Bir Insanı Ten Rengine Göre Eleştirmekten Daha Cahilce Bir Düşünce Duymadım.

arka koltukta unutulmuşum gibi.

"Dünyanın geri kalanı uyurken uyanık olmanın büyüleyici bir tarafı vardır. Sanki onların bilmediği bir şey biliyormuşum gibi..."

Craig Silvey

kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış

kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan

içindeki çocuğa sarıl, sana insanı anlatır~

Bir yılı daha geride bıraktık. Kâh üzüldük kâh üzüldük, yeri geldi üzüldük. Zaman zaman üzüldüğümüz anlar da oldu. Fakat iyi üzüldük.

zamanın ilerlemiyormuş gibi gelip birdenbire geçip gitmesinden, geçen hiçbir zamanın istediğim gibi olmamasından ve içimdeki bu huzursuzluğun hiç geçmemesinden çok yoruldum

Bir gün annemin çığlığıyla bütün şehir uyanacak ama ben uyanmayacağım.

istediğin olur ama, istediğin gibi olmaz~

acılı bir bakış yerleşirse eğer, kirpiğinin ucundan göz bebeğine

12 yıllık arkadaşımla aylar sonra tekrar konuşmaya başlayınca içimdeki boşluk hissinin tam anlamıyla olmasada gittiğini hissediyorum belki de boşluk hissi tamamen budur geçmişteki insanların hayatınızdaki yeridir benim için çok özel birisi ve yazdığına o kadar mutlu oldum ki konuşurken ağladım hatta hâlâ konuşuyoruz ve ben hâlâ ağlıyorum çok tuhaf hissettirdi onunla konuşmak ama güzel bir tuhaflık kendisi adına mutlu olduğum çok şey yaşamış ve onun için gururlanmayı özlemişim onun sevinciyle sevinmeyi özlemişim