bir şekilde birbirimizi anlıyorduk, annem, babam ve ben. hepimiz ne kadar berbat durumda olsak da birbirimizi anlıyorduk. annem, tüm hayatınız boyunca boğuluyormuş gibi hissetmenin nasıl bir şey olduğunu biliyordu, sadece bu anlar, bu çok nadir, kısa anlar hariç, aniden hatırladığınız... yüzebildiğiniz anlar.
cidden bayılcam şurada bana bi' suni teneffüs yapın
“bazıları abajur alır evlerine, bazıları da portatif bir lamba taşır yanında. bazılarının koltuk takımı vardır, bazıları da otelde yaşar. bazen her şeyi birden istersin. bazen de her şeyi bırakıp siktir olup gitmek.”
YAZUYORUM HMN
istanbul ansiklopedisi dizisindeki harun çok tatlı amk
ben buna asik olmayı cok istiyorum ama hemcinsim😔
bir dert, kırk düğümle bağlansa; inşirâh hepsini koparır
estağfurullah çok güzel hissediyorum
hoşt köpekler deyip de kafayı dağıtamadım
iki gözüm kadar eminim, sen yoksun.
denize baktım ömürlerce, tuzunu ezberledim.