İnsan Bir Akşamüstü Ansızın Yorulur...

“ Ya RABBÎ ﷺ ;

Dara düştüğümüzde Sen'i hatırlayanlardan,

Geniş vakitlerde Sana şükreden kullarından eyle bizi... ”

Âmîn, Ecmâin. 🤲🏼

Ne az söyledik ;

“Seni seviyorum,

İyi ki varsın,

Özledim,

Yanındayım,

Teşekkür ederim,

Ellerin dert görmesin,

Emeğine sağlık,

Merak ettim,

İyi misin'i.."

Ölüm var ve biz her yerden dönülür sandık...

Mümkün olduğunca gönül alalım,

sonra ölüyoruz fırsat olmuyor...

"Hayatımda ilk defa ne hissettiğimi ifade edemiyorum,

Nasıl olduğumu ya da ne düşündüğümü...

Elimi kolumu bağladı olanlar,

Tek yapabildiğim sadece beklemek."

Yalnızlığa dayanırım da bir başınılığa asla.

Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka baka,

Bir dost arayışıyla.

Korkmam geçinip gideriz biz mutlulukla ama,

''günün aydın'' ''akşamın iyi olsun'' diyen biri olmalı.

Bir telefon çalmalı ara sıra da olsa kulağımda..

Yoksa hiç zor değil, bir bardak demli çayı bardakta karıştırıp,

bir başına yudumlamak doyasıya.

Ama, ''çaya kaç şeker alırsın? '' diye soran bir ses olmalı ya ara sıra...

(Can YÜCEL)

Bekliyoruz...

Çıkın çıkın gelin...

Ya RABBİ ;

Sesimizi duyansın,

Hallerimizi bilensin.

Açtık gönlümüzü Sana,

Sen imdat eyle,

Sen affeyle,

Sen yollarımızı hayır eyle.

Melekler daima Duâ’cımız olsun.

Yüreğimiz ferah,

İmanımız bol olsun.

Sevgili Peygamberimiz Şefaatçimiz olsun...

Regaip Kandili’miz Cümlemize Mübârek Olsun

Amin 🤲

“ Ömrüme değip gönlüme değmemişlerin yorgunluğunu ve kırgınlığını taşıyorum içimde.

Çok az insan kaldı hayatımda hatrı baki olan .

Gerisi fuzuli bir maziden ibaret artık... ”

“Herkesi kendim gibi sanan gönlümede kırgınım .”

Sabahattin Ali'nin;

" Sessiz sedasız bir köşeye çekilip,

Yaşamak lazım.. "

Dediği yerdeyim...

“ Aldılar bulutları yorgun düşlerimizden,

Farkında mısın?

Hayat gidiyor elimizden... “

🍂Vakit Eylül vaktidir ;

Çaylar dem tutar, Kahveler bir başka kokar bu mevsimde ...

Yavaşlar her şey , yavaşlar zaman yazın coşkusuna inat ...

Durup dinlenme ,doğanın renklerini izleme vaktidir ...

Vakit EYLÜL vaktidir ... (İ.Durak Taş)

Ben her Eylül ;

Biraz Attila İlhan olurum.

Mecbur kalırım sana, sen bilmezsin.

Sonra aklıma bir Cemal düşer, bir şiir ısmarlar bana.

Konuşuruz Eylül'den.

Sen bilmezsin kaç Didem çıkar içimdeki ahlar ağacından...

Gölgesine razı bir fesleğen olurum onunla.

Yüzüme yüzüme vurur geç kalmışlığımı,

Otuz beş yaş şiiriyle Cahit Sıtkı.

Sonra fısıldar usulca kulağıma bir Orhan Veli,

Beni bu güzel havalar mahvetti.

Ben her Eylül

Biraz sen olurum.

Biraz ben

Biraz onlar...

(İnan Durak Taş)

Ben Eylül'ü severim

Usuldan yağan yağmurları

Kitap kokan odaları

Pencereden uçuşup masama konan yaprakları...

Fincanda mis gibi kokan kahveyi,

Gri bulutların arkasına saklanan nazlı güneşi

Hüzünlü Eylül şiirlerini...

Göç etmeye başlayan kuşları,

Uykuya hazırlanan tabiatı,

Hafiften esen ılık rüzgarları..

Eylül'ü hatırlatan şarkıları,

Omuzlara atılan ince şalları,

Bahçedeki solgun, boynu bükük gülü..

Kısaca ;

Severim ben Eylül'ü...

(İnan Durak Taş)

Sil baştan yaşamak isterdim şu hayatı,

Bugünkü aklımı alıp dünümden başlamak isterdim.

Ruhumun masumiyetinin bozulmadığı zamanlardan..

Yalanı öğrenmediğim zamanlardan,

Sevginin hor kullanılmadığı zamanlardan,

Güvenimi kaybetmediğim zamanlardan,

İnsanlığın bozulmadığı zamanlardan başlamak isterdim hayata...

Sil baştan dünümden başlamak isterdim hayata...!

Bazı insanlar sahte bir mutluluk yerine, sade bir yalnızlığı tercih ederler...

"Zamanımı harcadığım insanları izliyorum...

Emek verdiklerimi,

El uzattıklarımı,

Sarıldıklarımı,

Kucakladıklarımı,

Taşıdıklarımı,

Yaralarını sardıklarımı,

Sesleri olduklarımı izliyorum...

İnsanı oynayan yalancıları izliyorum...

Sonra tükenen uçup giden ömrüme bakıyorum....

Adaleti olmayan bir Dünya'nın ihanetleri içinde geçen gençliğime yanıyorum..!"