Ey ALLAH'ım ;

1 Eylül Dünya Barış Günü

Tüm Dünya'ya sevgi, huzur ve BARIŞ getirsin

—Hiç ummadık zamanlarda aklına ben düşeceğim. —Yüreğin titreyecek özlemle iç geçirirken.

—Gözlerin buğulanıp kirpiklerin ıslanacak önce. —Sonra bir kaç damla gözyaşı olup. —Ağır ağır süzüleceğim yanaklarından.

—Çaresizliğimize yenileceğiz ikimizde. —Söyleyemesek de. —Hiç dile gelmese de. —İki uzak kentlerden. —Özleyeceğiz bir birimizi...

(Alıntıdır)

Mutlu olmak için çok şeye gerek yok ;

Gözün görsün,

Kalbin anlasın,

Ve ruhun yaşasın,

Yeter...😊

Sevgiye kaynak arama, o senin yüreğinde. Çiçeğe, böceğe, kediye… Eşe, dosta, sevgiliye … Neye istersen, kime istersen ver. Çoğalarak dönecektir geriye. Bu Dünya'nın mükemmel insanlara ihtiyacı yok. Bu Dünya'nın sevgi dolu insanlara ihtiyacı var…

"Satır aralarına bir ömür sığdıranlar ile

kendini yere göğe sığdıramayanlar,

aynı Dünya'da yaşıyor..."

'Huzur veren ol diyorum kendime,

etrafta yeterince külfet olan insan var..!'

Önce hiç bir şeyi,her şey etti.

Sonra her şeyi, hiç bir şeye çevirdi.

Bu sevmek miydi şimdi..?

Hayat kısa, hayaller ulaşılmazdır.

Kim olursa olsun, nankörlerden uzak hayata yakın olun..!

O kadar çok gidenim olduki ben den, Oysa hepsi hiç gitmeyecek gibi gelmişti, Sorsanız hepsi de çok sevmişti, Sonra dan hepsinin bir bahanesi çıktı, Herkes kendince bir sebep bulup kaçtı, Nedenleri hep sevgiye dair şeylerdi, Kimi kıskançsın dedi, Kimi çok ilgilisin boğuyorsun, Kimi fazla karışıyorsun, Dedim ya, hepsinin bahanesi vardı işte, Sorsanız hepsi de haklıydı, hepsi kusursuz, Bir tek ben suçluydum, bir tek ben huysuz, Olsun dedim, olsun canları sağolsun, Gidenlere ben den uğurlar olsun, Dedim ya, çok gidenlerim oldu ben den, Ben hiç birine beddua etmedim yine de, Kimseyi kınamadım, suçlamadım, Ben gidenlerimi hep hayır Duâ'larla uğurladım, Gittikleri yerlere yakışsınlar istedim, Gittikleri yerde mutlu olsunlar dedim, Çünkü ben aşkı böyle gördüm, böyle sevdim...

(Alıntıdır)

Gitme uzaklara; “Kalbim dayanamaz yokluğuna... Sonra ;

Nefes nefese özlüyorum SENİ”

"Rotasız açılmak gibidir hayat ;

Bir kayık , bir kürek...

Birde boğulmayı göze alabilecek bir yürek ...."

"Göründüğünden daha derindir insan.

Yarası da,

Yalnızlığı da,

Kaybettiği de..."

" Bir çok duyguyu aynı anda barındırıyorum, Kızgınım ama en çok kendime, Hatta çoğu şey için kendime kızgınım. İnsanların beni bu kadar kolay kırmasına izin verdiğim için kendime çok pis kızgınım, Birazdan kendimle kavgaya tutuşacağım.. Bazen öyle anlar geliyor ki tutunduğun her dalın yalan olduğunu anlıyorsun, Aslında tek gerçek olan insanın kendi içinde ki duygular ve düşündükleri fikirler.. En yakınınızda olan kişi bile bir süre sonra bencilleşiyor, Sırf kendini düşündüğü için sizi rahatça kırıp dönebiliyor, Üstelik çok gereksiz nedenler ve gereksiz kişiler yüzünden, Şöyle bir düşününce de bakıyorsun ki, Demek ki kırmaya dökmeye bahane arıyormuş. Ama insan her kırılışında, Her düşüsünde biraz daha akıllanıyor ve biraz daha soyutluyor kendini toplumdan.. Aslında kırıla kırıla kendimi sevmeyi de öğrendim. Ve hiç bir şeyden de pişman değilim, Yaptığım ne varsa iyi ki de yaptım, Ben böyleyim ve hep böyle olacağım. Sanırım çok fazla içimde tuttum.. Her neyse, Kendime ve daha bir çok kişiye, Kırgınım ya da kızgın… "

"Hayır ; Ben kimseyi yarı yolda bırakmadım… Kendi hikayemden ayrıldım."