Where your favorite blogs come alive
Yalnızlık denizinde kayboldum.
Her yer sessiz.
Bir gün bir ses geldi kulağıma.
İçimdeki umutları ne kadar yıksam da,
Engel olamadım duygularıma.
Yüzdüm, yüzdüm.
Gördüm bir kesik daha almışım.
Yıkıldım olduğum yerde.
Hapsoldum yalnızlık denizinde.
Bazen seni kimse anlamayacakmış gibi gelir..boşlukta hissedersin.Kimse olmaz yanında.Arkandan bıçaklarlar,susarsın,kaybedeceğini bile bile değer vereye devam edersin..
Ailen gider...arkadaşlar gider...dostluklar biter..
Geriye kalan tek şey acıların olur bazen..seni anlamalarını beklemezsin,ama seni anlayacak birinede ihtiyaç duyarsın..yine biri gelir,seni anlıyormuş gibi yapar..o da gider,sen yine o boşlukta bulursun kendini..
Ben seni anlıyorum...asla -mış gibi yapmadım..
Ama şimdi 1 yıllık sevgilim en yakın arkadaşımla çıkıyor..ayrıldığımız gibi çıkmaya başladılar..ama geçmişi değiştiremezsin bazen..ne kadar istesende.
Aslında düşününce ‘’o beni hiç sevmemiş’’ arkadaş dediğimde ‘’arkadaş’’ değilmiş..
Yinede ben onları yargılamıyor veya suçlamıyourm..çünkü sevgi bu,kime,nasıl,nerede aşık olacağını bilemezsin..
Herşeyi geçtim..en kötüsü o gün bana ‘’söz veriyorum asla gitmeyeceğim’’ demişti..
Gerçi bundan daha acı şeyler var..
O gitti ve bitti,beni unuttu ama..ya ailem?
Hayatımdan bahsetmeyi çok sevmem ama hayatım tam bir bataklık gibiydi..çıkmaya çalıştıkca dahada kötü şeyler oluyordu..dahada dibe batıyordum..
Bende direnmeyi bırakmaya karar verdim..sonra ben bu değilim dedim,yine direndim
Neyse..daha çok fazla şey var ben şimdilik bu kadarını anlatayım..
İşte bunlar yüzünden sizi anlayabiliyorum..
Belkide sizde ağladınız ‘’güçsüz’’ oldunuz,ağlamayı bıraktınız kendi içinizde yaşadınız ‘’duygusuz’’ oldunuz..
Aslında asıl kötü onlar..tabi benim açımdan.
Örneğin ben bir mazoşist’im,ve bunun nedeni diğer insanlara zarar verememem..ve diğerlerininde öyle olduğunu düşünüyorum.Ve bize ‘’sorun ne?’’ gibi şeyler söyleyenleride anlamıyorum..eğer anlatabilseydi zaten kendine zarar vermezdi.Ve bakın onlar psikopat değil.Biz birine zarar vermiyoruz ki? Ve vücudumuzdaki yaralar kötü biri olduğumuz anlamına getirmyor herşeyi.Aslında onlar Dünyadaki en güçlü insanlardı..ama bazı insanların ön yargıları yüzünden canı yandı..arkalarından bıçaklandılar..neler yaşadılar neler..sonra dayanamadılar,içindekileri söylemek istediler belkide,fakat onu dinlemiyorlardı..ve eğer içindekileri söylese o zaman dahada kötü anılacaktı..bu yüzden kendine zarar verdi belkide.
Mesela kendimden örnek vereyim:
Birkaç insan türü yüzünden kalp hastalığım çıktı ortaya..aslında üzülmemem lazım..çünkü her üzüldüğümde bu kalbim çok kötü oluyor..böyle nefes alamıyorsun..ama bundan kimseye bahsetmedim..çünkü o zaman çok yapmacık olacaklardı,ben noların gerçek yüzünü görmek istedim..ve insanlar yüzünden tam 9 kere bayıldım..kan kustum..tedavi gördüm..zayıfladım..gülmeyi unutmaya başladım..
Kafamda birsürü intihar düşüncesi oluştu,ama ben onlara inat yaşamaya ve bu ön yargıları kırmak için savaşmaya devam ettim yinede,ve devam edeceğim.
Neyse artık kendimide boşveriyorum,ya diğerleri?
Ya gerçekten intihar edenler?Psikopatlar?Mazoşistler?
Onlar mı iğrenç yoksa bunu onlara yaptıranlar mı?
Birazda böyle düşünün lütfen,hiçkimse boşu boşuna bir başkasına veya kendine zarar vermez,ve zarar vermeye başladığında..artık çok geçtir.
O artık eskisi gibi olmaz,yine yüzünüze güler ama içindeki fırınayı kimse bilmez.
Tıpkı bir deniz gibi..deniz kıyıdan durgun görünür,ama deniz bu derinliklerini kıyıdan göremezsin..belkide içinde ne fırtınalar ne dalgalar vardır göremediğimiz..
LÜTFEN!
Ön yargılarınızdan kurtulun,ve birazda o insanların hayatlarını düşünün.belki sizinkide kötüdür,ben bilemem ve bu yzden sizi yargılamıyorum.Sizde aynısını yapın.
-İYİ GÜNLER-