωμανικού στρατού και πολέμησε τους Άγγλους στη Βασόρα και την Βαγδάτη! Και 14 χρόνια αργότερα, για να ακολουθήσει την οικογένεια του αδερφού του έγινε χριστιανός ορθόδοξος κι άλλαξε το όνομά του από Μουράτ σε Ευδόκιμος.
Θα βρείτε ολόκληρη την συνέντευξη αναδημοσιευμένη εδώ:
https://www.academia.edu/23432753/Voice_Finfinne_Organization_-_Interview_with_Professor_Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis_on_the_Oromos_Ethiopia_Sudan_Abyssinia_and_East_Africa
Μιλώντας σε μένα για το παρελθόν της οικογένειάς του, ο κ. Μεγαλομμάτης μου είχε χαρακτηριστικά πει: “ήμασταν πάντοτε μία οικογένεια ανάμεσα σε δύο κόσμους”. Αλλά αυτό ήταν μόνον το παρελθόν. Ένα παρελθόν που συμπληρώνεται από την αμειγώς χριστιανική οικογένεια της μητέρας του που είχε γεννηθεί στη Σμύρνη, όπως και η μητέρα της, ενώ ο εκ της μητρός παππούς του κ. Μεγαλομμάτη είχε γεννηθεί στο Κιρκαγάτς του Αξαρίου (Άκ Χισάρ) δηλαδή τα Θυάτειρα. Αυτό το τμήμα της οικογένειας του κ. Μεγαλομμάτη έζησε την μικρασιατική καταστροφή και την πυρπόληση της Σμύρνης. Εγγονή ιερέα, του παπα-Μάρκου Πλυτά που είχε ιερουργήσει στην Σμύρνη, την Κάσο και την Κάρπαθο, η μητέρα του κ. Μεγαλομμάτη ήταν μία βαθειά θρησκευόμενη χριστιανή.
Ο κ. Μεγαλομμάτης μετά τις σπουδές του στην Φιλοσοφική Αθηνών (1974-1978) φοίτησε σε μεταπτυχιακό επίπεδο στη Γαλλία (1978-1981), την Αγγλία (1981-1982), και το Βέλγιο (1983-1984) και ειδικεύθηκε σε 4 διαφορετικούς κλάδους ανατολιστικών επιστημών (ιστορία, ιστορία θρησκειών, αρχαιολογία), δηλ. ασσυριολογία, αιγυπτιολογία, χιττιτολογία και ιρανολογία, και σε πολιτικές επιστήμες (σοβιετολογία), παίρνοντας πολλά μεταπτυχιακά διπλώματα. Παράλληλα παρακολούθησε σεμινάρια σε φοινικικά, βιβλικές επιστήμες, αραμαϊκά, αρχαία υεμενικά, γκεζ (αξωμικά αβησσυνικά), ανατολικούς χριστιανισμούς, γνώση και μανιχεϊσμό.
Μετά την πρώτη συνάντησή μου μαζί του, όταν κύτταξα το βιογραφικό του στο σημείο σχετικά με τα μεταπτυχιακά του μου έκανε εντύπωση πόσο πολλά σεμινάρια και διαφορετικούς τομείς είχε παρακολουθήσει (λεπτομέρειες: https://www.academia.edu/34760195/1_Curriculum_August_2017_-_Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis) και τον ερώτησα σχετικά. Μου είχε απαντήσει ότι επί τρία χρόνια στο Παρίσι, ‘παρακολουθούσε μόνον’ 60-65 ώρες μαθήματα και σεμινάρια την εβδομάδα. Σκεφθείτε το επιπλέον διάβασμα! Στο σύνδεσμο θα βρείτε και ονόματα καθηγητών του ανά χώρα.
Στη συνέχεια, το 1984 άρχισε την ετοιμασία της διδακτορικής διατριβής του στη Γερμανία, σπουδάζοντας παράλληλα σε Συρία, Ισραήλ, Ιράκ, Ανατολική Τουρκία, και Ιράν, μελετώντας τους εκεί αρχαιολογικούς χώρους, και επίσης δημοσιεύοντας δημοσιογραφικού επιπέδου άρθρα.
Οπότε, την διαφορά έκανε στην αρχή η βαθειά ιστορικο-θρησκευτική μελέτη του. Όταν κάποιος διαβάζει στο ασσυροβαβυλωνιακό πρωτότυπο το Ενούμα Ελίς (που ως Γένεση είναι ποσοτικά εκτενέστερη και ποιοτικά ανώτερη περιγραφή της αντίστοιχης βιβλικής) και περνάει διαγωνισμούς σε ιερογλυφικά κείμενα – αιγυπτιακούς μονοθεϊστκούς ύμνους του Αχενατόν (των οποίων αυτούσια μετάφραση στα αρχαία εβραϊκά είναι πολλοί ψαλμοί της Βίβλου), όταν κάποιος σπουδάζει ισιακές λατρείες, μιθραϊσμό, και γνωστικισμούς, τότε βλέπει και την θρησκεία του Αρχαίου Ισραήλ και την Χριστιανωσύνη μέσα σε ένα ιστορικό πλαίσιο πολύ μεγαλύτερο αυτού που είναι γνωστό σε σημερινούς Ιουδαίους και Χριστιανούς. Σ’ αυτό προσθέστε και την ιστορική κριτική των πηγών της Χριστιανωσύνης και την μελέτη των ανατολικών χριστιανισμών, από τους οποίους ο κ. Μεγαλομμάτης ήταν και είναι κοντύτερα στον νεστοριανισμό.
Οπότε, ήδη από το 1984, στα 28 του, ο κ. Μεγαλομμάτης είχε πάψει να είναι χριστιανός ορθόδοξος. Ο ίδιος μου έχει πει αλλά και αρκετά κείμενά του συνηγορούν στο γεγονός ότι έβλεπε πολλά σημεία της Ιστορίας και της Καταγωγής της Χριστιανωσύνης παράλληλα με τον Γάλλο ιστορικό θρησκειών και κορυφαίο ελεύθερο τέκτονα Robert Ambelain.
https://fr.wikipedia.org/wiki/Robert_Ambelain
https://ru.wikipedia.org/wiki/Амбелен,_Робер
Προσέξτε πόσο μεγαλύτερο είναι το κείμενο της ρωσσικής wikipedia! (προσωπικά έχω μάθει ρωσσικά τα τελευταία 2-3 χρόνια επειδή ζούμε μαζί εδώ στην Κένυα με τους Ρώσσους -από το Καζακστάν- συνεταίρους μας). Εσείς μπορεί να μην ξέρετε ρωσσικά αλλά και μόνο η διαφορά μεγέθους του λήμματος για ένα μάλιστα ‘ξένο’ στη Ρωσσία επιστήμονα θα σας δείξει την ουσία του βάθους της διαφοράς που βλέπετε σε πολιτικο-οικονομικό επίπεδο ανάμεσα στην Γαλλία και τη Ρωσσία. Στη διάρκεια των μεταπτυχιακών του στο Παρίσι, ο κ. Μεγαλομμάτης μου έχει πει ότι είχε συναντηθεί και συζητήσει επί μακρόν και για πολλές φορές με τον Robert Ambelain.
Προσέξτε, φερ’ ειπείν, μια σειρά από εκλαϊκευτικά άρθρα του κ. Μεγαλομμάτη αρχικά δημοσιευμένα στη δεκαετία του 1990! Εδώ φαίνεται να ακολουθεί από κοντά σχετικά δημοσιεύσεις του Robert Ambelain:
Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης – Οι Χριστιανισμοί Το Άγνωστο Παρασκήνιο της Δημιουργίας της “Νέας” Θρησκείας Οι Επισημασμένες Αντιφάσεις μεταξύ των Πηγών του Χριστιανισμού: Ευαγγέλια, Πράξεις, Επιστολές
(Και εδώ σε PDF: https://www.academia.edu/49282705/ΟιΧριστιανισμοίΤοΆγνωστοΠαρασκήνιοτηςΔημιουργίαςτηςΝέας_Θρησκείας_1)
Εδώ όμως είναι μια καθαρόαιμη ‘μεγαλομματική’ ιστορικο-θρησκευτική προσέγγιση:
Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης – Οι Χριστιανισμοί Το Άγνωστο Παρασκήνιο της Δημιουργίας της “Νέας” Θρησκείας Οι Τέσσερις Ιουδαϊκές Τάσεις & τα Βασικά Θρησκευτικά Ρεύματα της Εποχής
(Και εδώ σε PDF: https://www.academia.edu/49285956/ΟιΧριστιανισμοίΤοΆγνωστοΠαρασκήνιοτηςΔημιουργίαςτηςΝέας_Θρησκείας_2)
Πολλές φορές πρέπει κάποιος να ξέρει να διαβάζει τον κ. Μεγαλομμάτη σωστά. Εδώ δεν εξιστορεί (ούτε υπερασπίζεται) την θρησκευτική θέση των Αχμαντίγια (στο Πακιστάν δεν τους θεωρούν καν μουσουλμάνους αλλά οι ίδιοι πιστεύουν ότι είναι κι ο κ. Μεγαλομμάτης τους υπερασπίζεται σε πολιτικό επίπεδο) περί τον Ιησού (ότι τάχα απεβίωσε στο Κασμίρ) αλλά την ιστορία της θέσης αυτής, δηλαδή πως αυτή προέκυψε ‘ξαφνικά κι από το πουθενά’ και ποια γεωστρατηγικά συμφέροντα εκπροσωπούσε:
Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης Τα σκοτεινά χρόνια της ζωής του Ιησού. Τα ταξίδια του σε Περσία, Ινδία & Κασμίρ
(Και εδώ σε PDF: https://www.academia.edu/49291062/ΤαΣκοτεινάΧρόνιατηςΖωήςτουΙησούταΤαξίδιατουσεΠερσίαΙνδίακαιΚασμίρ_)
Και εδώ δίνει το όλο ιστορικό πλαίσιο των χρόνων του Ιησού από τα βρεταννικά νησιά (ρωμαϊκή επικράτεια) μέχρι την Ινδία:
Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης – Από την Ιουδαία στο Κασμίρ
(Και εδώ σε PDF: https://www.academia.edu/49293803/ΑπότηνΙουδαίαστοΚασμίρ_From_Judaea_to_Kashmir)
Σου λέει δηλαδή ότι, ναι, είναι αληθοφανές (plausible) ότι ο Ιησούς θα μπορούσε να είχε πάει εύκολα στο Κασμίρ. Δεν ήταν ούτε ‘μακριά’ για τα τότε μέτρα, ούτε ‘επικίνδυνο’.
Οπότε, όπως μου έχει πει ο ίδιος, ο κ. Μεγαλομμάτης, με σχετική δήλωσή του, απέρριψε τον Χριστιανισμό το 1985 και απέκτησε μια νέα ταυτότητα όπου στην ένδειξη ‘θρήσκευμα’ έγραφε ‘άθρησκος’. Καταλαβαίνετε βέβαια ότι αυτό δεν έχει καμμία σχέση με αθεΐα.
Κοσμάς / Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης: ένας Άθρησκος που αναζητάει να βρει μια θρησκεία
Το πιο ενδιαφέρον ωστόσο (σε μένα που δυστυχώς τον γνώρισα ‘πρόσφατα’, το 2011, και έκτοτε προσπαθώ να βρω και να διαβάσω άρθρα του δημοσιευμένα στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες στις δεκαετίες του 1980 και 1990) είναι ότι, από τότε που ο κ. Μεγαλομμάτης γίνεται άθρησκος, στα άρθρα του είναι εμφανής (τουλάχιστον σε μένα, τώρα) μια προσπάθεια έρευνας, αναζήτησης και ταύτισης μιας πλέον χαμένης θρησκευτικότητας.
Κυττάξτε αυτό:
https://www.academia.edu/23010978/ΜουχάμαντΣαμσαντίνπρώηνΚοσμάςΜεγαλομμάτηςΟδοιπορικόστηνΠερσίατου_Ιμάμη
https://www.academia.edu/23010128/ΟδοιπορικόστηνΠερσίατουΙμάμητουΜουχάμαντΣαμσαντίνπρώηνΚοσμάΜεγαλομμάτη
Εδώ μπορείτε να το δείτε σε βίντεο (δύο συνέχειες) το οποίο ανέβασα επειδή μου άρεσε ιδιαίτερα:
http://www.youtube.com/ watch?v=wB2Ze1v_uA8
http://www.youtube.com/ watch?v=XCLjynFKcCU
Τα δύο βίντεο βρίσκονται εδώ:
https://vk.com/video429864789_456239043
https://ok.ru/video/333170084440
και
https://vk.com/video429864789_456239044
https://ok.ru/video/333172181592
Αρχικά δημοσιευμένο το 1986, δείχνει ένα νεαρό άνθρωπο που ψάχνει στα πλαίσια του κόσμου στον οποίο ζει την αλήθεια και την πνευματικότητα σε παραμύθια ειπωμένα στο μακρινό χωριό, μακριά από τις μεγαλουπόλεις, την τεχνολογία, τον μοντερνισμό, και τον εκδυτικισμό. Ήταν ηλίθιο που μερικοί, όπως έμαθα από φίλους, τον θεώρησαν τότε φιλο-Ιρανό διαβάζοντας και παρερμηνεύοντας το άρθρο αυτό.
Ναι, υπάρχει αναφορά στην αυτοθυσία των πολεμιστών αλλά το όλο κείμενο περνάει φευγαλέα από τις μεγάλες πόλεις, επικεντρώνεται στα βουνά, τις παραδοσιακές αξίες, τη ζωή κοντά στη φύση, με τα ζώα, την αγροτική καλλιέργεια, τα δάση, παραδοσιακό ετήσιο κύκλο στη φύση, και καταλήγει στην απόλυτη απόρριψη κάθε νεωτερισμού των τελευταίων αιώνων.
Σε ένα βαθμό, το άρθρο αυτό ήταν και μια αντιπολίτευση στον Χομεϊνί της οικονομίας, της πολιτικής, της εξόρυξης υδρογονανθράκων, και του πολιτικοποιημένου σιιτικού ισλάμ που είναι – όπως λέει ο ίδιος ο κ. Μεγαλομμάτης – μια υλιστική ψευτο-θρησκεία όπως κι όλες οι άλλες οι σημερινές που όλες τους είναι “πολύ μακριά από το τι είναι μια πραγματική θρησκεία, δηλαδή μια ψυχοσωματική ένωση και μια υπερβατική επικοινωνία με τον αληθινό κόσμο, τον ψυχικό κόσμο, χωρίς τις σκέψεις, τις θεωρίες και τις ιδεολογίες του υλιστικού περιβάλλοντός μας”.
Προσέξτε εδώ ένα 29χρονο επιστήμονα να επικεντρώνει τις αναζητήσεις του στην τοπογραφία του ….. ασσυροβαβυλωνιακού Κάτω Κόσμου με πολλά αιγυπτιακά, εβραϊκά κι αρχαιοελληνικά παράλληλα:
Τα Σπήλαια: Χθόνιος Χώρος στις Σημιτικές Αντιλήψεις
και https://www.academia.edu/23213198/ΤαΣπήλαιαΧθόνιοςΧώροςστιςΣημιτικέςΑντιλήψειςΤουκαθΜουχάμαντΣαμσαντίνπρώηνΚοσμά_Μεγαλομμάτη
Σημειώνω πάντως ότι στα χρόνια εκείνα, ο κ. Μεγαλομμάτης δεν πορεύθηκε σε ευθεία γραμμή προς το Ισλάμ. Ο ίδιος μας έχει πει ότι στο Ισραήλ (για μεταπτυχιακά, προετοιμασία διατριβής, και έρευνα – με υποτροφία του ισραηλινού κράτους) έκανε μπαρ μιτσβά (Bar Mitzvah), ενώ ο συγχρωτισμός του με τους Γιαζίντι βόρεια της Μοσούλης είχε περιέλαβε σαφώς και κάποια μύηση.
Διαβάστε τις σελίδες 104-110 από το βιβλίο του Έξι Άστρα της Ανατολής (στο τέλος του κεφαλαίου Άμιδα, δηλαδή σχετικά με το Ντιγιάρμπακιρ) όπου αρνείται ολότελα τις διαδόσεις μουσουλμάνων περί του σατανισμού ως θρησκείας των Γιεζιντί και θα καταλάβετε:
και (σε PDF)
https://www.academia.edu/49409404/ΆμιδαΝτιγιάρμπακιρΈξιΆστρατης_Ανατολής_Amida_Diyarbakir_The_Six_Stars_of_the_Orient
Οπότε, όντας για μία περίοδο 7-8 ετών άθρησκος, ο κ. Μεγαλομμάτης προσχώρησε στο Ισλάμ, προφέροντας στο σουνιτικό τζαμί του Καΐρου Αλ Άζχαρ τα γνωστά ‘λα ιλάχ ιλά Αλλάχ’ και ‘Μουχάμαντ αρ-ρασούλ Αλλάχ’.
Ο κ. Μεγαλομμάτης στα χρόνια των αναζητήσεων
Ντιγιάρμπακιρ (Άμιδα) 1984 – έξω από τα τείχη και με φόντο τον Τίγρη
Σαούρ, χωριό κοντά στην Μιντυάτ της επαρχίας Μάρντιν – 1985
Κοσμάς / Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης: ένας Άθρησκος που ‘προσχωρεί’ στο Ισλάμ
Χαρράν – Κάρραι, Ούρφα (Έδεσσα Οσροηνής) 1994
Εσκί Σουματάρ, Ούρφα 1994
Ο ίδιος ορίζει στο σύντομο βιογραφικό του τα εξής: “Born Christian Orthodox, he adhered to Islam when 36, devoted to ideas of Muhyieldin Ibn al Arabi”.
https://independent.academia.edu/ShamsaddinMegalommatis
Τουρκία 1994
Εδώ πρέπει να σημειώσω προκαταρκτικά ότι ο Μοχυιεντίν Ιμπν Άραμπι, ίσως ο πολυμαθέστερος μουσουλμάνος όλων των εποχών, ήταν ένας σπάνια ανατρεπτικός φιλόσοφος ο οποίος στη διαμάχη Φαραώ – Μωϋσή (θέμα κοινό σε εβραϊκή θρησκεία, Χριστιανωσύνη και Ισλάμ) υποστήριξε τον Φαραώ, λέγοντας ότι ήταν πιο σωστός από τον Μωϋσή κι ότι η Θεϊκή Παρουσία ήταν υπέρ αυτού!
Πνευματικός πατέρας του Τζελαλεντίν Ρούμι (ιδρυτή του τάγματος των Δερβίσηδων), ο Ιμπν Άραμπι υπήρξε ο κορυφαίος μύστης του Ισλάμ και στις Μεκκικές Ενοράσεις (Αλ Φουτουχάτ αλ Μακίγιε) – που είναι μόνιμος σύντροφος του κ. Μεγαλομμάτη (περισσότερο από το κοράνι) – περιγράφει ασύλληπτες ψυχικές εμπειρίες, μετακινήσεις του στον χρόνο, επικοινωνία με ψυχές παλαιοτέρων γενεών (προ του Αδάμ) και άλλα απερίγραπτα θέματα που η σημερινή παγκόσμια τυραννίδα έχει καταδικάσει τον περισσότερο κόσμο σε άγνοια και συνεπώς καθολική παραπληροφόρηση.
Εννοείται ότι ο Ιμπν Άραμπι είναι ‘κόκκινο πανί’ για τα τέρατα του πολιτικού Ισλάμ (Αδελφούς Μουσουλμάνους) και των Ουαχαμπιστών (‘σαλαφιστών’).
Αλλά ας αφήσουμε τον Ιμπν Άραμπι!
Θεραπειά (Ταραμπυά) Σταμπούλ 1995
Προσέξτε τα ρήματα! Η διαφορά από το convert στο adhere είναι χαοτική. Άλλο ‘μετατρέπομαι’ ή ‘προσηλυτίζομαι’ και άλλο ‘προσχωρώ’. Σαφώς πρόκειται για επιλογή θρησκείας εκ μέρους ενός αθρήσκου.
Αλλά δεν έχει να κάνει τίποτα με σύγχρονους σεΐχηδες και ιμάμηδες τους οποίους ο κ. Μεγαλομμάτης θεωρεί αμόρφωτους ψευτο-μουσουλμάνους, όπως άλλωστε θεωρεί όλες τις σημερινές θρησκείες υλιστικά εκτρώματα που απομακρύνουν τον μέσο άνθρωπο από την εναργή αίσθηση της ψυχής του, την ένωση μαζί της, και την λειτουργία του ανθρώπου ως ψυχοσωματικής ενότητας ικανής να εννοεί, να αντιλαμβάνεται και να δρα σε υλικό και σε ψυχικό επίπεδο.
Πολύ καλός γνώστης των λατινικών, ο κ. Μεγαλομμάτης κάτι δηλώνει με την αποφυγή του cum- (convert) και την προτίμηση του ad- (adhere).
Τασουτζού (Taşucu), Μερσίνη 1996
Από τις μεταξύ μας συζητήσεις μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι ο ορισμός της Πίστης, τον οποίο δίνει ο κ. Μεγαλομμάτης, βρίσκεται στους αντίποδες του τι ο κόσμος νομίζει ως ‘πίστη’ σήμερα και ταυτίζεται απόλυτα με την σήμερα ξεχασμένη και παρανοημένη, πλην όμως απολύτως κυριολεκτική και σε φυσικό επίπεδο, πρόταση του Ιησού “ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐδὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν” (Κατά Ματθαίον, ΙΖ’ 20).
Δηλαδή, δεν είναι η Πίστη μια απλή θεωρητική /ιδεολογική παραδοχή απόψεων, αφηγήσεων, γνωμών, θεωριών και αντιλήψεων του στυλ “εσύ πιστεύεις στον κομμουνισμό”, “εγώ πιστεύω στο ναζισμό”, “αυτός πιστεύει στον βουδισμό”, “αυτή πιστεύει στον μονισμό”, “αυτοί πιστεύουν στον υπαρξισμό” κι “αυτές πιστεύουν στον χριστιανισμό”, κοκ. Πίστη είναι κάτι άλλο. Μια λειτουργία του ψυχικού κόσμου.
Ναι, ερώτησα τον κ. Μεγαλομμάτη, σε μια από τις πρώτες συναντήσεις μας, νομίζω εδώ στην Κένυα το 2012, γιατί έγινε μουσουλμάνος. Μου είπε ότι ποτέ δεν είχε γράψει ή πει σε κάποιον κάτι το σχετικό, ούτε και επρόκειτο, “επειδή η Πίστη είναι μια απολύτως προσωπική λειτουργία και πραγματική, δηλαδή ψυχική, επικοινωνία με τον Θεό, οπότε από τη φύση της δεν μπορεί να αφορά άλλους”.
Στη συνέχεια μου είπε ότι το να τον ρωτάω κάτι τέτοιο ήταν σχεδόν οξύμωρο επειδή, για να κατανοήσω μια ενδεχόμενη απάντησή του, θα έπρεπε να σπουδάσω και να μελετήσω όλα όσα εκείνος είχε μελετήσει, σπουδάσει και αντιληφθεί ως Χείρα Θεού μέσα στις λίγες χιλιετίες της Ανθρώπινης Ιστορίας.
Αλλοιώς θα ήταν σαν να του ζητήσω να μου μιλήσει σε ασσυροβαβυλωνιακά, μια γλώσσα στην οποία δεν κατέχω ούτε μία λέξη. Οπότε συμπεραίνω προσωπικά ότι η προσχώρησή του στο Ισλάμ, στο ιστορικό Ισλάμ των χρόνων της ακμής της Βαγδάτης και της Ανδαλουσίας και όχι στο σημερινό ψευτο-ισλάμ, ήταν συνάρτηση των ιστορικών, αρχαιολογικών, ιστορικο-θρησκευτικών ερευνών, μελετών και συμπερασμάτων του από την μία πλευρά και υπόθεση υπερβατικών ψυχικών αναζητήσεων από την άλλη.
Στην συνέχεια, τον ερώτησα αν θα μου συνιστούσε να γίνω και γω μουσουλμάνος και μου απάντησε ρητώς “ασφαλώς και όχι”. Συνέχισε λέγοντας ότι ο καθένας έχει τον δικό του δρόμο για την επικοινωνία και την συνένωση με τον Θεό και για την ολοκλήρωση της αποστολής του εδώ, και ότι δεν υπάρχει θρησκεία η οποία στο αρχικό της ή στο κορυφαίο της σημείο να μην είναι ικανή να οδηγήσει ένα άνθρωπο επιτυχώς στον απώτατο στόχο: το υπερπέραν (και βέβαια εννοείται ότι οι κατά τόπους πολυθεϊσμοί δεν αποτελούν ποτέ θρησκεία για τον κ. Μεγαλομμάτη αλλά αλλοίωση και ξεπεσμό θρησκείας).
Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης: ένας Μουσουλμάνος που υπερασπίζεται τους Αραμαίους Χριστιανούς κι απαιτεί ανεξάρτητο αραμαϊκό χριστιανικό κράτος σε Συρία-Ιράκ
Στην αρχή της γνωριμίας μας, ο κ. Μεγαλομμάτης μου είχε δημιουργήσει μεγάλη περιέργεια επειδή ακριβώς δεν μπορούσα να τον εντάξω κάπου (κι αυτό ήταν αδύνατο) και επειδή σύντομη έστω συζήτηση μαζί του δείχνει ότι και ξέρει πολύ καλά και την Χριστιανωσύνη και το Ισλάμ και τις πρότερες και νυν θρησκείες της Ανατολής, και εύκολα βρίσκει συγγενή προς εκείνον άτομα, στοιχεία, θέσεις και εκφράσεις παντού.
Στην Χριστιανωσύνη έλκουν τον κ. Μεγαλομμάτη πολύ διαφορετικά μεταξύ τους πρόσωπα και ρεύματα. Αλλά μόνον εκείνος θα μπορούσε να εξηγήσει πως συνδυάζει τον Ιωάννη Χρυσόστομο με τον Ιερό Αυγουστίνο, τον Εφραίμ Σύρο με τον Νεστόριο, τον Μιχαήλ Ψελλό και τον Κοσμά Ινδικοπλεύστη. Και ασφαλώς θα είναι ο μόνος μουσουλμάνος με μεγάλη εκτίμηση για τον Ιωάννη Δαμασκηνό, από τον οποίο ωστόσο θεωρεί ο κ. Μεγαλομμάτης ολόκληρη την σημερινή Ορθόδοξη εκκλησία ως απομακρυσμένη και συνεπώς ως αλλοιωμένη.
Και βέβαια, ακριβώς επειδή ο κ. Μεγαλομμάτης (κι επανέρχομαι στην ίδια την ερώτησή σας) δεν ‘απέρριψε την Χριστιανωσύνη για ν’ αποδεχθεί το Ισλάμ’, δεν υπάρχει στον ίδιο κανένα είδος αντίθεσης ή αντιπαράθεσης με την Χριστιανωσύνη. Όταν κάποτε τον είχα ρωτήσει ποιος είναι πιο κοντά στον Θεό, ένας μέσος χριστιανός ή ένας μέσος μουσουλμάνος, μου είχε πει ότι ο πιο κοντινός στον Θεό είναι …. ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Και όταν τον ερώτησα, αν πιστεύει ότι οι θεωρητικοί στυλοβάτες του Ισλάμ είναι πιο ορθοί από τους αντίστοιχους της Χριστιανωσύνης και ότι το Ισλάμ είναι περισσότερο μονοθεϊστική θρησκεία από την Χριστιανωσύνη, τότε μου είπε ότι εξετάζω τις θρησκείες πολύ επιφανειακά και ότι αυτό οδηγεί πάντοτε σε λάθη, και όταν ζήτησα περισσότερες εξηγήσεις, μου έκανε την εξής ερώτηση:
– Κατά πόσον μια θρησκεία με πιο ορθούς θεωρητικούς στυλοβάτες και περισσότερο μονοθεϊστική από μιαν άλλη είναι καλύτερη από την άλλη, αν της άλλης θρησκείας οι οπαδοί είναι πιο ηθικά, πιο ευσεβή και πιο κοντινά στον Θεό άτομα;
Κάϊρο 2002
Και αυτό νομίζω δίνει και την ταυτότητα του κ. Μεγαλομμάτη που βλέπει συνέχεια στο τι υπάρχει πίσω από τις θρησκείες-συστήματα και κηρύγματα. Γι’ αυτό άλλωστε και ο κ. Μεγαλομμάτης συστηματικά και με εκτεταμένη αρθρογραφία ζήτησε από το 2004 και το 2005 την ίδρυση αραμαϊκού χριστιανικού κράτους στον χώρο του Ιράκ και της Συρίας, και ολόθερμα υπερασπίστηκε τους Αραμαίους Μονοφυσίτες (Ενοφυσίτες) και Νεστοριανούς και τους Κόπτες της Αιγύπτου. Αυτούς για τους οποίους ψευτο-πατριάρχες, ψευτο-μητροπολίτες και ψευτο-χριστιανοί δεν έχουν πει ούτε λέξη!
Αλεξάνδρεια 2003
Γι’ αυτό και η μεγάλη αραμαϊκή οργάνωση Αράμ Ναχρίν (‘Αραμαϊκή Μεσοποταμία’) τον τιμάει και τον υπερασπίζεται, επειδή οι αλήθειες τις οποίες αποκαλύπτει ο κ. Μεγαλομμάτης καταστρέφουν αποικιοκρατικά έργα, ατιμίες, εγκλήματα και γενοκτονίες αιώνων:
http://www.aramnahrin.org/English/Muhammad_Shamsaddin_Iraq.htm
http://www.aramnahrin.org/English/Insults_Assyrian_Terrorists_27_6_2007.htm
Αλεξάνδρεια 2006 με την Ευρωπαία Επίτροπο Benita Ferrero–Waldner και τον Αιγύπτιο υπουργό Εξωτερικών Άχμεντ Αμπού ‘λ Γέϊτ (Ahmed Aboul Gheit)
Και συμφωνούν μαζί του ότι τίποτα δεν βαραίνει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, το Σαφεβιδικό / Κατζάρ Ιράν ή την σύγχρονη Τουρκία και ότι για όλα τα εγκλήματα στην ευρύτερη περιοχή οι μόνοι ένοχοι είναι η Γαλλία, η Αγγλία, κι η Αμερική. Αναδημοσιεύουν δε σωρεία άρθρων του στα αγγλικά και μεταφράζουν πολλά από αυτά στα ολλανδικά (επειδή υπάρχει μεγάλη συρο-λιβανο-ιρακο-ιρανο-τουρκική αραμαϊκή χριστιανική κονότητα στην Ολλανδία), και εδώ είναι κατάλογοι:
http://www.aramnaharaim.org/English/opinion_analyse.htm
http://www.aramnahrin.org/English/Issue_Iraq.htm
Αμπού Δάμπι 2012
Αναφορές θα δείτε και εδώ:
http://www.aramnaharaim.org/English/ (κεντρική κολώνα)
http://www.aramnahrin.org/English/index_en.htm (κάτω δεξιά)
Μογκαντίσου 2013 – στα δεξιά, μαζί με συναδέλφους του Σομαλούς σε εκδήλωση του πανεπιστημίου στο οποίο εργαζόταν ως μόνος ευρωπαϊκής καταγωγής καθηγητής σε όλη την Σομαλία
(στα αριστερά)
Στους δρόμους του Μογκαντίσου 2013 – σε αυθόρμητη πολιτική εκδήλωση οπαδών του μόλις τότε απελθόντος προέδρου Σεΐχ Σερίφ Σεΐχ Άχμεντ τον οποίο ο κ. Μεγαλομμάτης είχε συστηματικά υποστηρίξει από το 2007, όπως στα εξής άρθρα:
http://www.authorsden.com/visit/viewarticle.asp?id=58660
και
https://pemot5.blogspot.com/2011/05/geeska-africa-somalia-ogaden-oromia.html
Μογκαντίσου 2013 – με Σομαλούς φοιτητές του στην παραλία Λίντο
Σημειωτέον ότι ο κ. Μεγαλομμάτης είχε υπερασπιστεί τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’ ενάντια στις κατηγορίες που είχαν εκφράσει μουσουλμάνοι εναντίον του το 2006. Ενδεικτικά:
https://www.academia.edu/24775355/Benedictus_XVI_may_not_be_right_but_todays_Muslims_are_islamically_wrong_By_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/24778178/Lord_Carey_Benedictus_XVI_and_todays_decayed_Islam_-_Prof._Dr._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/24779064/What_Benedict_XVI_should_say_admonishing_Muslim_Ambassadors_-_by_Prof._Dr._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/24779960/Can_Benedict_XVI_bring_Peace_and_Concord_-_by_Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
Επίσης:
https://www.academia.edu/25317295/Benedict_XVI_between_Constantinople_and_Istanbul_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/25317609/Benedictus_XVI_between_Istanbul_and_Nova_Roma_-_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης: ένας Μουσουλμάνος που δίνει προτεραιότητα στην Ουακεφάνα, παραδοσιακή θρησκεία των Ορόμο, κι όχι στους Ορόμο Μουσουλμάνους
Επίσης, μια χαρακτηριστική προσέγγιση του κ. Μεγαλομμάτη σε κοινωνικά – πολιτιστικά θέματα και καταστάσεις των Ορόμο, ενός μεγάλου (45 εκ. πληθυσμός) και ιστορικού κουσιτικού αφρικανικού έθνους ακόμη υπόδουλου στην Αβησσυνία και την Κένυα, δείχνει πολλά.
Οι Ορόμο σήμερα έχουν ένα είδος τριχοτόμησης. Είναι το μόνο έθνος στον κόσμο που, παρά το όμαιμον και το ομόγλωσσον και το μεγάλο παρελθόν του, πιστεύει σε τρεις διαφορετικές θρησκείες: την Ουακεφάνα (παραδοσιακή, μονοθεϊστική θρησκεία των Ορόμο για την οποία έχει συγγράψει αρκετά ο κ. Μεγαλομμάτης βρίσκοντας πολλά παράλληλα με αρχαία αιγυπτιακά μονοθεϊστικά δόγματα), το Ισλάμ, και τη Χριστιανωσύνη.
Αν μάλιστα προσέξουμε ότι και οι Χριστιανοί Ορόμο είναι διαιρεμένοι σε προτεστάντες και καθολικούς (που δέχθηκαν τα κηρύγματα δυτικών ιεραποστόλων), καθώς και σε μονοφυσίτες (στους οποίους επιβλήθηκε μια κοπτική αίρεση ως θρησκεία κατά την κατάληψη των Ορόμο βασιλείων από τους Αμ(χ)άρα κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα), καταλαβαίνουμε ότι η ‘τριχοτόμηση’ είναι στην ουσία θρησκευτική κατάτμηση.
Όμως και η Χριστιανωσύνη και το Ισλάμ μόνον πρόσφατα διαδόθηκαν ανάμεσα στους Ορόμο: τα τελευταία 150-170 χρόνια.
Όταν οι Αμ(χ)άρα κατκατητές προσπαθούσαν να επιβάλουν την κοπτική αίρεση που πιστεύουν, πολλοί Ορόμο, γνωρίζοντας το αντι-ισλαμικό μένος της αμ(χ)αρικής εξουσίας, από αντίδραση έγιναν μουσουλμάνοι καθώς γειτνίαζαν με τους Ογκαντένι Σομαλούς, παραδοσιακούς μουσουλμάνους για πάνω από μία χιλιετία.
Κάϊρο 2014 σε εκδήλωση Ορόμο προσφύγων, βασικός ομιλητής ο κ. Μεγαλομμάτης περιγράφει το κουσιτικό – μεροϊτικό παρελθόν των Ορόμο και φοράει τη μπλούζα με τα σύμβολα του Oromo Liberation Front και τον χάρτη της Ανεξάρτητης Ορομία που θα αποσχισθεί από την Αβησσυνία παίρνοντας επίσης εκτάσεις της Κένυας.
Πάνω σε όλο αυτό το υπόστρωμα, ο κ. Μεγαλομμάτης (που έχει γράψει εκατοντάδες άρθρα για την Ιστορία, τον πολιτισμό και την ανεξαρτησία των Ορόμο τα οποία αναδημοσιεύουν πολλά Ορόμο πόρταλς, ακόμη και των εξόριστων στην Ευρώπη Ορόμο κοινοβουλευτικών), αν και μουσουλμάνος, δίνει προβάδισμα στην Ουακεφάνα, θεωρώντας την ως πιο αυθεντική έκφραση της Ορομούμα (Ορομό-τητας) του μεγάλου έθνους. Ενδεικτικά:
Oromo Action Plan for the Liberation of Oromia and the Destruction of Abyssinia (Fake Ethiopia)
http://www.oromoparliamentarians.org/English/News_Archive/Oromo%20Action%20Plan%20for%20the%20Liberation%20of%20Oromia.htm
(https://www.academia.edu/35060233/Oromo_Action_Plan_for_the_Liberation_of_Oromia_and_the_Destruction_of_Abyssinia_Fake_Ethiopia_-_2010)
For the Oromos, it´s Now or Never!
http://www.oromoparliamentarians.org/Dhaamsa_bara_haaraa/For%20the%20Oromos,%20it’s%20Now%20or%20Never.htm
(https://www.academia.edu/35056747/For_the_Oromos_it_s_Now_or_Never_2010_)
Kushitic Oromos’ Ancestry in Ethiopia (: Ancient Sudan) vs. Semitic Amharas’ & Tigrays’ (Abyssinians’) Ancestry in Yemen
http://www.oromoparliamentarians.org/English/Facts%20about%20Oromo/Muhammad%20Shamsaddin%20Megamlommatis.htm
(https://www.academia.edu/34046949/Kushitic_Oromos_Ancestry_in_Ethiopia_Ancient_Sudan_and_Semitic_Amharas_and_Tigrays_Abyssinians_Ancestry_in_Yemen)
THE TRUE ETHIOPIA IS SUDAN & THE OROMO NATION, NOT ABYSSINIA
http://www.oromoparliamentarians.org/English/Facts%20about%20Oromo/Oromo-%20Kush.htm
(https://ar-ar.facebook.com/pg/Gadaa-Getachew-Jigi-1658210391147316/posts/?ref=page_internal
και
https://www.academia.edu/34046949/Kushitic_Oromos_Ancestry_in_Ethiopia_Ancient_Sudan_and_Semitic_Amharas_and_Tigrays_Abyssinians_Ancestry_in_Yemen)
Επίσης:
https://www.academia.edu/35057013/The_Astral_Voyage_to_Sublime_Finfinne
Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης: ένας Μουσουλμάνος ικανός για θρησκευτική και ιστορική αυτοκριτική
Αν τα παραπάνω δεν είναι αρκετά, θα πρέπει να προσθέσω και τα υπόλοιπα. Σε μία ερώτησή μου αν το κοράνι είναι το τελικό βιβλίο της Θείας Αποκάλυψης, ο κ. Μεγαλομμάτης μου απάντησε αυτόματα:
– Μα αυτό δεν το δεχόταν ούτε ο Γαζάλι, ο οποίος αν και πολέμησε την Μουτάζιλα, απέτυχε να αποδείξει ότι το Κοράνιο είναι αδημιούργητο και σύναρχο με τον Θεό. Οπότε, κατέληξε ότι στο Πλήρωμα του Χρόνου θα υπάρχει μια πιο ολοκληρωμένη, μία πληρέστερη αποκάλυψη του Θείου.
Κάϊρο 2016
Έτσι, προχωρώντας σε μουταζιλικές θέσεις, ο κ. Μεγαλομμάτης συνέχισε παραβάλλοντας την αναμενόμενη από αρκετούς μουσουλμάνους φιλοσόφους έσχατη αποκάλυψη κατά το Πλήρωμα του Χρόνου με την αναφορά του Ιησού στο Πλήρωμα του Χρόνου, κατά το οποίο – μόνον – καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος (κατά Ματθαίον, ΚΔ’ 14).
Αυτή η πρόταση του Ιησού, εμφανώς τοποθετημένη μέσα σε πλαίσια αναφορών στο Πλήρωμα του Χρόνου, δείχνει ότι δεν κηρύχθηκαν από την επίσημη χριστιανική εκκλησία όλα όσα εκείνος έλεγε και ότι αυτά θα κηρυχθούν για πρώτη φορά τότε, φέρνοντας μάλιστα το τέλος.
Την Έσχατη Αποκάλυψη, την οποία περιμένουν μετά το Κοράνιο, στο Πλήρωμα του Χρόνου, ορισμένοι μουσουλμάνοι φιλόσοφοι των χρόνων της ακμής του Ισλάμ, και στην οποία αναφέρθηκε ο Ιησούς, ταυτίζει ο κ. Μεγαλομμάτης με την αναφορά στο δέκατο κεφάλαιο της Αποκάλυψης σε ένα ‘βιβλιδάριο’: “Καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, πάλιν λαλοῦσα μετ᾿ ἐμοῦ καὶ λέγουσα· ὕπαγε λάβε τὸ βιβλιδάριον τὸ ἀνεῳγμένον ἐν τῇ χειρὶ τοῦ ἀγγέλου τοῦ ἑστῶτος ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. καὶ ἀπῆλθα πρὸς τὸν ἄγγελον, λέγων αὐτῷ δοῦναί μοι τὸ βιβλιδάριον. καὶ λέγει μοι· λάβε καὶ κατάφαγε αὐτό, καὶ πικρανεῖ σου τὴν κοιλίαν, ἀλλ᾿ ἐν τῷ στόματί σου ἔσται γλυκὺ ὡς μέλι. καὶ ἔλαβον τὸ βιβλίον ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἀγγέλου καὶ κατέφαγον αὐτό, καὶ ἦν ἐν τῷ στόματί μου ὡς μέλι γλυκύ· καὶ ὅτε ἔφαγον αὐτό, ἐπικράνθη ἡ κοιλία μου”. (Αποκάλυψη, Ι’ 8-10)
Η μουσουλμανική ταυτότητα του κ.Μεγαλομμάτη είναι λοιπόν σε έντονη αντιπαράθεση με τις πολιτικο-κοινωνικές εκφάνσεις του σημερινού “Ισλάμ των μεγαλουπόλεων”, όπως το αποκαλεί (αναφερόμενος είτε σε ουαχαμπιστές / ‘σαλαφιστές’, είτε στο ‘πολιτικό Ισλάμ’ / Αδελφούς Μουσουλμάνους).
Κι επισύρει έντονη αυτοκριτική η οποία προξενεί διπλή αντίδραση: οι μεν παραδοσιακοί μουσουλμάνοι που ζουν μακριά από αστικά κέντρα και μεγαλουπόλεις, εκείνοι που δεν καταδέχονται να ασχοληθούν με την πολιτική και την ευτέλειά τη, εκείνοι που περνούν τη ζωή τους χωρίς σύγχρονη τεχνολογία και χωρίς εκδυτικισμό στην καθημερινότητά τους, τον αποδέχονται σχεδόν αυτόματα. Αντίθετα, μουσουλμάνοι που ζουν σε μεγαλουπόλεις συχνά εκφράζουν πρωτοφανή οργή εναντίον του και η έχθρα τους θυμίζει λύσσα.
Η διεισδυτική ματιά του κ. Μεγαλομμάτη στις ιστορικές πηγές τον βοήθησε να βγει έξω από το δυτικό αποικιοκρατικό ψέμμα αναφορικά με την πρώϊμη διάδοση του Ισλάμ. Αυτό το ψέμμα δημιουργεί τους πόλους μιας τεχνητής σύγκρουσης παγκοσμίων διαστάσεων: τους αμόρφωτους αντι-μουσουλμάνους δυτικούς μοντερνιστές και τους αγράμματους αντι-δυτικούς ψευτο-μουσουλμάνους και ψευτο-μοντερνιστές, δηλαδή δύο τεράστια σύνολα που έχουν και τα δύο απόλυτα απωλέσει την ταυτότητά τους και δει τον ‘άλλο’ μέσα από παραμορφωτικούς φακούς. Προσέξτε αυτά:
https://www.academia.edu/25491609/The_Aramaeans_rise_will_transfigure_the_Middle_Eastern_Chessboard_2005_-_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/25552905/Islam_the_Cultural_Aramaization_of_the_Arabs_-_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/25553198/Aramaeans_vs.Arabs_The_fight_between_Civilization_and_Barbarism_within_Islam-_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/35195555/Modern_Arabic_the_Anglo-French_Tool_of_Islamic_Terrorism_Promotion_2006_
https://www.academia.edu/23699776/Pan-Arabism_the_inhuman_progenitor_of_Islamic_Terrorism_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/25606449/Syria_A_Non-Arabic_Aramaean_Country_Ruled_by_the_Pan-Arabist_Puppets_of_Zionism_and_Freemasonry
https://www.academia.edu/24440473/Syria_Assad_US_Turkey_and_the_Concealed_Reality_the_Aramaean_Identity_of_Syria_-_By_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
Και κυρίως:
https://www.academia.edu/24440061/Arab_Nation_Hoax_Geared_to_Falsify_Islamic_History_Ruin_Varied_Nations_disfiguratively_Named_Arab_-_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
Κυττάξτε λοιπόν πως ο μουσουλμάνος κ. Μεγαλομμάτης ολότελα απορρίπτει την σημερινή πολιτικοποίηση και χρήση του χετζάμπ/νικάμπ ως ποταπή υποκρισία:
https://www.academia.edu/34460297/About_the_Islamic_Veil_and_the_related_False_Dilemma_and_World_Deception
Γυμνόστηθες, αναφέρει και αποδεικνύει, κυκλοφορούσαν οι μουσουλμάνες σε θερμά κλίματα πριν από 200 χρόνια και δεν υπήρχαν ούτε βιασμοί, ούτε πανσεξισμός, ούτε πορνεία!
Και στα ελληνικά σε δημοσιευμένη απάντηση σε Κερκυραίο παλιό αναγνώστη του στο Τρίτο Μάτι που συμπτωματικά συνάντησα εγώ στο ΥΤ κι έφερα σ’ επαφή με τον κ. Μεγαλομμάτη: https://www.academia.edu/34450027/ΗσημερινήκατάστασητουΙσλάμκαισεποιουςοφείλεται
Το πιο τρομερό είναι το πως κατακρίνει τους περισσότερους μουσουλμάνους για την καθημερινότητα και την ψεύτικη, επίπλαστη λατρεία τους ως υποκριτές και ως στερούμενους κάθε πνευματικότητας υλιστές. Ψεύτικο το Ραμαζάνι και αισχρά τα απερίγραπτα τσιμπούσια μετά το ηλιοβασίλεμα, τονίζει ο κ. Μεγαλομμάτης.
Δεν γινόταν έτσι πριν από 1000 χρόνια το Ραμαζάνι. Δούλευαν κανονικά και νήστευαν. Σήμερα, δεν πάνε στη δουλειά τους και κοιμούνται ολημερίς για να ξυπνήσουν και να φάνε! Κι αυτή τη βρωμιά την αποκαλούν Ραμαζάνι και Ισλάμ.
Ο κ. Μεγαλομμάτης πρώτα τους εγκαλεί να καταργήσουν το ψευτο-Ραμαζάνι τους και στη συνέχεια καταγγέλλει τους τυραννικούς ψευτο-μουσουλμάνους σεΐχηδες που θέλουν να σκαρτέψουν και να εκσατανίσουν όλους τους μουσουλμάνους υποχρεώνοντάς τους να υποκρίνονται και να ενεργούν έτσι όπως δεν επιθυμούν. Σε δυο συνέχειες:
https://www.academia.edu/25906093/Abolish_your_fake_Ramadhan_stupid_-_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
και https://www.academia.edu/26051016/Tyrannical_Ramadhan_as_part_of_Islamic_Terrorism_-_by_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
Ασουάν 2018
Όσο για την ισλαμική τρομοκρατία, διαβάστε την εκπληκτική τετραλογία για την τρομοκρατική επίθεση στις Βρυξέλλες (2016) όπου κάνει λόγο για ισλαμιστές τρομοκράτες στην Σταμπούλ του 1580! Κάτι που όλες οι αποικιοκρατικές χώρες, Γαλλία, Αγγλία κι Αμερική, γνωρίζουν πολύ καλά αλλά προσπαθούν να αποκρύψουν από τον μέσο άνθρωπο ανά τον κόσμο επειδή η γνώση της αλήθειας αυτής καταστρέφει τα απειλητικά κατά της ανθρωπότητας σχέδιά τους:
https://www.academia.edu/23602094/Brussels_Terror_Attack_Due_to_Western_Misperceptions_Part_I._By_Prof._Muhammad_Shamsaddin_Megalommatis
https://www.academia.edu/23641124/Brussels_Terror_Attack_Due_to_Western_Ignorance_of_Evil_Theological_Systems_-_Part_II
https://www.academia.edu/23685704/Brussels_Terror_Attack_Due_to_Western_Ignorance_of_the_Barbaric_Darkness_of_Ibn_Taimiyas_theological_system_-_Part_III
https://www.academia.edu/23706216/Brussels_Terror_Attack_Due_to_Western_Ignorance_of_the_Turning_Point_of_Islam_from_Civilization_to_Barbarism_Part_IV
“Δεν υπάρχει καταναγκασμός στην θρησκεία” είναι το ύπατο αξίωμα του Ισλάμ, ορίζει ο κ. Μεγαλομμάτης.
Κλείνοντας την εκτενή απάντηση θα πρότεινα να ρίξετε μια ματιά σε μια παλαιότερη αναφορά μου στον κ. Μεγαλομμάτη:
Ποιος είναι ο καθ. Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης;
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2017/04/05/ποιος-είναι-ο-καθ-μουχάμαντ-σαμσαντίν/
(και πλέον: https://www.academia.edu/34415843/ΠοιοςείναιοκαθΜουχάμαντΣαμσαντίνΜεγαλομμάτης_)
Και για να κατανοήσετε τις υπερβατικές έρευνες, ασκήσεις και δραστηριότητες, στις οποίες μας έχει δείξει τον δρόμο, θα πρέπει ασφαλώς να προσέξετε αυτόν τον πίνακα κεφαλαίων και οδηγό υπερβατικών αναζητήσεων:
https://www.academia.edu/34399625/ΘεματολογίαΨυχικώνΕπιστημών_-_Seminars_in_Spiritual_Exercises_Handouts_in_Greek
Για ο,τιδήποτε περισσότερο, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον κ. Μεγαλομμάτη εδώ: megalommatis@inbox.ru & mshamsaddin@inbox.ru
Έχετε υπόψει όμως ότι από μεθαύριο θα βρίσκεται στο Σουδάν και σε πολύ απόμακρες κι υπανάπτυκτες επαρχίες, οπότε η επικοινωνία θα καθυστερεί διότι οι περιοχές εκείνες είναι εκτός δικτύων τηλεπικοινωνιών και χωρίς ηλεκτρισμό.
Σμικρογραφίες Χειρογράφων του Χαφτ Πεϋκάρ: ο Μπαχράμ Γκουρ και οι Επτά Ομορφιές (Πριγκίπισσες)
Ο Μπαχράμ Γκουρ ενώπιον των απεικονίσεων των επτά πριγκιπισσών
Ο Μπαχράμ Γκουρ ακούει την αφήγηση της Ρωμιάς πριγκίπισσας που είναι ντυμένη σε χρώμα ανοικτό καφέ.
Ο Μπαχράμ Γκουρ ακούει την αφήγηση της Ινδής πριγκίπισσας που είναι ντυμένη σε χρώμα μαύρο.
Ο Μπαχράμ Γκουρ ακούει την αφήγηση της Βέρβερης πριγκίπισσας που είναι ντυμένη σε χρώμα τυρκουάζ .
Ο Μπαχράμ Γκουρ ακούει την αφήγηση της Βέρβερης πριγκίπισσας που είναι ντυμένη σε χρώμα τυρκουάζ (από άλλο χειρόγραφο)
Ο Μπαχράμ Γκουρ ακούει την αφήγηση της πριγκίπισσας της Χωρασμίας που είναι ντυμένη σε χρώμα πράσινο.
Ο Μπαχράμ Γκουρ ακούει την αφήγηση της Τουρανής πριγκίπισσας που είναι ντυμένη σε χρώμα κίτρινο.
Ο Μπαχράμ Γκουρ ακούει την αφήγηση της Ιρανής πριγκίπισσας που είναι ντυμένη σε χρώμα λευκό.
Ο Μπαχράμ Γκουρ ακούει την αφήγηση της Ρωσσίδας (ή Σλαύας) πριγκίπισσας που είναι ντυμένη σε χρώμα κόκκινο .
Palermo (Punta Raisi). Sicilia. Video credit: pillole.di.sicilia
Welcome to Sicily.
-
enchantingcolortacogarden liked this · 3 weeks ago -
jackmc812 liked this · 3 weeks ago
-
rgiusti liked this · 3 weeks ago
-
bearmenandosos liked this · 3 weeks ago
-
whatyoustand4 liked this · 3 weeks ago -
cicer1 reblogged this · 3 weeks ago
-
quietdissidentlyricist liked this · 1 year ago -
paddy0121 liked this · 1 year ago -
cmw613-blog liked this · 1 year ago -
s-usans-blog liked this · 1 year ago -
wtgreiner liked this · 1 year ago -
bsnmansblog liked this · 1 year ago -
sonicandvisualsurprises liked this · 1 year ago -
cinnamoncee liked this · 1 year ago -
westofeden56 liked this · 1 year ago
-
lu-nu reblogged this · 1 year ago -
420scottl liked this · 1 year ago -
direwerewolf liked this · 1 year ago -
loveherallican-blog liked this · 1 year ago -
crossdresserica reblogged this · 1 year ago -
crossdresserica liked this · 1 year ago
-
chaoticmusiccollectors reblogged this · 1 year ago -
indomitablerevvyb liked this · 1 year ago
-
sharedrm reblogged this · 1 year ago -
gorgeous-and-glamorous liked this · 1 year ago -
sneezyjr liked this · 1 year ago -
softwarenacho reblogged this · 1 year ago -
real-life-deep-life liked this · 1 year ago -
the-silent-troubadour reblogged this · 1 year ago -
the-silent-troubadour liked this · 1 year ago
-
megaserratus reblogged this · 1 year ago -
megaserratus liked this · 1 year ago
-
dgreyreactorch liked this · 1 year ago
-
juvegarcia reblogged this · 1 year ago -
juvegarcia liked this · 1 year ago
-
grunnie reblogged this · 1 year ago -
weswould liked this · 1 year ago
-
mato-ciqana-deux reblogged this · 1 year ago
-
delectablydeepestturtle-blog liked this · 1 year ago -
the-handsome-stranger liked this · 1 year ago -
awesome-prady-world liked this · 1 year ago
-
70twotonetommy liked this · 1 year ago
