“Life Will Give You Whatever Experience Is Most Helpful For The Evolution Of Your Consciousness. How
“Life will give you whatever experience is most helpful for the evolution of your consciousness. How do you know this is the experience you need? Because this is the experience you are having at the moment.” - Eckhart Tolle
Cosmic Sun Pyramid Talon Abraxas
More Posts from S-afshar and Others
Cosmas Megalommatis, Atra-Hasis: World Mythology, Greek Pedagogical Encyclopedia, 1989
Κοσμάς Μεγαλομμάτης, Ατρά-Χασίς: Παγκόσμια Μυθολογία, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια, 1989
Кузьма Мегаломматис, Атрахасис (: Зиусудра): мировая мифология, Греческая педагогическая энциклопедия, 1989
Kosmas Megalommatis, Atraḫasis: Weltmythologie, Griechische Pädagogische Enzyklopädie, 1989
Kosmas Gözübüyükoğlu, Atra-Hasis: Dünya Mitolojisi, Yunan Pedagoji Ansiklopedisi, 1989
قزمان ميغالوماتيس، آترا-هاسیس : اساطیر جهانی، دایره المعارف آموزشی یونانی، 1989
Côme Megalommatis, Atrahasis: Mythologie mondiale, Encyclopédie pédagogique grecque, 1989
1989 قزمان ميغالوماتيس، أتراهاسيس: الأساطير العالمية، الموسوعة التربوية اليونانية،
Cosimo Megalommatis, Atraḫasis: mitologia mondiale, Enciclopedia pedagogica greca, 1989
Cosimo Megalommatis, Atrahasis: mitología mundial, Enciclopedia pedagógica griega, 1989
Cosmas Megalommatis, Atra-Hasis: World Mythology, Greek Pedagogical Encyclopedia, 1989
==============
Скачать PDF-файл: / PDF-Datei herunterladen: / Télécharger le fichier PDF : / PDF dosyasını indirin: / :PDF قم بتنزيل ملف / Download PDF file: / : یک فایل دانلود کنید / Κατεβάστε το PDF:
Cosmas Megalommatis, Etana: World Mythology-1989
Κοσμάς Μεγαλομμάτης, Ετάνα: Παγκόσμια Μυθολογία, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια, 1989
Кузьма Мегаломматис, Этана: мировая мифология, Греческая педагогическая энциклопедия, 1989
Kosmas Megalommatis, Etana: Weltmythologie, Griechische Pädagogische Enzyklopädie, 1989
Kosmas Gözübüyükoğlu, Etana: Dünya Mitolojisi, Yunan Pedagoji Ansiklopedisi, 1989
قزمان ميغالوماتيس، اتانا : اساطیر جهانی، دایره المعارف آموزشی یونانی، 1989
Côme Megalommatis, Etana: Mythologie mondiale, Encyclopédie pédagogique grecque, 1989
1989 قزمان ميغالوماتيس، إيتانا : الأساطير العالمية، الموسوعة التربوية اليونانية،
Cosimo Megalommatis, Etana: mitologia mondiale, Enciclopedia pedagogica greca, 1989
Cosimo Megalommatis, Etana: mitología mundial, Enciclopedia pedagógica griega, 1989
Cosmas Megalommatis, Etana: World Mythology, Greek Pedagogical Encyclopedia, 1989
------------------------
Скачать PDF-файл: / PDF-Datei herunterladen: / Télécharger le fichier PDF : / PDF dosyasını indirin: / :PDF قم بتنزيل ملف / Download PDF file: / : یک فایل دانلود کنید / Κατεβάστε το PDF:
Mikhail Kutuzov in 1812, Sergei Shoigu in 2024, and Aleksey Kivshenko's Historical Painting of the Military Council in Fili, a suburb of Moscow
Many Russians were astounded yesterday morning, when reading in the news that during searches conducted in the residences of the former Deputy Minister of Defense of Russia Dmitry Bulgakov, who was arrested on charges of corruption on 26th of July, a small number of very bizarre frames and paintings were found.
The historically true: Commander-in-Chief of the Russian armies Mikhail Kutuzov at 'the Council in Fili', 1812
The mystically allegorical: Sergei Shoigu, former Minister of Defense of Russia and currently Secretary of the Security Council of the Russian Federation as an atemporal replica of General Kutuzov
Contents
I. Introduction
II. Brief description and possible parallels
III. Shoigu's lengthy tenure exceeded by far that of President Putin
IV. Long 'reigns' come with indulgence in corruption and extravagance
V. An attempt to inculpate or a mystical allegory?
VI. Appendices
Содержание
I. Введение
II. Краткое описание и возможные параллели
III. Длительное правление Шойгу намного превзошло президентство президента Путина
IV. Длительное «правление» сопровождается потворством коррупции и расточительству
V. Попытка инкриминировать или мистическая аллегория?
VI. Приложения
I. Introduction
The most mysterious of those paintings is based on a historical painting, which was created by the famous 19th c. Russian painter Aleksey Kivshenko (1851-1895) in 1879, and known as 'the Council in Fili'. This great masterpiece of Modern Russian Art represents the artist's impression of a historical event, namely a military council that took place (1812) in a suburb of Moscow, prior to Napoleon's temporary occupation of the Russian city (14 September – 19 October 1812). The extraordinary summit occurred immediately after the Battle of Borodino, which was a Pyrrhic victory for the French army.
Created 67 years after the event, the painting had an enormous success; Kivshenko, who was already known for his numerous, fascinating works and representations of significant historical events of the Russian past, had to repeat the painting twice, which clearly means that his artwork generated an overwhelming and exceptional enthusiasm. This situation was basically due to the primordial importance of the historical event.
The Commander-in-Chief of the Russian armies, Infantry General Mikhail Golenishchev-Kutuzov had then to take a most critical decision: the orderly retreat of the Russian army from Moscow. The meeting (13 September 1812), which is known through several historical sources, started with the dilemma formulated by General Leonty Bennigsen, namely to give battle against the French army in an unfavorable position or to surrender. Kutuzov sided finally with the minority opinion and took the decision to abandon Moscow, which was finally proven correct, because Napoleon could not hold his position for long.
Then, how should we today, 212 years after the event and 145 years after the painting, interpret a bizarre painting in which a group of top Russian statesmen and military desire to be and are effectively depicted as exchanging roles with the historical personalities who saved the Russian Empire before two centuries?
In the painting found in Bulgakov's house, Sergei Shoigu, the former Minister of Defense of Russia, and now Secretary of the Security Council of the Russian Federation, is depicted as the Russian commander Mikhail Kutuzov. Shoigu's former deputy Ruslan Tsalikov plays General Mikhail Barclay de Tolly. The painting also features former deputy defense ministers Timur Ivanov, Tatyana Shevtsova and other officials.
Several other bizarre paintings were found in the arrested statesman's house, but the atemporal replica of the said historical painting raises more questions, due to the potential symbolisms or parallels that can be drawn. If the potentially allegorical but effectively incomprehensible artwork was found in 2005 or in 2012, no one would pay much attention, and the eventually innocuous representation would be taken as the result of a certainly bold, yet counterproductive, imagination of a group of top level Russian officials, eventually characterized by their narcissism.
It is clear that many Russians are -truly speaking- under terrible shock because of the revelations, and their comments about this, most weird, story are very negative. With no doubt, Kutuzov is almost a holy person for the Russians because, although he did not mark a real victory over Napoleon, he forced him to advance following Pyrrhic victories during a prolonged war of attrition which led finally to the collapse of the French Army. How a defeat at the battlefield can possibly be transformed into a victory in the long perspective is a most fatalistic turn of events for historians to possibly fathom. But it was known since the time of the Battle of Kadesh (May 1274 BCE) between the Hittite Emperor Muwatalli II and the Egyptian Pharaoh Ramesses III.
On the other hand, many of the persons depicted on the bizarre paintings have recently lost their positions or even been arrested. Bulgakov was arrested only 4-5 days ago, following allegations of bribery, but he is only the last of several similar cases.
II. Brief description and existing parallels
As the mystery of these eventually absurd but potentially meaningful pictures is beyond imagination, several friends contacted me to make some inquiries. They asked me what this meant in reality and whether this initiatory and hypothetically purposeful painting denoted a hidden desire of Shoigu to "take Putin's place".
What follows here includes parts of my responses; it is actually difficult to answer such a question because there are many parameters involved in this regard; but in general, I never thought that Sergei Shoigu would be interested in taking Putin's place. In addition, the painting does not hint at anything of the sort. Kutuzov did not imagine, even for a second, not to be loyal to the Russian czars whom he served.
First and foremost, it is essential for any non-Russian to comprehend that Russians have no conventional thought. Historically, it is very common in Russia to evaluate one man as higher and as more important than the czar, the secretary general or the president.
If one goes to Russia and speaks with the average people, one will understand that what they narrate as «History of Russia» is not what is taught in the West about this topic. By this, I don't mean discrepancies at the level of historical facts and narratives, but a totally distinct perspective of the time and a markedly different evaluation of the human deeds.
There are effectively some parallels between Kutuzov (1745-1813) and Shoigu (born in 1955).
Kutuzov served (as military officer and diplomat) three czars (Catherine II, Paul I, and Alexander I).
And Shoigu was a minister under four presidents (Gorbachev, Yeltsin, Putin, and Medvedev).
Prince Mikhail Illarionovich Golenishchev-Kutuzov-Smolensky (Михаил Илларионович Голенищев-Кутузов-Смоленский) belonged to an ancient noble family of German-Prussian extraction. The Golenishchev-Kutuzov branch consisted of the descendants of Gabriel, who left Prussia (1252-1263) and became the founder of the Kutuzovs.
Sergei Kuzhugetovich Shoigu (Сергей Кужугетович Шойгу) belonged to a Turkic Tuvan family, as his father (Kuzhuget Shoigu, 1921-2010) was first Deputy Chairman of the Council of Ministers of the Tuvan Autonomous Soviet Socialist Republic, and a deputy of the Supreme Soviet of the Tuvan ASSR. Shoigu's mother (Alexandra Yakovlevna Shoigu, 1924–2011) was a Ukrainian-born Russian, who was detained by the German occupation forces during World War II and had a traumatic experience from this event.
Mikhail Kutuzov was a multilingual, as he was fluent in Russian, German, French and English; on later occasions he also studied Ottoman Turkish, Polish, and Swedish.
Sergei Shoigu is also a multilingual, who speaks Tuvan, Russian, and another seven languages including Chinese, Japanese, Turkish, English, etc.
III. Shoigu's lengthy tenure exceeded by far that of President Putin
All the people know that Vladimir Putin has been president since the year 2000 (with an interval of four years (2008-2012), when he served as prime minister; however, few people remember today that Shoigu was a minister since 1991. Only last May, he was removed from the position of Minister of Defense and promoted/rewarded as «Secretary of the Security Council of Russia».
This means that Shoigu was a minister for 33 years! When the positions are so important, a person creates his own small state within the state; this is normal and inevitable.
As a matter of fact, Yeltsin appointed Shoigu as Minister of Emergency Situations in April 1991. All the same, at the time, Yeltsin was only the «President of the Russian Soviet Federative Socialist Republic», not the «President of the Russian Federation». This means that Yeltsin was under Gorbachev who was then the «President of the Soviet Union». In other words, Shoigu was at the very beginning a minister of USSR, not Russia! He was appointed before the August 1991 coup attempt, which failed and led to the rise of Yeltsin, resignation of Gorbachev, and demise of the USSR.
And what was Vladimir Putin at the time?
In June 1991, in (then) Leningrad, he was appointed as head of the Committee for External Relations of the Mayor's Office. So, you cannot compare.
In fact, better than any other Russian, Sergei Shoigu epitomizes the transition from the USSR to today's Russia. Consequently, although he was not a career military man but an apparatchik and part of the Soviet nomenklatura, he had progressively become a major pole of power. And because of his success, which guaranteed Putin’s success, it was surely unthinkable for anyone to remove him.
However, the uneasiness of the Russians with the ongoing fake war in Ukraine and the disclosure of several financial scandals and cases of bribery in the Russian army and the Ministry of Defense generated another environment.
IV. Long 'reigns' come with indulgence in corruption and extravagance
Last April, the Russian deputy defense minister Timur Ivanov was arrested.
This occurred only little time after Putin’s re-election.
One month after the arrest, Sergei Shoigu was removed and replaced by Andrey Belousov, who is provenly a very good economist, a well-experienced statesman, and a former First Deputy Prime Minister of Russia.
At the time, many people said that Putin placed an economist at the top of the Ministry of Defense, because he wanted to make a more effective programming of the military industrial production in view of the continuation of the war in Ukraine. It may be.
But personally, I was absolutely convinced that the reason for this appointment was the desire to effectuate an extensive control of earlier business transactions, carry out a thorough examination of past deals, identify practices of corruption, and uncover all cases of bribery that the «Shoigu establishment» allowed or tolerated or supported or covered deliberately. In the face of the collateral damages caused by the Russian military operations in Ukraine, it would be unacceptable that top officials accumulated illegal benefits.
Almost four months after the aforementioned case of Timur Ivanov, the arrest of Bulgakov rang the bell for the part of the Russian establishment that was exposed to such inexcusable weaknesses at wartime and for ministers who indulged themselves in corruption and extravagance.
and
And with the frames and paintings found in his house yesterday, we learned that Bulgakov viewed Shoigu as Kutuzov!
Of course, Kutuzov is more important than Alexander I for the Russians. Czar Alexander I acknowledged personally that Russia owed the final victory to Kutuzov. This means that, with all similarities taken together as coincidental (!!), Bulgakov and his associates, friends and subordinates viewed Shoigu like a 'god'. Several Russian friends interpret this approach as absolutely true; they even consider it as the result of extreme narcissism of all persons involved.
What follows is a selection of comments that I found in Russian social media (I translated them into English):
1. «This is blasphemy against the memory and exploits of our ancestors»!
2. «They came up with this a long time ago and are successfully stealing it»
3. «A finished script for a film. How far human stupidity and impudence go»!
4. «They are very far from Kutuzov and others; but there is plenty of time for self-admiration»
5. «A gang of thieves assembled»
6. «Where is Timur Ivanov»?
From the following web pages:
А такие портреты нашли дома у задержанного экс-замминистра обороны Дмитрия Булгакова во время обысков.
and
Минутка статистики по одному из шедевров золотой коллекции задержанного замминистра обороны Булгакова.
V. An attempt to inculpate or a mystical allegory?
As a matter of fact, it would not make sense for Shoigu and his close associates to envision that he would take Putin’s place (let alone to conspire with this target in mind); in addition, the picture says the opposite. Kutuzov was already more important than the czar.
All the same, there is another dimension too; these pictures may have been placed in Bulgakov's home after his arrest in order to inculpate him, Shoigu and others in some way. This would however seem rather to be a puerile attempt, because there can be far worse and far more effective ways to inculpate someone than the revelation of the narcissistic visions and the grandiose imaginations of a group of corrupt and not corrupt officials.
If there is a symbolism, it means that the true ruler is («was»?) Shoigu; but even in this case, it is a very unusual type of praising and self-praising for some top officials. In real terms of boastfulness, such an atemporal replica of Aleksey Kivshenko's legendary painting adds nothing on the table.
I believe that, if some people want truly to unveil a real and serious purpose in this painting, they must rather view it as a mystical allegory – not a mere symbolism. In this case, the otherwise bizarre artwork becomes meaningful.
What are the major points of an allegorical mysticism in this regard?
I will brief enumerate a few.
1- Reminiscent of the French invasion of the Russian Empire, the present war in Ukraine reveals that the Russian Federation is under attack.
It matters little whether some Western idiots believe that we have to deal with a Russian invasion of Ukraine; there was never such an event, because Ukraine is an integral part of Russian territory that criminal Anglo-Saxon gangsters brutally and illegally detached from Russia at the time of the Soviet collapse.
Yuval Harari was very correct when saying that "Gorbachev saved us from nuclear war"; but his truth ends there. What truly happened in 1989 is not the continuation of a development that started in 1985. In fact, Gorbachev was openly threatened by George Herbert Bush with imminent nuclear attack if he did not rapidly dissolve the Soviet Union and the Warsaw Pact. The truth was enveloped in thousands of lies, endless smiles, and hypocritical hand shakings, because this was beneficial for both, the US and the Soviet Union/Russia. I cannot further expand now on this topic, because I would digress.
So, as it happened in the 1810s and the 1940s, Russia has been under attack since the late 1980s.
2- Similarly with Kutuzov's ingenious strategy and tactics, the Russian state withdrew from lands for quite some time now.
The formation of the Ukrainian pseudo-nation after 1991 was an entirely orchestrated fabrication, involving the creation of a bogus-idiom named 'Ukrainian language', the pseudo-translation of thousands of toponyms and personal names into their hypothetically Ukrainian forms, the compilation of a distorted 'History of Ukraine', the diffusion of heinous anti-Russian racism, and the subtle disfigurement of the Orthodox faith of the local population into a charlatanesque form of Anti-Christian Catholicism.
3- Similarly with what happened during the French Invasion of the Russian Empire, the military proved to be the backbone of the Russian nation.
In this regard, the lengthy tenure of Sergei Shoigu reflects perfectly well the long military career of Mikhail Kutuzov.
4- The partly withdrawal from the Western Russian lands, as implemented by the Commander-in-Chief of the Russian armies, can be mirrored in Moscow's agreement for a separate, 'independent' Ukrainian state. The concession made is very similar to the decision taken at the Military Council in Fili.
5- Sergei Shoigu's contribution to the final victory may be analogous to Kutuzov's strategy which brought the final victory after many rather insignificant defeats.
6- Last but foremost, the final defeat of Napoleon in Russia ended with the subsequent demise of his regime; the allegory is very clear as regards the combined Anglo-Saxon world that has attacked USSR-Russia since 1945 – or if you prefer 1985.
---------------------------
Download the article in PDF:
Head of a Winged Protective Spirit from Room B at the Northwest Palace of Nimrud, the Assyrian Capital. The alabaster wall relief dates back to the era of Ashurnasirpal II (883-859 BCE). Harvard Art Museums, Cambridge, MA.
Photo by Babylon Chronicle
When is the first evidence of an African empire? I will have to go with Kerma, below I’ll explain why .
The general political situation in the Neolithic Southern Nile Valley (left), pre-Kerma around c. 4th millennium BC (centre), and a Medjay warrior depicted on a bucranium (cattle skull) from Mostagedda, Middle Egypt, (right), illustrating the use of Hieroglyphs among the southern populations living among the Egyptians
See where Kerma is in the purple ? it would take all those other polities creating a large Empire to be known as Kush.
So if by Empire we are talking about a state gobbling up multiple states, many may think Egypt because the land area was large, but Kerma at it’s height took over all the surrounding polities under a unified front, I guess one could argue the same for the early unification of the upper and Lower Egypt, but these were multiple entities from as far away as Punt even.
The standing remains of a c. 4000 year old monument. The Western Deffufa, a massive mud brick temple in the center of Kerma, capital of the first Kingdom of Kush.
The rise of Kerma (c. 2500 BC) sees the absorption of these tribes into a strong centralised state, know as Kush, which ended up rivalling Egypt itself. This period sees some of the first monumental construction activities in Sudan, organised labour, advanced metallurgy, cross-continental trade networks and the earliest use of Egyptian hieroglyphs as well as being embroiled in violent conflict with their northern neighbour, annexing lower Nubia and raiding as far north as Thebes. A thousand years after its establishment, the Kingdom of Kerma was conquered by the New Kingdom. 500 Years of occupation blurred the lines between Kush and Egypt, as the material culture of the two countries became nearly indistinguishable.
Aerial view of a historic reconstruction of the central district of the Royal City of Kerma, somewhere around c. 2050 - 1750 BC, showing the Western Deffufa, a massive mud-brick religious monument, still standing today at 18 meters in height , surrounded by elite residential area’s. This central area was walled with massive earthen ramparts with bastions. A large necropolis, shrines, palaces and agricultural villages extending north and south towards the fertile plain of the Nile surrounded this district.
The rise of Kerma (c. 2500 BC) sees the absorption of these tribes into a strong centralised state, know as Kush, which ended up rivalling Egypt itself. This period sees some of the first monumental construction activities in Sudan, organised labour, advanced metallurgy, cross-continental trade networks and the earliest use of Egyptian hieroglyphs as well as being embroiled in violent conflict with their northern neighbour, annexing lower Nubia and raiding as far north as Thebes. A thousand years after its establishment, the Kingdom of Kerma was conquered by the New Kingdom. 500 Years of occupation blurred the lines between Kush and Egypt, as the material culture of the two countries became nearly indistinguishable.
The following is important as to why I think Kerma was the first Empire.
The El Kab inscription
The tomb belonged to Sobeknakht, a Governor of El Kab, an important provincial capital during the latter part of the 17th Dynasty (about 1575-1550BC).
The inscription describes a ferocious invasion of Egypt by armies from Kush and its allies from the south, including the land of Punt, on the southern coast of the Red Sea. It says that vast territories were affected and describes Sobeknakht’s heroic role in organising a counter-attack.
The text takes the form of an address to the living by Sobeknakht: “Listen you, who are alive upon earth … Kush came … aroused along his length, he having stirred up the tribes of Wawat … the land of Punt and the Medjaw…” It describes the decisive role played by “the might of the great one, Nekhbet”, the vulture-goddess of El Kab, as “strong of heart against the Nubians, who were burnt through fire”, while the “chief of the nomads fell through the blast of her flame”.
The discovery explains why Egyptian treasures, including statues, stelae and an elegant alabaster vessel found in the royal tomb at Kerma, were buried in Kushite tombs: they were war trophies
Κοσμάς Μεγαλομμάτης, Ατόν: Παγκόσμια Μυθολογία-1989
Κοσμάς Μεγαλομμάτης, Ατόν: Παγκόσμια Μυθολογία, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια, 1989
Кузьма Мегаломматис, Атон: мировая мифология, Греческая педагогическая энциклопедия, 1989
Kosmas Megalommatis, Aton: Weltmythologie, Griechische Pädagogische Enzyklopädie, 1989
Kosmas Gözübüyükoğlu, Aton (veya Aten): Dünya Mitolojisi, Yunan Pedagoji Ansiklopedisi, 1989
قزمان ميغالوماتيس، آتون : اساطیر جهانی، دایره المعارف آموزشی یونانی، 1989
Côme Megalommatis, Aton: Mythologie mondiale, Encyclopédie pédagogique grecque, 1989
1989 قزمان ميغالوماتيس، آتون : الأساطير العالمية، الموسوعة التربوية اليونانية،
Cosimo Megalommatis, Aton (o Aten): mitologia mondiale, Enciclopedia pedagogica greca, 1989
Cosimo Megalommatis, Atón: mitología mundial, Enciclopedia pedagógica griega, 1989
Cosmas Megalommatis, Aten (or Aton): World Mythology, Greek Pedagogical Encyclopedia, 1989
----------------------
Скачать PDF-файл: / PDF-Datei herunterladen: / Télécharger le fichier PDF : / PDF dosyasını indirin: / :PDF قم بتنزيل ملف / Download PDF file: / : یک فایل دانلود کنید / Κατεβάστε το PDF:
The Karnak Temple, Luxor - Egypt.
Οι Καλάς, οι Νεοέλληνες κι οι Ισλαμιστές
The Kalash, the Modern Greeks, and the Islamists
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 24η Απριλίου 2019.
Στο κείμενό του αυτό, ο κ. Μπαϋρακτάρης αναφέρεται σε συζητήσεις του μαζί μου αναφορικά με τους Καλάς, την θρησκεία, και την καταγωγή τους.
-----------------------
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2019/04/24/οι-καλάς-οι-νεοέλληνες-κι-οι-ισλαμιστέ/ ========================
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Οι Καλάς, οι Νεοέλληνες κι οι Ισλαμιστές
Μ’ αρέσουν τα βουνά, αλλά οι ποικιλίες τους είναι πολλές κι οι δικές μου προτιμήσεις είναι και λίγο περίεργες. Ίσως επειδή πευκόφυτες πλαγιές ήταν κάτι το συνηθισμένο σαν εικόνα τοπίων όπου ταξίδεψα στα παιδικά μου χρόνια, μ’ αρέσουν τα κατάξερα βουνά. Μ’ αρέσουν τα γήινα κι όχι βραχώδη όρη, με όχι πολύ απότομες πλαγιές και με χέρσα γη στις κοιλάδες ανάμεσά τους. Δεν μ’ αρέσουν τα βουνά στο κρύο κλίμα και στο χιόνι και προτιμώ τα βουνά με υγρό και ζεστό κλίμα, με ομίχλη παρά σύννεφα, και με κοντινή θάλασσα.
Αν μεταφέρω τις προτιμήσεις αυτές στην επικράτεια του Πακιστάν που είναι τόσο μεγάλο όσο η Τουρκία, τότε εννοώ το Μπαλουτσιστάν (: Βελουχιστάν) που δεν είναι άλλο από την αρχαία Γεδρωσία. Αυτή εκτείνεται από τις εκβολές του Ινδού μέχρι τα Στενά του Ορμούζ.
Εκεί έχασε ο Μέγας Αλέξανδρος πολλές χιλιάδες στρατιωτών του όχι σε μάχες αλλά από τις κακουχίες και την εξάντληση που οφείλονταν στο κλίμα, στο δύσβατο χέρσο έδαφος με βάλτους, και στην έλλειψη βλάστησης. Όσο δεινοπάθησαν οι στρατιώτες του αυτοκράτορα στην γη της Γεδρωσίας, τόσο δύσκολα έπλευσαν στα παράλιά της οι ναύτες του.
Το σύγχρονο Μπαλουτσιστάν είναι τριχοτομημένο ανάμεσα στο Πακιστάν, το Ιράν και το Αφγανιστάν που κατέχει ένα μικρό βόρειο τμήμα της πατρίδας των Μπαλούτς (Βελούχων).
Και στα νότια παράλιά του, οι Κινέζοι στήνουν στο Γκουαντάρ του Πακιστάν, ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια στον κόσμο από όπου το κινεζικό εμπόριο θα πλέει προς την Αφρική, την Μέση Ανατολή, και την Ευρώπη, αφού θα έχει φθάσει εκεί οδικώς από τις νέες οδικές διασυνδέσεις που περιλαμβάνονται στα μεγαλεπήβολα σχέδια του Νέου Δρόμου του Μεταξιού.
Σχετικά:
https://en.wikipedia.org/wiki/Gwadar
https://en.wikipedia.org/wiki/Gwadar_Port
Δυτικά της αρχαίας Γεδρωσίας είναι η Καρμανία (σήμερα Κερμάν) που είναι κεντρική ιρανική σατραπεία.
Ανατολικά της Γεδρωσίας είναι η Ινδία των αρχαίων Ελλήνων που ήταν μια μικρή περιοχή σε σχέση με την σύγχρονη ομώνυμη χώρα.
Βόρεια από την Γεδρωσία υπάρχει μια σειρά περιοχών – χωρών που ήταν ανατολικές ιρανικές σατραπείες και που ονομάσθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες με μικρές παραφθορές των ιρανικών ονομάτων τους: η Παρικανία ήταν μια μικρή περιοχή βόρεια της Γεδρωσίας.
Πιο βόρεια ήταν η Δραγγιανή που αντιστοιχεί στην έκταση ανάμεσα στο Ζαχεντάν του Ιράν, το Καντάχαρ του Αφγανιστάν, και την Κέττα, πρωτεύουσα του πακιστανικού Μπαλουτσιστάν.
Στα βορειοανατολικά της Δραγγιανής βρισκόταν η Αραχωσία, δηλαδή οι εκτάσεις του Αφγανιστάν ανατολικά της γραμμής που ενώνει το Καντάχαρ με την Καμπούλ και του Πακιστάν από την Κέττα μέχρι το Πεσαβάρ βόρεια κι ως τον Ινδό ποταμό στα ανατολικά.
Βόρεια από τα δυτικά άκρα της Δραγγιανής ήταν η Αριανή, δηλαδή το κεντρικό Αφγανιστάν και η Χεράτ, κι ακόμη πιο βόρεια βρισκόταν η Βακτριανή. Τα Βάκτρα ήταν πολύ κοντά στα σημερινά σύνορα μεταξύ Αφγανιστάν και Ουζμπεκιστάν.
Στα ανατολικά της Αραχωσίας και στα νοτιοανατολικά της Βακτριανής ήταν η Γανδαρίτις (Γκαντάρα) που σήμερα στο Πακιστάν αντιστοιχεί στην έκταση ανάμεσα στο Πεσαβάρ και τα Τακσάσιλα (Τάξιλα).
Ανατολικά της Βακτριανής και βόρεια της Γανδαρίτιδος ήταν οι Παροπαμισάδες, δηλαδή ορεινός όγκος του Χιντουκούς (Ινδοκαυκάσου).
Αυτός είναι ο ορεινός όγκος όπου ανάμεσα σε διάφορους άλλους λαούς ζουν σήμερα οι Καλάς – κοντά στην πόλη Τσιτράλ που βρίσκεται δίπλα στα αφγανικά σύνορα.
Σχετικά:
https://en.wikipedia.org/wiki/Gedrosia
https://en.wikipedia.org/wiki/Drangiana
https://en.wikipedia.org/wiki/Arachosia
https://en.wikipedia.org/wiki/Ariana
https://en.wikipedia.org/wiki/Bactria
https://en.wikipedia.org/wiki/Gandhara
https://en.wikipedia.org/wiki/Paropamisadae
Επειδή λοιπόν προτίμησα να περιηγηθώ στο Μπαλουτσιστάν, δεν είχα τον χρόνο να δω τους Καλάς από κοντά.
Πολλά χρόνια αργότερα, συζήτησα γι’ αυτούς με τον Έλληνα ανατολιστή καθ. Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτη, ο οποίος είχε την ευκαιρία και να περιηγηθεί στο Μπαλουτσιστάν πολύ περισσότερο από όσο εγώ και τους Καλάς να γνωρίσει από κοντά.
Έτσι, μου εξήγησε ότι η θρησκεία των Καλάς είναι στην ουσία ένας ανατολικός μιθραϊσμός κι ότι όλων των τριγύρω εθνών, μουσουλμανικών ή μη, οι παραδόσεις είναι γεμάτες από στοιχεία ενός πολύ πρώιμου, ανατολικού μιθραϊσμού.
Η βαρειά σκιά του μιθραϊσμού που, αντίθετα από τον ζωροαστρισμό, ήταν μια θρησκεία έντονα πολυθεϊστικών κι ειδωλολατρικών χαρακτηριστικών, φτάνει μέχρι και το υποθετικά μονοθεϊστικό Ισλάμ!
Η πιο συνήθης λέξη που όλοι οι μουσουλμάνοι από τα πρώιμα χρόνια χρησιμοποιούν για έννοιες, όπως ‘γιορτή’, ‘επέτειος’ ή ‘φεστιβάλ’ είναι ‘Μεχραγκάν’, αλλά αυτό είναι μια αρχαία περσική λέξη που σημαίνει αποκλειστικά ‘εορτή του Μίθρα’ (στα περσικά το όνομα του θεού αυτού είναι Μεχρ ή Μιτρά).
Ακούγεται παράξενο να χρησιμοποιείται σε μια θρησκεία ένα θεοφορικό όνομα μιας άλλης θρησκείας, ιδιαίτερα μάλιστα στην περίπτωση εορταστικών επετείων, αλλά αυτό σημαίνει ότι πολύ συχνά οι πιστοί μιας θρησκείας δεν έχουν ιδέα για τις διεργασίες από τις οποίες η θρησκεία τους πέρασε έως ότου συσταθεί ως σύστημα δοξασιών.
Εξάλλου, το θέμα των απογόνων των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου (από τους οποίους οι Καλάς λένε όντως ότι κατάγονται) είναι πολύ πιο περίπλοκο από όσο αρχικά φαίνεται.
Σε πολλά σημεία της Ασίας, ιδιαίτερα της Κεντρικής Ασίας, καταγράφονται πληθυσμοί διαφορετικών εθνών που τονίζουν ότι κατά τις παραδόσεις τους έλκουν τον μίτο της καταγωγής τους από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τέτοιες αναφορές είναι δύσκολο είτε να γίνουν αποδεκτές, είτε να απορριφθούν, κι ο λόγος είναι ότι στις ισλαμικές παραδόσεις ο Μέγας Αλέξανδρος μυθολογήθηκε εκτεταμένα και σε πλαίσια ανάλογα με εκείνα τα οποία αναφέρθηκαν πρώτα στην Αλεξάνδρου Διήγηση του ανώνυμου συγγραφέα που λαθεμένα ταυτίστηκε με τον Καλλισθένη από αντιγραφείς χειρογράφων.
Η εσχατολογική – μεσσιανική διάσταση πολλών αναφορών των ισλαμικών επών απηχεί θρύλους ικανούς να εξηγήσουν ό,τι η αρχαιοελληνική ιστοριογραφία δεν μπορεί.
Και αυτό μπορεί να αποτελεί την απώτατη καταγωγή των πεποιθήσεων διαφόρων εθνών ή και πληθυσμών σχετικά με την καταγωγή τους από τους στρατιώτες του Μακεδόνα βασιλιά.
Το όλο θέμα δεν με είχε ιδιαίτερα απασχολήσει τα τελευταία χρόνια, αν και μου ήταν γνωστή η τρομερή και συνεχής πίεση που υφίστανται επί τουλάχιστον τρεις δεκαετίες οι Καλάς από την διάδοση του ισλαμικού εξτρεμισμού, του πολιτικού ισλάμ, του ουαχαμπισμού, και της ισλαμικής τρομοκρατίας στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, και σε πολλά άλλα σημεία και χώρες του κόσμου.
Πρόσφατα όμως ένας εξαιρετικός φίλος από την Κοζάνη μου έγραψε σχετικά δίνοντας όμως στο όλο θέμα μια τελείως άλλη διάσταση. Να ένα μικρό απόσπασμα:
“Βλέποντας σε ντοκιμαντέρ τις συνθήκες διαβίωσής τους, σκεφτόμουν ότι υπάρχουν ακόμη επίγειοι κρυφοί παράδεισοι πάνω στο πλανήτη που βρίσκονται μακριά από τη σατανική επιρροή της τεχνολογίας και της πληροφορίας“.
Και να ένα μικρό τμήμα της απάντησής μου:
“Έχεις απολύτως δίκιο. Ό,τι και να είναι, όποιων απογόνων και να είναι, οι Καλάς είναι ελεύθεροι άνθρωποι. Και μαζί τους όλοι όσοι σε Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική ζουν έτσι. Πόσο απέχουν αυτοί από τον Ιησού, τον Μωάμεθ, τον Ηλία, τον Ιωνά, τον Μωϋσή ή τον Νώε; Τίποτα! Σχεδόν καθόλου! Γι’ αυτό και τους θαυμάζω και τους θεωρώ ανώτερούς μου. Υπάρχουν αρκετοί στην Αφρική έτσι. Από τους Ορόμο της Αβησσυνίας και της Κένυας μέχρι τους Μπέτζα του Σουδάν“.
Στην ανταπάντησή του ο οξυδερκής αυτός φίλος σημείωσε ανάμεσα σε άλλα και τα εξής – με τα οποία όχι μόνο συμφωνώ απόλυτα αλλά και χαίρομαι να βλέπω υγιώς σκεπτόμενους νέους ανθρώπους στην σημερινή Ελλάδα της πτώσης:
“Όσον αφορά στο ζήτημα με τους Καλάς, έβλεπα στα ντοκιμαντέρ ανθρώπους που πήγαιναν εκεί, έβρισκαν τους εν λόγω ανθρώπους να ζουν με κάθε αξιοπρέπεια και άνεση που προσφέρει ένα φυσικό περιβάλλον και να επιστρέφουν εδώ στην Ελλάδα και να λένε ότι εκεί πέρα ”χρειάζονται φάρμακα, τρόφιμα, ενέσεις” και ξέρω ‘γω τι άλλο.
Οι Καλάς ζούνε χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς περιττή σπατάλη νερού και με αυτονομία και αυτάρκεια στα βασικά είδη και οι νεοέλληνες πήγαιναν εκεί για να τους κάνουν σα τα μούτρα τους! Να αρχίσουνε να τρώνε σουβλάκια και κατεψυγμένα και οι Καλάς!!
Μόλις είδα τα σχετικά με το τρόπο διαβίωσής τους, σκέφτηκα πως η ιερότητα του τρόπου ζωής τους ίσως και να είναι ανώτερη και από την ιερότητα του τρόπου ζωής στο Αγιο Ορος (καθώς στο Αγιο Ορος καταδέχονται κάποιες από τις μοντέρνες ανέσεις).
Επίσης, οι Καλάς έρχονται από μεγαλύτερο βάθος αρχαιότητας από ότι οι μοναχοί, νομίζω. Οι νεοέλληνες θα έπρεπε να οδεύουν σα προσκυνητές στο δρόμο των Καλάς και όχι σα πεφωτισμένοι που πηγαίνουν σε αγρίους!
Οι νεοέλληνες πηγαίνουν εκεί και ενσυναισθάνονται μοναχά τις δικές τους ανάγκες, σκέφτονται σουβλάκια και νομίζουν ότι σκέφτονται και οι άλλοι σουβλάκια, ενώ οι άλλοι δε ξέρουν καν τι είναι αυτό. Δεν καταλαβαίνουν ότι οι άλλοι δεν θέλουν τίποτα από αυτούς.
Δεν ξέρουν οι Καλάς, γιατί δεν γνώρισαν τον όφι του δυτικού κήπου της Εδέμ που ρουφά το αίμα των ανθρώπων και το μετατρέπει σε ”φάρμακα, τρόφιμα κι ενέσεις”.”.
Στο θέμα θα επανέλθω σύντομα επειδή αφορά την επιβίωση της Ρωμιοσύνης. Αυτή δεν μπορεί παρά να συμβεί έξω από τον τάφο του λεκανοπεδίου.
Γενικώτερα, σε όλο τον κόσμο, οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις επινοήθηκαν ως τέλεια εργαλεία διανοητικής εξουδετέρωσης του ανθρώπου και ως παγίδες μαζικής εξόντωσης.
Δείτε το βίντεο:
Калаш: Нация под угрозой существования в исламистском Пакистане
https://ok.ru/video/1347430779501
Kalash: a Nation under Existential Threat in Islamist Pakistan
https://vk.com/video434648441_456240134
Καλάς: ένα Αρχαίο Έθνος που αντιμετωπίζει Υπαρξιακό Κίνδυνο στο Πακιστάν
Περισσότερα:
Еще в 1980-х годах некоторые греки «открыли» Калаш в Северном Пакистане, и они совершили много поездок по региону. Не имея никакого опыта в истории Центральной Азии и Индии, не изучая язык калаша и не имея понятия о религии калаша, эти греки «пришли к выводу», что калаши были греками.
Они намеревались превратить эту первоначальную нацию в несчастную, западную, потребительскую псевдонацию, подобную современной Греции. Калаш не нуждался в этом и не беспокоился о болезни греческого национализма.
Но когда США и Великобритания изобрели и пропагандировали исламский экстремизм и терроризм, нация калаш почувствовала давление со стороны пакистанских исламистов, которые хотят обратить калаш в ислам. Но затем греческие националисты оставили Калаш и не стали защищать свое дело во всем мире.
Теперь в Грецию постепенно вторгаются пакистанцы, афганцы и другие исламистские террористы (замаскированные под иммигрантов). Вскоре современным грекам придется столкнуться с более серьезными проблемами, чем калаш.
——————————————-
Back in the 1980s, some Greeks ‘discovered’ the Kalash in Northern Pakistan, and they made many trips in the region. Without having any background in the History of Central Asia and India, without studying the language of Kalash, and without having a clue about the Kalash religion, these Greeks ‘concluded’ that the Kalash were Greeks.
They intended to turn this original nation into a miserable, westernized, consumerist pseudo-nation like Modern Greece. Kalash did not need this and did not bother for the sickness of Greek Nationalism.
But when the US and the UK invented and promoted Islamic extremism and terrorism, the Kalash felt the pressure due to Pakistani Islamists’ attempts to convert them to Islam. But then the Greek nationalists abandoned the Kalash and did not bother to defend their cause worldwide.
Now, Greece has been gradually invaded by Pakistanis, Afghans and other Islamist terrorists (disguised as immigrants). Soon, Modern Greeks will face worse problem than the Kalash.
——————————————–
Οι άχρηστοι, σάπιοι κι αποβλακωμένοι Νεοέλληνες προ 2-3 δεκαετιών ‘ανακάλυψαν’ ένα αρχαίο έθνος στο Πακιστάν κι από την συμπυκνωμένη βλακεία τους θέλησαν να το θεωρήσουν ως’ελληνικής καταγωγής’ βλέποντας στους κτηνοτρόφους και γεωργούς Καλάς τους απογόνους κάποιων από τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Χωρίς να έχουν καν μάθει την γλώσσα των Καλάς, χωρίς να έχουν καν μελετήσει Ιστορία Θρησκειών και κεντρασιατικές – ινδικές θρησκείες για να ασχοληθούν με την θρησκεία των Καλάς, αυτοί οι βλάκες Νεοέλληνες, θύματα όλοι της πνευματικής χολέρας ‘Ελληνισμός’ (που είναι ένα ρατσιστικό αποικιοκρατικό γαλλικό θεωρητικό παρασκεύασμα συμπιλημένο ήδη πριν το 1828), ‘απεφάνθησαν’ ότι η θρησκεία των Καλάς είναι ‘αρχαιοελληνική’! Γελάστε κόσμε!
Η αποχαύνωση αυτών των κτηνών ήταν τέτοια που μάλιστα οργανώθηκαν αποικιοκρατικού χαρακτήρα εκδρομές γιατί ήθελαν αρκετοί σκατόψυχοι να μάθουν στους Καλάς τι ήσαν (“Έλληνες”) – λες και κείνοι δεν ήξεραν!
Αυτοί οι Νεοέλληνες της βρωμερής δυσωδίας και του νέφους του λεκανοπεδίου ήταν τα μιάσματα που πήγαν στους πεντακάθαρους Καλάς για να τους βρωμίσουν με την διανοητική σύφιλη του νεοελληνικού εθνικισμού, την πουτανιά του δημοσιοϋπαλληλισμού, την πουστιά της αρπαχτής, την αρρώστεια των νοτιοβαλκανικών αυτιστικών, με την πανούκλα των σούπερ μάρκετς, του ΠΡΟΠΟ, του ποδοσφαίρου, των πολυκατοικιών, της τηλεόρασης, του καταναλωτισμού, της βιομηχανικής παραγωγής, των αυτοκινήτων, των ηλεκτρικών συσκευών, των μπαρ και των νυκτερινών κέντρων, και με την ανομία των εκτρώσεων, της αποποινικοποιημένης μοιχείας, και της ομοφυλοφιλίας.
Έχω πάει στο Πακιστάν αλλά δεν έχω πάει στα βόρεια άκρα του πέρα από το Πεσαβάρ. Και δεν έχω δει τους Καλάς από κοντά. Αλλά πιστεύω ότι οι Καλάς θα βρήκαν όλους αυτούς τους Νεοέλληνες που με τον ελληνισμό τους ξεφτιλίζουν την Ρωμιοσύνη και την Ορθοδοξία σαν φορείς ενος παράξενου είδους τρέλας και ψυχικής νόσου.
Οπότε, μυστικά θα τους ξόρκισαν, και στην συνέχεια δεν θα τους έδωσαν και μεγάλη σημασία. Η φιλοξενία των Καλάς είναι παροιμιώδης και φημισμένη σε όλη την Κεντρική Ασία και το Πακιστάν – και ισχύει για όλους. Και Περουβιανοί να είχαν πάει εκεί, οι Καλάς το ίδιο καλά θα τους είχαν υποδεχθεί.
Αλλά λίγο αργότερα, οι διαδικασίες που οι Άγγλοι κι οι Αμερικανοί δήθεν σύμμαχοί μας είχαν ξεκινησει στο Αφγανιστάν – με την υπόθαλψη και προώθηση της ισλαμικής τρομοκρατίας, του πολιτικού ισλάμ, και του ουαχαμπισμού – άρχισαν να επηρεάζουν το Πακιστάν. Ήδη πριν από το 2000 οι Καλάς άρχισαν να γίνονται στόχος επιθέσεων από αμόρφωτους, άξεστους και φανατικούς ισλαμιστές που επιδιώκουν να τους εξισλαμίσουν.
Τότε όμως τα βρωμόσκυλα του νεοελληνικού εθνικισμού παράτησαν τους Καλάς στην μοίρα τους. Η βλακεία των Ολυμπιακών Αγώνων και της καλοπέρασης των αργόσχολων με τα δανεικά ετελείωσε, η χώρα χρεωκόπησε, κι εκατοντάδες χιλιάδες ισλαμιστές από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, την Ινδία και το Μπάνγκλα Ντες κατέφθασαν στην Ελλάδα για να την κάψουν.
Σύντομα οι προδότες της Ρωμιοσύνης και της Ορθοδοξίας, οι Ελληναράδες της δημοσιοϋπαλληλο-τεμπελιάς, της ανομίας και της αλλαξοκωλιάς που επί μία δεκαετία (2009-2019) δεν έβαλαν μυαλό θα βρεθούν σε χειρότερη θέση από τους σημερινούς Καλάς.
Ίσως τότε καταλάβουν οι σημερινοί Ρωμιοί που έχασαν την ταυτότητα και την ακεραιότητά τους πόσο κατώτεροι ήταν από τους Καλάς. Και ίσως τους μιμηθούν: ίσως παρατήσουν όλα τα αντικείμενά τους στα καταραμένα τους σπίτια του λεκανοπεδίου, ίσως περπατήσουν μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιόμετρα μέχρι τα Βαρδούσια και το Καϊμακτσαλάν και κάνουν για σπίτι τους μια σπηλιά ή μια ξερολιθιά. Τότε θα έχουν μια πιθανότητα να επιβιώσουν.
————————————————————
Η ελεεινή νεο-ελληνική προχειρότητα δεν κρύβεται: αν το ενδιαφέρον για τους Καλάς ήταν ειλικρινές και πήγαζε από μια αντικειμενική διάθεση για γνώση του άλλου (κάτι που συμβαδίζει με σεβασμό προς αυτό), τότε η ελληνική Wikipedia θα είχε για τους Καλάς ένα λήμμα πολύ μεγαλύτερο από εκείνα της ρωσσικής ή της αγγλικής Wikipedia. Αλλά που;
Συγκρίνετε:
https://en.wikipedia.org/wiki/Kalash_people
https://ru.wikipedia.org/wiki/Калаши
https://el.wikipedia.org/wiki/Καλάς
Σχετικά: Pakistan: Kalash valley of wine and festivals under threat https://www.bbc.com/news/world-south-asia-13466250
------------------------------------
Κατεβάστε την αναδημοσίευση σε Word doc.:
https://www.slideshare.net/MuhammadShamsaddinMe/t-250680858
https://issuu.com/megalommatis/docs/the_kalash_the_modern_greeks_and_the_islamists.d
https://vk.com/doc429864789_621286709
https://www.docdroid.net/FDR93e6/oi-kalas-oi-neoellines-ki-oi-islamistes-docx
Τουρκμένοι της Σάχρα στο ΒΑ Ιράν: η Ζωή τους κι η Διαφορά τους από την Ισλαμική Τρομοκρατία
The Turkmen of Sahra in NE Iran: their Life and their Clash with Islamic Terrorism
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”
Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 30η Απριλίου 2019.
Στο κείμενό του αυτό, ο κ. Μπαϋρακτάρης αναφέρεται σε δημοσιεύσεις μου αναφορικά με τον χαρακτήρα του σύγχρονου (μετά το 1925) Ιράν και αναπαράγει τμήμα ομιλίας μου σχετικά με το Ιράν και το Τουράν (: Κεντρική Ασία) την οποία έδωσα τον Ιανουάριο του 2018 στην Νουρσουλτάν του Καζακστάν.
http://greeksoftheorient.wordpress.com/2019/04/30/τουρκμένοι-της-σάχρα-στο-βα-ιράν-η-ζωή/ =====================
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Η αρχαία Υρκανία ήταν η περιοχή γύρω από τα νοτιοανατολικά άκρα της Κασπίας Θάλασσας και σε αρκετό βάθος προς τα ανατολικά. Ήταν το αρχικό επίκεντρο των Πάρθων που μετά από τους Αχαιμενιδείς (Χαχαμανεσιάν: 550-330 π.Χ.) και πριν από τους Σασανιδείς (Σασανιάν: 224-651 μ.Χ.) έδωσαν στο προϊσλαμικό Ιράν την μακροβιώτερη δυναστεία: τους Αρσακιδείς (Ασκανιάν: 250 π.Χ. – 224 μ.Χ.).
Η ελληνική ονομασία είναι παραφθορά του αρχαίου περσικού ονόματος Βαρκάνα της περιοχής που ήταν μια αχαιμενιδική σατραπεία, αλλά η περιοχή ήταν ήδη γνωστή από ασσυροβαβυλωνιακά κείμενα (Ουρκανάνου) του 7ου προχριστιανικού αιώνα. Το όνομα αυτό διασώζεται σήμερα σ’ αυτό της μεγαλύτερης πόλης της περιοχής: Γκουργκάν.
Ανατολικά της Υρκανίας βρισκόταν η Μαργιανή κι ακόμη πιο πέρα στα νοτιοανατολικά η Βακτριανή (βόρειο Αφγανιστάν) και στα βορειοδυτικά η Σογδιανή (Ουζμπεκιστάν). Νότια της Υρκανίας βρισκόταν η καθαυτό Παρθία της οποίας τα σύνορα οριενταλιστές κι ιρανολόγοι έχουν πολύ συχνά σύρει κατά το δοκούν δημιουργώντας σύγχυση.
Αχαιμενιδικές σατραπείες
Βόρεια της Υρκανίας ζούσαν οι Δάαι ή Δάοι ή Δάσαι των αρχαίων Ελλήνων κι αυτούς οι Πέρσες καλούσαν Νταχάν, οι Κινέζοι Νταγί, κι οι Ρωμαίοι Dahae. Κι ακόμη πιο βόρεια εκτεινόταν η Χωρασμία, στα βορειοανατολικά παράλια της Κασπίας και σε όλη την έκταση μέχρι τα νότια παράλια της Αράλης.
Μερικές πολύ σημαντικές παρθικές πόλεις βρίσκονταν στην Υρκανία και σε μέρη της Παρθίας κοντά στην Υρκανία, και κει είχε σταθεί ο Μεγαλέξανδρος, όπως στην Εκατόμπυλο (σήμερα Κουμίς).
Η Νίσα (μεταγενέστερα Μιτραντάτ-κερτ: πόλη του Μιθριδάτη Α’ της Παρθίας, 171-138 π.Χ.) ήταν το σημαντικώτερο παρθικό εμπορικό κέντρο και καραβανούπολη πάνω στους Δρόμους του Μεταξιού.
Έντονες σελευκιδικές επιδράσεις διακρίνονται στην τέχνη των μνημείων που έχουν εκεί ανασκαφεί και ο αρχαιολογικός χώρος, κοντά στην πρωτεύουσα Ασγκαμπάτ του Τουρκμενιστάν και σχεδόν πάνω στην ιρανική μεθόριο, είναι ο σημαντικώτερος της χώρας.
Η περιοχή της Υρκανίας ήταν φημισμένη για την άγρια φύση και τα άγρια ζώα της αλλά αποτέλεσε τον στόχο πολλών ουραλο-αλταϊκών (: τουρκο-μογγολικών) φύλων με πρώτους του Εφθαλίτες Ούννους που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή ήδη στα σασανιδικά χρόνια (και πιο συγκεκριμένα στο δεύτερο μισό του 5ου χριστιανικού αιώνα).
Για να υπερασπιστούν τα σημαντικά εμπορικά κέντρα τους από τις αυξανόμενες ουννικές, τουρκικές και μογγολικές επιδρομές, οι Σασανιδείς ανήγειραν σειρά μακρών τειχών και τάφρων που στο σύνολό τους είναι το δυτικό ασιατικό αντίστοιχο του Σινικού Τείχους.
Κοντά στο Γκοργκάν σώζονται τα ερείπια ενός τμήματος των σασανιδικών τειχών που έχει περίπου 200 χμ μήκος.
Η μέγιστη επέκταση του σασανιδικού Ιράν το 614 μ.Χ. πριν την αντεπίθεση του Ηράκλειου
Αργότερα, τον 8ο αιώνα εγκαταστάθηκαν στην περιοχή οι πρώτοι, ‘δυτικοί’, Ογούζοι (Ούζοι) Τούρκοι (πρόγονοι των Ουζμπέκων), κι από τον 10ο αιώνα χρησιμοποείται ο όρος ‘Τουρκμέν’ για όσους Ογούζους αποδέχονταν το Ισλάμ.
Σημειώνω ότι πρόκειται για ‘ανατολικούς’ Ογούζους, φύλα πολύ κοντινά στους Κινίκ από τους οποίους προήλθαν οι Σελτζούκοι.
Οι Τουρκμένοι διακρίθηκαν ως πολεμιστές των Σελτζούκων έως ότου ανέτρεψαν τις σελτζουκικές δυναστείες.
Σε μεταγενέστερες εποχές κάποιοι Τουρκμένοι εγκαταστάθηκαν στον Καύκασο, την Μεσοποταμία και την Ανατολία.
Κι η ευρύτερη περιοχή της Υρκανίας έμεινε γνωστή στα ισλαμικά χρόνια ως Ταμπαριστάν, όντας έτσι τμήμα μιας ευρύτερης περιοχής που περιλάμβανε και όλα τα νότια παράλια της Κασπίας σε μικρό όμως βάθος (εφόσον η οροσειρά Ελμπούρζ χωρίζει την Κασπία από το ιρανικό οροπέδιο).
Στο Ταμπαριστάν, ο εξισλαμισμός ήταν μια πολύ αργή διαδικασία και μέχρι τις αρχές του 11ου αιώνα η πλειοψηφία των εκεί εθνών δεν είχε ακόμη αποδεχθεί το Ισλάμ.
Από τα ανατολικά άκρα της Ρωμανίας μέχρι την Κεντρική Ασία γύρω στο έτος 1000.
Τα σημερινά σύνορα του Ιράν με το Τουρκμενιστάν είναι ολότελα ψεύτικα κι αποτελούν το ιστορικό κατάλοιπο της τσαρικής ρωσσικής επέκτασης στην Κεντρική Ασία. Μόνο το 1881 έφθασαν οι Ρώσσοι στην σημερινή μεθόριο που ουσιαστικά ήταν ουσιαστικά τα σύνορα του Ιράν με το Χανάτο της Χίβα, δηλαδή του ενός από τα τρία πιο σημαντικά ισλαμικά βασίλεια της Κεντρικής Ασίας (τα άλλα δύο ήταν το Χανάτο της Μπουχάρα και το Χανάτο της Κοκάντ).
Οι Ρώσσοι θα προχωρούσαν και κατά του Ιράν αλλά παρενέβησαν οι Άγγλοι κι οι Γάλλοι για να τους σταματήσουν. Σημειωτέον ότι οι ρωσσικές επιθέσεις ξεκινούσαν από τα δυτικά, δηλαδή από τα ανατολικά παράλια της Κασπίας Θάλασσας τα οποία είχαν πρώτα καταλάβει.
Το Χανάτο της Χίβα που κατέκτησε στον 19ο αιώνα η Τσαρική Ρωσσία
Και στην συνέχεια, οι αντι-τσαρικές εξεγέρσεις όλων των κεντρασιατικών εθνών συνεχίστηκαν και στα πρώιμα σοβιετικά χρόνια.
Μόνον μετά το 1935, τρομερές αιματοχυσίες και μεγάλεις μετακινήσεις πληθυσμών (προς Ιράν, Αφγανιστάν και βρεταννικές Ινδίες), ηρέμησε κάπως η Κεντρική Ασία.
Τσαρική διοικητική υποδιαίρεση της μόλις κατακτημένης Κεντρικής Ασίας το 1900
Αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων ήταν ότι σήμερα οι Τουρκμένοι ζουν διαιρεμένοι στο Τουρκμενιστάν και στο Ιράν. Στο βορειοανατολικό άκρο του Ιράν μια μεγάλη περιοχή, γνωστή ως Τουρκμέν Σάχρα (: τουρκμενική στέππα), κατοικείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από Τουρκμένους οι οποίοι ζουν υπό διπλή, εθνική και θρησκευτική, καταπίεση. Οι Τουρκμένοι είναι σουνίτες, ενώ το σημερινό Ιράν είναι μια σιιτική θρησκευτική δικτατορία.
Από την άλλη, μέχρι το τέλος της δυναστείας Κατζάρ (1925), όλες οι ισλαμικές εξουσίες του Ιράν αποτελούσαν τυπικούς αυτοκρατορικούς θεσμούς και στις εκτάσεις αυτών των κρατών όλα τα έθνη απολάμβαναν ισονομία και ευθυδικία. Επειδή απουσίαζε κάθε έννοια δυτικού εθνικισμού, στο αυτοκρατορικό Ιράν, Πέρσες (Φαρσί), Αζέροι, Τουρκμένοι, Σοράνι, Μπαλούτς και πολλά άλλα έθνη ζούσαν χωρίς διακρίσεις διότι κανένα δεν επιβαλλόταν στα υπόλοιπα αλλά συνυπήρχαν υπό αυτοκρατορική ισλαμική σιιτική εξουσία. Ο εκάστοτε σάχης θα μπορούσε να προέρχεται και προερχόταν από οποιοδήποτε έθνος.
Αντίθετα, με την άνοδο της ψευτοδυναστείας των Παχλεβί που οφείλεται σε αγγλική αποικιοκρατικού χαρακτήρα παρέμβαση (οι Άγγλοι έκαναν ‘σάχη’ ένα άθλιο στρατιωτικό, προδότη της χώρας του και του βασιλιά του), το Ιράν μετά το 1925 υπήρξε ένα εθνικιστικό βασίλειο που το πραγματικό του όνομα θα έπρεπε να είναι Περσία (Φαρς) διότι μόνον Πέρσες διοικούσαν την χώρα, κι όλα τα άλλα έθνη τέθηκαν υπό διωγμόν και καταπιέζονταν επειδή θεωρήθηκαν εχθρικά.
Η άνοδος της ισλαμικής ψευτο-θεοκρατίας το 1979 δεν άλλαξε τίποτα. Όλες οι άλλες γλώσσες απαγορεύονταν και πάλι, τα περσικά παρέμειναν ως η μόνη επίσημη γλώσσα, αν και γλώσσα μιας μειοψηφίας (οι Περσες είναι λιγώτεροι του 50% του πληθυσμού), και κάθε απόπειρα διεκδίκησης αυτονομίας πνίγηκε και πνίγεται στο αίμα.
Οι Τουρκμένοι, όπως κι οι Αζέροι στο Ιράν, σήμερα αποτελούν την πιο σημαντική απειλή για την εξουσία των Αγιατολάχ. Τηρούν τις παραδόσεις τους αλλά δεν έχουν καμμιά σχέση με τον παραδοσιακό – και καταγραμμένο μέσα στους αιώνες – θρησκευτικό φανατισμό των Σιιτών Περσών που στην γιορτή Άσουρα χτυπιούνται με μανία και ματώνουν για να ‘συμπάσχουν’ με το δραματικό τέλος του Χουσεΰν, τρίτου ιμάμη του Ισλάμ, στην Κερμπαλά.
Εδώ, ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί κάτι το καθοριστικό: ο σιιτικός θρησκευτικός φανατισμός είναι μια προσωπική συμμετοχή σε πάθος και δεν έχει τίποτα να κάνει με εχθρότητα, μίσος και εκδίκηση εις βάρος άλλων. Δεν έχει μάλιστα ίχνος πολιτικών διεκδικήσεων, εθνικών αντεκδικήσεων, διάθεση επιβολής του Ισλάμ επί άλλων ή απόπειρα επιβολής ισλαμικού νόμου πάνω σε μη μουσουλμάνους.
Ο σιιτικός θρησκευτικός φανατισμός είναι περισσότερο μια λατρευτική διαδικασία και μια απόπειρα να οδηγηθεί ο πιστός σε έκσταση και σε αντίληψη του ψυχικού κόσμου διά του φρικτού πόνου στον οποίο αυθυποβάλλεται ο κάθε σιίτης. Ως πίστη και ως πράξη δεν στρέφεται κατά άλλων.
Από την άλλη, οι Τουρκμένοι του Ιράν, όπως επίσης και εκείνοι του Τουρκμενιστάν, ήταν πάντοτε πολύ δεμένοι με την γη τους. Έτσι, δεν εκτέθηκαν ποτέ σε αγγλική, γαλλική ή αμερικανική αποικιοκρατία.
Αυτό σημαίνει ότι ανάμεσα στους Τουρκμένους δεν έχουν καθόλου διαδοθεί είτε το πολιτικό ισλάμ (που παρασκευάσθηκε από Γάλλους κι Άγγλους οριενταλιστές κι ισλαμολόγους στην αποσπασμένη οθωμανική επαρχία Αίγυπτο κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα κι εκείθεν διαδόθηκε σε άλλες αποικίες της Γαλλίας και της Αγγλίας, όπως η Αλγερία, το Σουδάν, η Υεμένη, η Σομαλία, η Συρία, το Πακιστάν, κλπ), είτε ο ουαχαμπισμός των Σαουδαράβων.
Οι Τουκρμένοι βρίσκονται λοιπόν στους αντίποδες όλων αυτών που η σιωνιστική και ψευτο-μασωνική ελίτ που κυβερνάει την Δυτική Ευρώπη και την Βόρεια Αμερική σκορπίζει ως ισλαμιστές, τρομοκράτες, εξτρεμιστές, φονταμενταλιστές, κλπ ανά τον κόσμο για να προωθήσει την ατζέντα της.
Αυτό φαίνεται ανάγλυφα σε ένα βίντεο της Deutsche Welle που δείχνει πως η παράδοση και η μοντέρνα ζωή συνδυάζονται ανάμεσα στους Τουρκμένους του Ιράν. Βέβαια το βίντεο δεν παρουσιάζει τις εθνικές διεκδικήσεις των Τουρκμένων της Σάχρα και κάνει τα αδύνατα δυνατά να αποφευχθεί η όποια πολιτική κριτική εναντίον του καθεστώτος των Αγιατολάχ. Σημειώνω ότι όλη η συζήτηση με τους Τουρκμένους που παρουσιάζονται στο βίντεο έγινε στα φαρσί (περσικά), ενώ τουρκμενικά ακούγονται να μιλούνται μόνον ανάμεσα στους Τουρκμένους.
Ωστόσο, το βίντεο αυτό δίνει μια αίσθηση του πως βιώνεται το Ισλάμ σήμερα από τους πραγματικούς σύγχρονους μουσουλμάνους κι όχι από τα σαουδο-‘σπουδαγμένα’ παρανοϊκά απόβλητα της Αλγερίας, της Τυνησίας, του Μαρόκου, του Πακιστάν ή τους άξεστους ιμάμηδες ‘φοιτητές’ του ψευτο-πανεπιστημίου Αλ Άζχαρ της Αιγύπτου όπου οι Αμερικανοί, Άγγλοι και Γάλλοι διπλωμάτες πιέζουν τους πολιτικούς πολλών χωρών (ανάμεσα στις οποίες κι η Ελλάδα) να στέλνουν τους μουσουλμάνους να σπουδάζουν ‘θεολογία’ και να επιστρέφουν ως υστερικοί τρομοκράτες.
Από το βίντεο αυτό βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η ισλαμική τρομοκρατία, το αντιδυτικό μίσος, οι βιαιοπραγίες και το μυστικό σχέδιο κατάκτησης της ‘άπιστης’ Δύσης εκ των ένδον και υπό προσωπείο λαθρομετανάστου είναι όλα δυτικής, σιωνιστικής και ψευτο-μασωνικής επινόησης.
Υπάρχει κάτι το πολύ απλό που, αν το πείτε στα σατανικά κι αντίχριστα καθεστώτα της Αμερικής, της Αγγλίας, της Γαλλίας, του Ισραήλ και μερικών άλλων χωρών που διεκπεραιώνουν την ατζέντα, θα τα κάνετε να πάθουν αμόκ:
– Εάν θέλετε φτηνά εργατικά χέρια στην Ευρώπη, φέρτε Τουρκμένους, Αζέρους, Καζάκους, Τάταρους από τη Ρωσσία κι εν γένει μουσουλμάνους που ακολουθούν τον κεμαλισμό και που δεν έχουν φοιτήσει σε Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία!
– Εάν θέλετε να σταματήσετε την Ισλαμική Τρομοκρατία, απαγορέψτε τις σπουδές ξένων μουσουλμάνων σε Σαουδική Αραβία κι Αίγυπτο!
Σχετικά:
https://en.wikipedia.org/wiki/Hyrcania
https://en.wikipedia.org/wiki/Margiana
https://en.wikipedia.org/wiki/Dahae
https://en.wikipedia.org/wiki/Chorasmia_(satrapy)
https://en.wikipedia.org/wiki/Khwarazm
https://en.wikipedia.org/wiki/Parthia
https://en.wikipedia.org/wiki/Nisa,_Turkmenistan
https://en.wikipedia.org/wiki/Asaak
https://en.wikipedia.org/wiki/Qumis,_Iran
http://www.ocamagazine.com/bronze-age-archaeology-in-turkmenistan
https://www.romanianhistoryandculture.com/daheansmargiana.htm
https://en.wikipedia.org/wiki/Great_Wall_of_Gorgan
https://en.wikipedia.org/wiki/Gorgan
https://en.wikipedia.org/wiki/Sasanian_defense_lines
https://en.wikipedia.org/wiki/Gonbad-e_Kavus
https://en.wikipedia.org/wiki/Gonbad-e_Qabus_(tower)
https://en.wikipedia.org/wiki/Qabus
https://en.wikipedia.org/wiki/Ziyarid_dynasty
https://en.wikipedia.org/wiki/Tabaristan
https://en.wikipedia.org/wiki/Tapur_tribe
https://en.wikipedia.org/wiki/Turkmens
https://en.wikipedia.org/wiki/Turkmen_language
https://en.wikipedia.org/wiki/Turkmenistan
https://en.wikipedia.org/wiki/Khanate_of_Khiva
https://en.wikipedia.org/wiki/Khanate_of_Bukhara
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Geok_Tepe
https://en.wikipedia.org/wiki/Basmachi_movement
https://en.wikipedia.org/wiki/Ashura
https://en.wikipedia.org/wiki/Battle_of_Karbala
Το Ιράν των Αγιατολάχ: ένα Μασωνικό Παρασκεύασμα- αποκαλύπτει ο Έλληνας Ιρανολόγος καθ. Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/09/27/το-ιράν-των-αγιατολάχ-ένα-μασωνικό-παρ/
Δείτε το βίντεο:
Туркменская свадьба в Иране – Повседневная жизнь и современные мусульмане в оккупированной Туркменистане Сахре
https://ok.ru/video/1352623131245
A Turkmen wedding in Iran – Daily Life & Modern Muslims in Occupied Turkmenistan Sahra
https://vk.com/video434648441_456240148
Τουρκμενικός Γάμος στο Ιράν – Καθημερινή Ζωή και Σύγχρονοι Μουσουλμάνοι στο Κατεχόμενο Τουρκμενιστάν
Περισσότερα:
AMAZING IRAN – A TURKMEN WEDDING (DW Documentary)
Original Title: Eine turkmenische Hochzeit – Unterwegs in Irans Nordosten
Film by: Sebastian Kentner
The Turkmen Steppe, the country of a thousand mountains, is a tribute to the hidden treasure that is Iran.
Home to a proud nation with a majestic history, we show the freedom of a nomadic life, encounter the wild nature of the people and discover old traditions like the Turkmen wedding. Breathtaking sceneries create a mysticism that transports viewers into the realm of divinity while exposing a world caught between tradition and modernity – nomadism and sedentarism. https://www.autentic-distribution.com/68/pid/726/Amazing-Iran-%E2%80%93-A-Turkmen-Wedding.htm
More: https://ru.wikipedia.org/wiki/Туркменская_степь https://en.wikipedia.org/wiki/Turkmen_Sahra
------------------------------------------
Κατεβάστε την αναδημοσίευση σε Word doc.:
https://www.slideshare.net/MuhammadShamsaddinMe/ss-250641558
https://issuu.com/megalommatis/docs/the_turkmen_of_sahra_in_ne_iran.docx
https://vk.com/doc429864789_620636053
https://www.docdroid.net/c3jZvlF/toyrkmenoi-tis-sakhra-sto-ba-iran-i-zoi-toys-ki-i-diafora-toys-apo-tin-islamiki-docx
-
jadeseadragon liked this · 1 week ago -
vsechtolublu liked this · 2 weeks ago -
toad-eater liked this · 2 weeks ago -
crookedmoneyknightangel liked this · 2 weeks ago -
lostandatpeace reblogged this · 3 weeks ago -
twittlerfox reblogged this · 3 weeks ago -
twittlerfox liked this · 3 weeks ago
-
revolunity reblogged this · 3 weeks ago -
raeharper liked this · 3 weeks ago -
libramale liked this · 3 weeks ago -
justanotherrinserepeat liked this · 3 weeks ago -
likeacslater reblogged this · 3 weeks ago -
spellwork623 liked this · 3 weeks ago
-
s-afshar reblogged this · 3 weeks ago -
s-afshar liked this · 3 weeks ago
-
zausoul liked this · 3 weeks ago
-
th22 reblogged this · 3 weeks ago -
nutopiancitizen liked this · 3 weeks ago -
bluescluebelle reblogged this · 3 weeks ago -
bluescluebelle liked this · 3 weeks ago
-
nosvertu liked this · 3 weeks ago -
revolunity liked this · 3 weeks ago
-
micahmerkaba liked this · 3 weeks ago -
universe0000within liked this · 3 weeks ago -
galerymod liked this · 3 weeks ago -
hachedehector11 reblogged this · 3 weeks ago -
parambolicalalande reblogged this · 3 weeks ago -
shkayy liked this · 3 weeks ago -
dwainerob1954 liked this · 3 weeks ago -
sla-mori liked this · 3 weeks ago -
godrich1974 liked this · 3 weeks ago
-
bullmilkerbttm liked this · 3 weeks ago
-
peoplewatcher1 liked this · 3 weeks ago
-
buckmacabre liked this · 3 weeks ago -
qadmonster liked this · 3 weeks ago -
rhomblrhadonis reblogged this · 3 weeks ago -
valkyriephoenix98 liked this · 3 weeks ago -
heru777 liked this · 3 weeks ago -
toobmanblog liked this · 3 weeks ago -
relaxmind liked this · 3 weeks ago -
yogaforsuperheroes liked this · 3 weeks ago -
rosinner reblogged this · 3 weeks ago -
rosinner liked this · 3 weeks ago
-
satinbearman reblogged this · 3 weeks ago
